معرفی استاندارد NTCIP 1203 در مورد تابلوهای پیام متغیر

(NTCIP(National Transportation Communications for ITS Protocol در واقع، یک پروژه استانداردسازی مشترک بین AASHTO، NEMA و ITE است که سرمایه گذاری آن توسط اداره فدرال اتوبانهای آمریکا (FHWA) صورت می گیرد.

استاندارد NTCIP 1203 ، اجزای داده و ملزومات مربوط به تابلوهای پیام متغیر را تعریف می کند. داده های تعریف شده مطابق با فرمت پروتکل مدیریت شبکه ساده(SNMP (Simple Network Management Protocol می باشد.
در این استاندارد، ارتباط منطقی بین تابلوهای پیام متغیر و سیستم های مرکزی که آنها را کنترل می کند، تعیین می گردد. این استاندارد دارای ۶ فصل می باشد.

در فصل اول کلیاتی در مورد این استاندارد و توضیحی در مورد فصل های مختلف آن ارائه شده است که مختصری از آن به شرح ذیل است :

این استاندارد، مدلی از عملکرد Dynamic Message Sign) DMS) را در نظر می گیرد که در آن کنترل کننده هوشمند بوده و داده های به کار رفته برای نمایش پیام و تنظیمات تابلو در کنترل کننده DMS، نگهداری می شود. بویژه، اجزای داده ای مانند فونتها، گرافیک ها، متن پیام، برنامه های زمان بندی و امثال آن، می تواند در کنترل کننده DMS ذخیره شود و کنترل کننده پیام ها را براساس این داده ها به صفحه نمایش تابلو، منتقل می کند. در این استاندارد به داده های وضعیت، کنترل و تنظیمات موجود در کنترل کننده DMS، عبارت «دیتابیس کنترلر» اطلاق شده است. این استاندارد، واسط ها و نحوه ارتباطات را در مورد داده هایی که توسط سیستم مرکزی قابل اداره و کنترل است، مشخص می کند. در واقع، در ارتباط بین سیستم مرکزی و کنترلر DMS دستورات اجباری مانند «یک پیام را نمایش بده» یا «وضعیت را گزارش بده» وجود ندارد، بلکه سیستم مرکزی، رفتار و وضعیت DMS را تنها از طریق درخواست ها و تغییرات ایجاد شده در دیتابیس کنترلر، کنترل می کند و برای این کار از پروتکل های ارتباطی مناسب که برای زیرساخت های ارتباطی بنیادی اختصاص داده شده است، استفاده می کند. این پروتکل های ارتباطی در استانداردهای NTCIP 23XX (پروتکل های لایه کاربردی)، NTCIP22XX (پروتکل های لایه انتقالی) و NTCIP21XX (پروتکل های لایه زیرشبکه)، تعریف شده است.

همچنین در ادامه فصل اول، لغتنامه جامعی از عبارات و اختصارات مربوط به تابلوهای پیام متغیر که در صنعت ITS به کار می رود، ارائه شده است و برای هر یک از آنها، توضیح مختصری آورده شده است.

در فصل دوم، «مفاهیم اجرایی»، نیازهای کاربر (نیازهای مربوط به خصوصیات و نیازهای مربوط به محیط اجرایی) درباره تابلوهای پیام متغیر بیان شده است. برخی از این نیازهای کاربر عبارتند از: مدیریت فونتها، مدیریت گرافیک ها، مدیریت تنظیم درخشندگی خودکار، کنترل قسمت های مختلف DMS، نظارت بر وضعیت DMS و …. که اجزای هر یک از آنها ارائه شده است.

در فصل سوم، ملزومات عملکردی (Functional Requirements) که نیازهای کاربر تعریف شده در فصل دوم را دنبال می کند و براساس آن می باشد، تعریف شده است، که شامل جدول لیست شرح ملزومات’PRL’ (Profiles Requirements List) است. در این جدول، ملزومات متناسب که برای کاربر امکان انتخاب گزینه های مطلوب برای یک پروژه معین را فراهم می کند، تعریف شده است.

یک نیاز عملکردی (Functional Requirements)، یک نیاز از کارکرد داده شده است و بنابراین تنها در صورت به کارگیری نیاز کاربر (user need) مربوطه، لازم است که آن نیاز عملکردی به کار گرفته شود. به عنوان مثال یکی از نیازهای کاربر که در فصل دوم بدان اشاره شده است مدیریت فونتهاست که ملزومات عملکردی (Functional Requirements) آن عبارتند از: تعیین تعداد فونتها، تعیین ماکزیمم سایز کاراکتر، تعیین کاراکترهای پشتیبانی شده، بازیابی و اصلاح یک تعریف فونت، تنظیمات یک فونت، حذف یک فونت، انتخاب یک فونت و ملزومات تکمیلی برای فونتها.
همچنین در جدول PRL معین شده است که هر یک از موارد(ملزومات عملکردی) اجباری، وابسته به شرایط و یااختیاری هستند.

در فصل چهارم مشخصات واسط ها(interface ) و دیالوگ ها ارائه شده است. این فصل، چگونگی انجام شدن هر یک از ملزومات عملکردی را بیان می کند. دیالوگ ها رویه های استاندارد برای ایستگاه های کنترلی جهت اداره و کنترل تجهیزات را تعریف می کند و مشخصات واسط (interface specifications)، عملکردهایی که توسط تجهیزات، ارائه می شود و همچنین چگونگی ارتباط دوطرفه میان اجزای داده را معین می نماید.

در فصل پنجم، «تعریف اجزای DMS(DMS object Definitions)»، اجزا و پارامترهایی که کاربرد آن در تابلوهای پیام متغیر انتظار می رود، تعریف شده است. اطلاعات این فصل، داده هایی را که در طول ارتباطات رد و بدل می شود، تعریف می کند. به عنوان مثال در بخش اجزا و پارامترهای ظرفیت و وضعیت تابلو، پارامترهای دسترسی تابلو، نوع تابلو، ارتفاع تابلو، عرض تابلو، حاشیه افقی، حاشیه عمودی، پارامتر عنوان، نوع چراغ چشمک زن تابلو و فن آوری تابلو تعریف شده است و در مورد هر یک از پارامترها و نحوه تعریف آن، توضیحی ارائه شده است.

در فصل ششم این استاندارد، زبان MULTI (Mark-up Language for Transportation Information) تعریف و توضیح داده شده است. این زبان، برای انتقال یک پیام (متن پیام و مشخصات آن مانند فونت، رنگ و…) بین دو قالب متفاوت، طراحی شده است.

همچنین در ضمیمه «ماتریس قابل ردیابی ملزومات» جدولی تهیه شده است که در آن هر نیاز به یک دیالوگ، یک یا چند واسط (interface) و لیست اجزاء و پارامترهای مربوط به آن، ارتباط داده شده است.

یکی از موضوعاتی که در این استاندارد به آن اشاره نشده است، روش ها و رویه های تست نمودن هر یک از ملزومات عملکردی است که ممکن است در نسخه های بعدی استاندارد، به آن پرداخته شود.

دو فصل اول این استاندارد، در سطح بالایی ارائه شده است و برای اکثر خوانندگان استاندارد، جالب خواهد بود. سایر فصول استاندارد، جزئیات بیشتر طراحی را ارائه کرده است که برای استفاده کنندگان، یکپارچه کنندگان و آزمایش کنندگان سیستم، جالب خواهد بود.