استانداردهایی کارشناسان شهرسازی برای ساخت پیاده رو

استانداردهایی کارشناسان شهرسازی برای ساخت پیاده رو:

عرض مناسب که با توجه به تراکم جمعیت , نوع محور و میزان رفت و آمد هر منطقه ایجاد می شود .
شیب طولی-عرضی پیاده رو , که برای جلوگیری از جمع شدن آبهای سطحی است باید مناسب باشد تا باعث هدایت آبهای سطحی به جوی های کنار شود
پوشش کف باید با استفاده از مصالح درست با عمر مفید بالا ساخته شود . اگر چه استفاده از کفپوشها در معابر به نوع بهره برداری از پیاده رو ها بستگی دارد , اما در مجموع از مواد و مصالح مناسب برای کف سازی معابر به جای آجر جالیزی اشاره کرد . چرا که بیشتر تاسیسات شهری در کف پیاده روها قرار دارند و در صورتی که نیاز به کندن معابر باشد , این نوع از مصالح به راحتی قابل برداشتن و کارگذاشتن است . در واقع نوع مصالح و کفپوش این معابر باید به گونه ای باشد که سطح آن کاملآ صاف بوده و پستی و بلندی نداشته باشد و در فصل زمستان نیز لیز و لغزنده نباشد و در تابستان بر اثر گرمای آفتاب , داغ و سوزان نشود .
وجود روشنایی مناسب در شب .
همچنین بر اساس ضوابط شهرسازی پلکان ساختمانها نباید داخل پیاده روها تجاوز کند طوری که مانع عبور عابران پیاده شود , علاوه بر این فاصله سطح پیاده روها از خیابان نیز دارای استانداردهایی است که متاسفانه در بسیاری از معابر شهری رعایت نشده است . ضمن اینکه برای اتصال پارکینگها به خیابان ها باید سطح شیبداری تعبیه شود که حرکت خودروها در آن امکان پذیر باشد اما به علت محدودیت فضا معمولا این سطح را از وسط پیاده رو آغاز می کنند که بر اساس ضوابط شهرسازی ممنوع است . در هر حال ایمن سازی و روان سازی پیاده رو ها برای عابران پیاده مخصوصا معلولان و سالمندان , کانالیزه کردن عبور پیاده و سواره , تعریض پیاده روها و بهسازی محل تلاقی پیاده ها و سواره ها از مواردی است که بسیاری از شهروندان مسئولیت اجرای آن را جزو وظایف شهرداری می دانند .
عرض مفید پیاده رو

باید توجه داشت که عرض مفید پیاده رو آن قسمتی است که افراد در آن به راحتی در حال رفت و آمد هستند.
هر فرد به طور معمول به اندازه ۰٫۳ متر از کنار دیوار فاصله می گیرد. پس این ۰٫۳ متر جزء عرض مفید پیاده رو نیست و از فضاهای مرده به حساب می آید.
درصورتی که پیاده رو در کنار مغازه های تجاری باشد ، باید ۰٫۵ متری هم برای افرادی که به تماشای ویترین مغازه ها می پردازند ، به عرض مفید پیاده رواضافه کرد.
موانع در پیاده رو ها مثل درخت ها ، پارکومتر ها ، شیر آتش نشانی و سطل زباله و … نیز حدود .۰۶ متر از عرض مفید پیاده رو می کاهد.
برای مثال اگر بخواهیم پیادهرویی با عرض (مفید) ۲ متر در کنار یک مکان تجاری درست کنیم، باید حداقل ۳٫۴ متر لحاظ شود.
کف سازی پیاده رو
معمولاً از بتن مسلح یا غیر مسلح استفاده می شود. اگر هم از بتن آسفالتی استفاده شود، باید لایه زیرین حتماً از جنس سنگ شکسته یا بستر تثبیت شده باشد.
در استفاده از آسفالت(که زیاد این مورد مناسب نیست)، بهتر است که دوطرف لبه ها با بتن سیمانی به ارتفاع ۰٫۱۵ متر پوشانده شود؛ زیرا هم از ترک خوردن آسفالت جلو گیری می کند هم باعث زیبائی است. درضمن اینکه از باغچه ها هم محافظت می کند.
استفاده از سنگ فرش در شهرهای دنیا ، در حال گسترش است. زیرا هم زیبا تر است و هم کم هزینه تر تمام می شود . ولی به مراقبت بیشتری نیاز دارد. با توجه به نوع استفاده از هر مکان پیاده رو اگر سنگ فرش هم تغییر کند، زیبایی آن چند برابر می شود.
مثلا در محل نشستن ، مدخل عبوری مغازه ها ، مکان توقف و انتظار، محل رسیدن به تقاطع ها( برای هشدار به پیاده ها) و… هر کدام دارای سنگ فرشی متفاوت باشند . ولی هماهنگی بین آنها نباید فراموش شود.
در نمونه زیر همانطور که ملاحظه می کنید از سنگ فرشهای گوناگونی استفاده شده است. در محل نشستن از قلوه سنگ استفاده شده است، مدخل ورودی مغازه ها فرد را به درون هدایت می کند و سنگ ریزه های مشکی و سفید در حقیقت هشداری است به عابرین به اینکه به محل تقاطع با خیابان نزدیک می شوند. فلشهای سفید حاصله هم در جهت شیب پیاده رو هستند.
در زمانی که نیاز به پیاده روی موقتی باشد (در مکان های توسعه شهری) بهتر است که از سنگ فرش استفاده شود. زیرا هم ارزانتر است هم در هنگام ساخت پیاده روی اصلی و دائمی ، راحت تر کنده خواهد شد.
قسمتهایی از تدریس دوره طراحی شهر برای پیاده دوچرخه و معلولین

منبع : دوچرخه شهر