مفاهیم اساسی در توسعه پایدار شهری

پایداری
پایداری به طور کلی یعنی قابلیت یک حالت یا فرایند معین برای بقای نامحدود
پایداری اجتماعات انسانی توانایی اجتماع در برآوردن نیازهای کنونی‌اش بدون از میان بردن توانایی نسلهای آینده برای برآوردن نیازهای خود.
استفاده پایدار از منابع محدود زمین مهمترین موضوع برای توسعه حال و آینده انسانهاست
البته پایداریsustainability مفهومی است مبهم و پرتناقض که به صور مختلف و در مورد سطوح مختلف حیات زیستی، سازمان اجتماعی و حتی رشته‌های فعالیتهای انسانی به کار برده شده است.

• سازمان زیستی مثل: آبریزها یا جنگل‌ها
• سازمان انسانی مثل: روستا بوم‌ها، شهر بوم ها، شهرهای پایدار
• رشته‌های فعالیتهایی انسانی مثل: کشاورزی پایدار، معماری پایدار

این مفهوم ریشه در اکولوژی دارد که به توانایی اکوسیستم‌ها در حفظ فرایندها و کارکردهای خود وحفظ تنوع زیستی و تولید مثل و بقا می پردازد. اما مفهوم پایداری که امروزه به کار میرود بقای کل زمین را هدف قرار میدهد. البته با توجه به رفاه انسان . پایداری ، این گونه که در متون از آن بحث شده است
می تواند اندیشه، ویژگی موجودات زنده، روش تولید و شیوه زندگی باشد

جامعه انسانی امروز پایدار نیست زیرا:
برای پایداری، منابع طبیعی باید با سرعتی مورد استفاده قرار گیرد که طبیعت بتواند آنها را جانشین کند اما انسان شتابان‌تر از توانایی طبیعت برای بازسازی از منابع محدود زمین بهره‌برداری می‌کند.

سه پایه پایداری:

• اقتصادی
• محیط زیست
• اجتماعی