فاضلاب لندن

در قرن ۱۸ میلادی جمعیت لندن به یک میلیون نفر افزایش یافت و تامین آب و دفع فاضلاب به یکی از مهمترین مشکلات لندن مبدل شد.
تعفن بزرگ
در ۱۸۵۸ میلادی بوی فاضلابی که از رودخانه تیمز درفضای شهر متصاعدمی شد به قدری متعفن بودکه زندگی در لندن را مختل کرده بود،این مسئله باعث شد پارلمان به ساخت شبکه فاضلاب در لندن تن در دهد. ( این دوره درتاریخ انگلستان معروف به دوره تعفن بزرگ است) در این سال ها جمعیت لندن به مرز دو میلیون نفر رسیده بود وهمچنان بسیاری از فاضلاب های شهری به رودخانه تیمز هدایت می شد.
حتی اختراع اولین توالت داخل ساختمان در ۱۵۹۰ توسط هارینگتون و اختراع فلاش تانک توسط برامه درسال ۱۷۰۰ میلادی بازهم نتوانست مشکلات بو و تعفن لندن را حل نمایدو تنها با ایجاد شبکه هاو تصفیه خانه های فاضلاب در سال های بعد وضعیت سروسامان یافت .
سیستم های اولیه فاضلاب
در ۱۸۰۵ برای شهر یک میلیونی لندن تنها ۱۵۰ هزار چاه فاضلاب حفر شده بود و بسیار ی از خانواده های لندنی همچنان به طور غیر قانونی فاضلاب چاه های خود را بر روی رودخانه تیمز که مهمترین منبع آب آشامیدنی لندن بود سرازیر میکردند.با ادامه آلودگی رودخانه و شیوع بیماریها، وضع به گونه ای شد که بالاخره در سال ۱۸۴۸ قانون بهداشت عمومی در خصوص رودخانه تیمز وضع شد و دراین کمیسیون تاسیس فاضلاب لندن نیز مورد تصویب قرارگرفت.
کمیسیون فاضلاب لندن
به خاطر شیوع بیماری وبا در سال ۱۸۳۲ اصلاح فاضلاب لندن مورد توجه قرارگرفت و با فراگیرشدن بیماری وبا و افزایش مرگ ومیر در ۱۸۴۹ بالاخره پارلمان طرح شبکه فاضلاب لندن را تصویب نمود. فعالیت های جان اسنو وهمکارانش دراین زمینه نقش مهمی را ایفاکردآنهابا تحقیقات گسترده خودبه این نکته پی بردندکه علت وبا وجود ذرات بخار و آلودگی در هوا نیست بلکه عامل اصلی بیماری، آلودگی آب آشامیدنی شهر لندن است.
سیستم فاضلاب لندن
فاضلاب(sever )در زبان انگلیسی قدیم به معنای به سوی دریا(seaward) بوده است شاید دلیل آن هم به خاطر، قرنها سرازیر کردن فاضلاب به سوی دریا و رودخانه ها در انگلستان بوده است. سیستم فاضلاب لندن در اواخر قرن نوزدهم توسعه یافت.جوزف بازلاگتی مهندس عمران شهری به علت آنکه، بوی تعفن حاصل از سرازیر شدن فاضلاب خانه ها به رودخانه تیمز فضای شهر را در برگرفته گرفته بود طرحی را برای انتقال فاضلاب ارائه داد .با توجه به هزینه زیادطرح در ابتدا با مقاومت پارلمان و دولت روبروشد اما با شیوع بیماری وبا و افزایش مرگ ومیر ناشی از آلودگی آب پارلمان مجبور شد با این طرح موافقت نماید وعملیات اجرائی شبکه فاضلاب لندن آغازشد .
این شبکه زیرزمینی گرانقیمت فاضلاب را به پائین رودخانه تیمز دور از مرکز شهر و محل تراکم جمعیت ،منحرف می کرد.بازلاگتی شش خط فاضلاب مجموعاً در حدود ۱۶۰ کیلومتر در امتداد رودخانه ساخت که کار انتقال فاضلاب را در قسمت های مختلف شهر انجام می داد.

