خلاصه کتاب برنامه ریزی شهرهای جدید(۷)

جمعیتی نقشه مبنا برای محدوده شهر و زیمنهای مجاور آن باید پس از انتخاب نهائی مکان شهر جدید تهیه شود. این نقشه برای احداث و طرح جامع شهر جدید لازم است و باید دارای مقیاس ۱:۵۰۰ با خطوط میزانی نزدیک به ۵/۱ متر باشد این نقشه شامل موارد زیر است:

۱- تمام اجزائی که درنقشه مبنی ناحیه وجود دارد

۲- تمام عوارض توپوگرافی و خطوط منحنی میزان با فصله /۱ متر

۳- تمام قطعات چهار گوش و شماره های آنها

۴- تمام عوارض فیزیکی منحصر به فرد سامل معادن، غارها، تونلها، نقاط جمع، پرتگاهها و فرو فتگیها.

ص ۱۱۹ چهار چوب برنامه ریزی شهرهای جدید : مهم ترین مسائل برنامه ریزی شهر جدید عباتنداز :

۱- پیش بینی جمعیت و اشتغال

۲- برنامه ریزی گروههای اجتماعی الگوی همجواری

۳- برنامه ریزی مسکن و خدمات

۴- برنامه یزی کاربری زمین

۵- برنامه ریزی تقسیمات کالبدی

۶- برنامه ریزی حمل و نقل و تاسیسات زیر بنائی

۷- پیش بینی میزان هزینه و چگونگی سرمایه گذاری

۸- برنامه ریزی پدافند

۹- مطالعات طراحی

۱۰- برنامه ریزی مدیریت شهری.

ص ۱۱۹ پیش بینی جمعیت و اشتغال : پیش بینی جمعیت و اشتغال در شهرهای جدید معمولاً در چهارچوب اهداف کلی و در مقیاس برنامه ریزی آمایش سرزمین و ناحیه انجام می شود. در شهره ی جدید رسیدن به هدفهای جمعیتی و اشتغال همواره لازم و ملزوم یکیدگرند؛ زیرا برای جذب جمعیت نیاز به ایجاد اشتغال است و نیز ایجاد فعالیت های اقتصادی به جمعیت مشخصی نیاز دارد. بنابراین در مراحل اولیه ایجاد شهر نیاز به کمکهای دولت بیش تر احساس می شود.

هم چنین سیاستهاوی که در این مرحله اتخاذ می گردد برای ادامه حیات شهر سرنوشت ساز خواهد بود؛ زیرا زمانی شهر جدید می تواند به طور متعدل به حیات خود ادامه دهد که به جمعیت مناسبی برسد. پیش بینی جمعیت معمولاً در شهرهای جدید که پایه جمعیتی ندارند براساس برآوردهای احتمالی و به روشهای ترکیبی انجام می شود که استفاده از نرم افزار های پیشرفته رایانه ای (نمونهPAS، Louts،people) این پیش بینی را تسهیل می مند. بهترین راه پیش بینی های جمعیتی و شاخصهای مربوطه در گروههای سنی و جنسی به فاصله پنج سال به پنج سال است.

ص ۱۲۳ برنامه ریزی اجتماعی و الگوی همجواری: پس از تعیین راهبردهای اجتماعی باید قشر بندی اجتماعی را تعیین کرد. برای این منظور می توان ابتدا گروهبندی اجتماعی مادر شهر و تغییرات آن در طی سهدهه برسی کرد سپس با توجه این گروهبندی و تعداد جمعیتی که از مادر شهر در شهر جدید اسکان می یابند و نیز گروههائی که از نواحی دیگر (ناحیه شهری، استان و خارج از استان) برای اشتغال و اسکان در شهر جدید مستقر می شوند، قشر بندی اجتماعی را مشخص کرد. امروزه سه عامل شغل، تحصیلات و درآمد پایگاه اجتماعی افراد را مشخص می کند که می توان با روشهای یادشده به انضمام بررسی پرونده های متقاضیان مسکن، به این ترکیب اجتماعی دست یافت و این ترکیب باید با حفظ هویت ایجتماعی و پایگاه افاد در واحد های همسایگی در محلات باشد. سطوح موردنیاز مسکونی گروههای اجتماعی در سه الگوی تراکم کم متراکم متوسط و تراکم بالا است که سرانه زمین مسکونی حدود ۲۸ مترمربع، تراکم مسکونی کل حدود ۳۵۰ نفر در هکتار و تراکم ناخالص کل حدود ۱۲۲ نفر در هکتار را در بر می گیرد.

ص ۱۲۴ برنامه ریزی مسکن : به طور کلی سیاستهای عمده ای که در این زمینه اتخاذ می شوند عبارتند از :

۱- آماده سازی زمین برای اقشار کم در آمد و متوسط

۲- احداث واحدهای مسکونی متنوع برای گروه های مختلف درآمدی و ابعاد متفاوت خانوارها

۳- ایجاد صندوق های مختلف وام تسهیلات وام مسکن

۴- تشویق و ایجاد زمینه برای خنثی شدن مسکن و تولید مصالح

۵- تحقیق درباره مصالح و روشهای ساخت مسکن بومی

۶- تشویق بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در امر مسکن

۷- نظارت بر ساخت و ساز بهش خصوصی

۸- تامین کمکهای فنی