نگاهی به آلودگی صوتی در میدان دانشگاه شهر اهواز

در طرحهای نوین شهرسازی ،کاستن از آلودگیهای صوتی و عدم ورود اتومبیل به محدوده بافت مسکونی از اولویت های برتر یک طرح به حساب می آید. اهمیت دادن به انسان در برنامه ریزی و طراحی شهری از نکات مثبت، در بسیاری از شهرهای جهان می باشد که این موضوع در شهرهای ایران کمتر مورد توجه قرار گرقته است .

موضوع قابل توجه در شهرهای ایران ، برتری یافتن پدیده ماشینیسم بر نیازها و خواسته های شهروندان است، پدیده ای که بدترین اثررا بر جسم و روان مردم خواهد گذشت.

سر و صداهای متوالی اتومبیل ها به خصوص کامیون های سنگین که ورود آنها به درون بافت مسکونی ممنوع می باشد ، خود معضل دیگری است که بر سلامت شهروندان اثر مخربی می گذارد.

بعد از احداث پل پنجم شهر اهواز و لزوم ایجاد محورهای ارتباطی مرتبط با این پل ،میدان دانشگاه اجرا و مورد بهره برداری قرار گرفت .این پل بسیاری از مشکلات رفت و آمد را در شهر اهواز حل نمود، بطوری که میدان دانشگاه به مرکز ثقل ترافیک در غرب رود خانه کارون تبدیل گردید .

رفت و آمد کامیون های سنگین در دو طرف پل پنجم که در واقع پل ارتباطی بین کارخانه های شرق و غرب شهر اهواز به حساب می آیند،خود اوج ترافیک را در این میدان نشان می دهد.کامیون های سنگین حامل شمش و دیگر محمولات ،بعد از طی مسافت هائی که از میان بافت مسکونی شهر می گذرند، وارد میدان دانشگاه شده که باعث ترافیک سنگین و تصادفات مرگبار می گردد.

مهمتر از آن سر و صدا و الودگی صوتی شدید و ناهنجاراین کامیونها ، همراه با بوق های بیابانی مخصوص خارج از شهر که باعث اذیت و آزار مردم ساکن اطراف میدان دانشگاه می شود که سالهای سال است این رویه ادامه دارد و متاسفانه هیچ مقام مسئولی حاضر به رسیدگی جهت جلوگیری از ورود این کامیون ها و همچنین آلودگی صوتی ناشی از حرکت ، بوق زدن و فرهنگ کم رانندگی بعضی از وسایل نقلیه دیگر دست در دست هم دادند تا محیطی مملو از اضطراب ،ناهنجاری و آلودگی صوتی را برای ساکنان اطراف میدان دانشگاه به ارمغان بیاورد.

شدت (دسی بل)/منابع

۰ / آستانه شنوایی

۱۰ / صدای تنفس عادی

۲۰ / نجوا خانه ساکت

۴۰ / گفتگوی عادی

۶۰ / زنگ تلفن ـ ماشین ظرفشویی

۷۰ / ترافیک سنگین

۷۵ / سیستم تهویه هوا

۸۰ / جاروبرقی ـ سشوار ـ ساعت زنگ دار ـ خیابان شلوغ

۹۰ / چمن زن ـ تردد کامیون ـ مترو

۹۸ / ارکستر بزرگ

۱۰۰ / بوق خودرو ـ فریاد کشیدن ـ دریل بادی ـ اره برقی ـ واکمن با حداکثر بلندی صدا ـ صدای برخاستن هواپیمای جت از فاصله ۳۰۰ متری.

۱۲۰ / استریوی خودرو ـ موسیقی راک از فاصله ۲ متری

۱۳۰ / آستانه دردناکی ـ برخاستن هواپیمای جت از فاصله ۱۰۰ متری ـ مته حفاری

۱۴۰ / شلیک گلوله ـ آژیر خطر

۱۵۰ / برخاستن هواپیمای جت از فاصله ۲۵ متری ـ اوج موسیقی راک

۱۶۰ ۱۸۰ / پاره شدن پرده گوش ـ محل پرتاب راکت فضایی

نکته:

آستانه درد گوش در ۱۲۰ ۱۳۰ دسی بل میباشد، اما آسیب به اعصاب شنوایی از ۸۵ دسی بل آغاز میگردد.

نکته:

سر و صداهای فراتر از ۸۰ دسی بل بطور بالقوه خطرناک میباشند. بنابراین چمن زنها، کنسرت های راک، شلیک گلوله، ترقه ها، هد ست ها و هد فن ها، موتور سیکلت ها، تراکتور، همزن ها و مخلوط کن ها، غذا سازها واسباب بازیهای پر سر و صدا همگی بیش از ۹۰ دسی بل سر و صدا تولید میکنند و برای سلامت شنوایی مضر میباشند.

محدودیت های مجاز شدت سروصدا:

۱) برای خواب راحت حداکثر سروصدا ۳۰ ۳۵ دسی بل باشد.

۲) حداکثر سروصدای خارج محل مسکونی ۶۰ ۶۵ دسی بل باشد.

۳) حداکثر مجازقرارگیری در معرض سروصدا، ۸۵ دسی بل و ۸ ساعت در روز میباشد.

۴) برای گوش حفاظت نشده زمان درمعرض قرار گیری مجاز، با هر ۵ دسی بل افزایش سطح سر و صدای متوسط (۸۵ دسی بل)، به نصف کاهش می یابد. یعنی حداکثر ۸ ساعت برای ۹۰ دسی بل، حداکثر ۴ ساعت برای ۹۵ دسی بل، حداکثر ۲ ساعت برای ۱۰۰ دسی بل و حداکثر ۱۵ دقیقه برای ۱۱۵ دسی بل در ۲۴ ساعت.

۵) هرگونه سروصدای بالای ۱۴۰ دسی بل غیر مجاز است.

۶) برای حفاظت ازگوش مقابل سر وصداهای بالای ۱۰۵ دسی بل بایستی هم ازپلاک گوش و هم از گوشی (همراه با هم) استفاده کرد.