طرح ساختار فرهنگی شهرهای آسیایی

با افزایش جمعیت در کشورهای آسیایی در حال توسعه، چگونگی رشد شهرسازی مستلزم توجه بیشتری به مقوله های فرهنگی است.

پیش بینی ها نشان می دهند که جمعیت دنیا در حال حاضر (۳/۶ میلیارد نفر) است و تا سال ۲۱۰۰ (۵/۹ میلیارد نفر) می رسد. این فازایش جمعیت بیشتر در کشورهای در حال توسعه و اغلب در آسیا مشهود خواهد بود.

چین، هند و اندونزی به ترتیب در رده اول، دوم و چهارم از نظر افزایش جمعیت قرار دارند. این کشورها همراه با همسایه های شان آسیا را تبدیل به منزگاه بخش عمده ای از انسان های روی زمین کرده اند که کم کم به صورت مهم ترین و مستعدترین منطقه از نظر اقتصادی و زیست محیطی می شود. با تغییر جهت مرکزیت جهان به سمت آسیا، مذاکرات مربوط به نگرانی های جمعی (تغییرات آب و هوا، کمبود منابع و ذخایر و افزایش درگیری های خشونت آمیز) به طور فزاینده ای وابسته به دیدگاه های جهان شمول است. توسعه سریع شهرسازی در شهرهای آسیایی تحت شرایط خاصی از جمله اختلافات فرهنگی، فشارهای زیاد پس از آمارگیری و سرعت بی سابقه تغییرات اجتماعی انجام گرفته است. مطالعه آسیا از زمانی که مستعمره بوده است تا اکنون که به استقلال رسیده شرایط را برای طرح سوالات مربوط به رابطه جوامع بشری با محیط اطرافشان فراهم می کنند؟

چه نیروهایی در غرب در جریان هستند که موجب تغییر تعریف آسیا در طول زمان می شوند؟

چگونه نمادهای بصری و خیالی در این رابطه نقش ایفا می کنند؟ چطور طرح سازه ها در قالب ابرازی برای احیا روابط به کار گرفته می شود؟ چگونه تصورات و اسطوره های کشورهای توسعه یافته غربی در ساخت فضای شهرهای آسیایی نقش ایفا می کند.

نکته اصلی این است که ارتباط خاص بین نیروهای فرهنگی و سازه ها بیشتر در تاریخ شکل گیری معماری و شهرسازی در آسیا نمود پیدا می کند تا در مکان های دیگر.

از نکات جالب، مطالبی است که اخیرا در مورد تغییر مفهوم فرهنگ ارایه شده است. اصطلاحات مربوط به «چرخش فرهنگی» برای نقد و بررسی اقتصاد سیاسی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. حتی برای دانشجویانی که قصد انجام هیچ نوع فعالیتی را در آسیا ندارند، این رشته این امکان را برای آنها فراهم می آورد تا به خارج از دنیای خود قدم گذارند و با دیدی انتقادی به تحلیل مسایل بپردازند.

ادامه مطالب برای اثبات چارچوب های فرضی است که در کنار مطالعات برگرفته از مسایل تاریخی و معاصر منطقه، طرح می شود.

بحث های کلاسی برای ارزیابی روش های مطرح شده در هر مورد انجام می گیرد. در هر مورد نقش فرهنگی معماری و شهرسازی در بطن هر موضوع به طور جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد همچنین رابطه این مسایل با مشکلات معماری و شهرسازی معاصر ارزیابی می شود.

برخی از مسایلی که مورد بررسی قرار گرفتند عبارتند از مفهوم «توسعه»، هویت مذهبی، ساختار قدرت استعماری، ملی گرایی، نقش زنان، رشد جامعه شهری، حفظ میراث، خانه سازی در سطح ملی، تلاش های شهری، گردشگری، پروژه های بزرگ، جهانی شدن، دوگانگی اجتماعی، بحران های منطقه ای (ناشی از تقسیم کشور به نواحی مختلف) و مسایل متعدد دیگری که در شکل گیری فرهنگ نقش دارند.

هر یک از مشارکت کنندگان در این طرح باید تحقیقی را با به کار گرفتن اصول مورد بررسی در سمینار ارایه دهد. این تحقیقات ممکن است در آسیا منتشر شود، اما باید نمایانگر تحلیل های فرهنگی لازم که به درک اهمیت این مساله کمک کند، باشد.

http://urbanization.blogfa.com