بین سال های ۱۸۵۹تا ۱۸۶۵ در حدود ۷۲۰ کیلومتر خطوط اصلی فاضلاب و ۲۱۰۰۰ کیلومتر خطوط فرعی فاضلاب طراحی وساخته شد. برای ساخت این شبکه عظیم فاضلاب بیش از ۳۱۸ میلیون عدد آجر، ۷/۲ میلیون متر مکعب خاکبرداری و ۶۷۰ هزار متر مکعب بتن ریزی انجام شد.
درحال حاضر از همان سیستم فاضلاب قدیمی دوران ویکتوریائی کمتر از یک درصدشهر لندن استفاده می کنند.این سیستم با قطر ۵/۶ میلیمتر ( ۱/۴ اینچی ) برای زمانی که جمعیت لندن محدود بوده طراحی شده بود.درآن شرایط اگر بارندگی و آب باران سرازیری به فاضلاب افزایش می یافت و به موقع پمپاژ نمی شد معابر و خیابان های شهر را آب فرا می گرفت.
طرح های آینده
برای توسعه شبکه فاضلاب در شهر لندن یک تونل انتقال فاضلاب در حال ساخت می باشد که می تواند تا حد زیادی مشکل فاضلاب لندن را حل نماید. این تونل به قطر ۹ متر و به طول ۳۵ کیلومتر از زیر بستر رودخانه تیمز عبور می کند.هزینه ساخت این تونل رقمی بالغ بر ۲ میلیارد پوند برآورد می شود که برای تامین این مقدار پول سالانه به طور متوسط ۱۲ پوند به هزینه قبوض آب شهروندان لندنی اضافه می گردد. انتظار می رود تا سال ۲۰۲۰ میلادی این تونل به بهره برداری کامل برسد .
شرکت تیمز آب
شرکت تیمز آب بزرگترین شرکت خدمات دهنده آب وفاضلاب در انگلستان است . این شرکت با بیش از ۵۰۰۰ نفر پرسنل هشت و نیم میلیون نفر مشترک آب و ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزارمشترک فاضلاب را تحت پوشش خدمات خود دارد.
شرکت تیمز آب دارای ۳۱۱۰۰ کیلومترخطوط لوله اصلی آب ، ۶۸۰۰۰ کیلومتر خطوط فاضلاب،۱۰۰ تصفیه خانه آب و ۳۴۹ تصفیه خانه فاضلاب می باشد. با توجه به اینکه ۲۰درصد از خطوط اصلی توزیع آب شهری لندن بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارد وهمچنین بیش از ۴۰ درصد کل خطوط نیز عمر بالای ۱۰۰ سال دارد تعویض لوله های فرسوده با لوله های جدید یکی از اولویت های اصلی این شرکت است.
دریک طرح جاه طلبانه این شرکت از سال ۲۰۰۳بیش از ۱۳۴۰ کیلومتر خطوط لوله قدیمی و فرسوده آب لندن را با خطوط جدید تعویض نموده است که تا پایان سال ۲۰۱۰ این مقدار به بیش از ۱۸۱۵ کیلومتر خطوط جایگزین می رسد.

منابع:

• The system plays a large part in English writer Neil Gaiman’s 1996 novel Neverwhere.
• The system plays a part in English writer Michael Robotham’s 2005 novel Lost.
• It also featured as one of the Seven Wonders of the Industrial World in the BBC television series of the same name.
• Eleanor Updale’s Montmorency (Beginning with Montmorency: Liar Thief Gentleman?) novels are set against the backdrop of construction of the London sewerage system.
• The London sewerage system is also featured in Guitar Hero: Smash Hits as one of the venues.
• The London sewerage system plays a large part in English writer Clare Clark’s 2005 novel The Great Stink.