چگونه استراسبورگ خودرو را کنار گذاشت…

مقدمه

یکی از مشکلات مهم شهر استراسبورگ فرانسه در دهه های گذشته وجود تعداد بیش از اندازه خودرو بود که رفت و آمد مردم را به شدت مختل کرده بود.طراحی معابر قرون وسطایی رنسانسی شهر و ترافیک سنگین و فقدان توقفگاه که تبدیل به اصلی ترین مشکل شهروندان و مغازه داران در خیابان شلوغ مرکز شهر شده بود،شهرداری شهر را بر آن داشت که طرح کنار گذاشتن خودرو را به اجرا گذارد.در متن زیر قصد است با این طرح و پیامد های آن آشنا شویم.

ساخت قطار شهری
در شهر استراسبورگ فرانسه برای تبدیل خیابانها و مسیرهای پر رفت و آمد و پر از دود به فضاهای عمومی چند منظوره و دلپذیر از قطار شهری استفاده شد.
اولین خط قطار شهری در سال ۱۹۹۴ راه اندازی شد و هم اکنون ۵ خط قطار شهری در این شهر وجود دارد.شروع کار با مشکلاتی همراه بود.مغازه داران می پنداشتند که دیگر مردم به مرکز شهر نخواهند آمد و استراسبورگ تبدیل به شهری مرده خواهد شد ولی دقیقا عکس این پندار اتفاق افتاد.
تبدیل خیابانهای مرکز شهر به پیاده رو به دنبال ساخت قطار شهری شکل گرفت،زیرا رفت و آمد پر شمار قطارها،رانندگی را در مرکز شهر غیرممکن کرده بود.ساخت مسرهای دوچرخه سواری نیز که از سال شروع شده بود۱۹۸۱ آغاز شده بود گسترش یافت،به طوریکه هم اکنون بیش از صد کیلومتر مسیر ویژه دوچرخه در این شهر وجود دارد و استفاده از دوچرخه در شهر طی ساعات کاری راه سریعتری از رانندگی است.
در حال حاضر شهرداری یک انگیزه قوی برای حومه نشینان ایجاد کرده که باعث میشود افراد به جای استفاده از خودروهای شخصی به قطار شهری روی بیاورند و آن امکان توقف خودرو در ایستگاههای پیرامون شهر به صورت رایگان با بلیت قطار است.از سوی دیگر هزینه توقفگاهها در مرکز شهر بسیار بالاست.برای رفاه مغازه داران نیز توقفگاههایی با هزینه خودشان در مرکز شهر ساخته شده که به طرز ماهرانه ای در زیر زمین جای داده شده است.همچنین شهرداری با برنامه ریزی زمانی سامانه قطارهای حومه و قطارهای شهری باعث ترغیب افراد به استفاده از این سیستم گردیده است.

فرهنگ جابجایی

برنامه حمل و نقل در استراسبورگ مزایای زیست محیطی کاملا روشنی داشته است.در مقایسه با سال ۱۹۹۰ در سال ۲۰۰۸ روزانه ۳۰% از تردد خودروها در این شهر کاسته شده است.تاثیرات اقتصادی این سامانه حمل و نقل برای رستوران ها،خرده فروشان و دیگر مشاغل وابسته به گردشگری مانند هتل ها سودمند بوده است.همچنین موجب تقویت فعالیت های اقتصادی شرکتی شده است که در این شهر خودروی ساعتی کرایه می دهد.در نتیجه فعالیت این شرکت تقریبا ۲۵ درصد از اعضای حومه استراسبورگ خودرو های خود را کنار گذاشته اند و ۲۵ درصد دیگر به این دلیل خودرو نخریده اند که این امر موجب کاهش تردد روزانه حداقل ۱۰۰۰ خودرو در این شهر شده است.
استراسبورگ نمونه کاملی از حمل و نقل رو به پیشرفت است،زیرا عملکرد شهرداری این شهر چیزی بیش از یک تغییر روش صرف را نشان می دهد.استراسبورگ به یک انقلاب در حمل و نقل دست یافته است.انقلاب یعنی گسترش یک شهر رو به رشد در حالیکه به مالکیت خودرو نیاز نیست.
برخی افراد ممکن است وقوع این پدیده را در این شهر به تفاوت های فرهنگی نسبت دهند،ولی در استراسبورگ همه افراد دلبستگی ویژه ای به خودروهایشان دارند ولی یک تصمیم مدیریتی و نگرانی همگانی درباره گرم شدن زمین و رابطه بین رانندگی و ترافیک و زمان موجب گردید توجه مدیران و مردم به حمل و نقل سبز معطوف گردد.
شهرنشینانی که این انقلاب را بوجود آورده اند به این شیوه حمل و نقل بسیار پایبندند.همچنین موجب فعالیت شرکتی با عنوان “طرح ماشینهای فردا ” گردیده است که سعی دارد اتوبوسهای تندرویی را برای مناطق حومه شهر بسازد که با انرژی های سبز کار میکند و همچنین از قطار نیز ارزانتر باشد.همچنین شهرداری شهر قصد دارد با توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی در حومه موجب گردد تا حومه نشینان حد فاصل منازل تا ایستگاه قطار شهری را نیز از سیستم حمل و نقل عمومی استفاده کنند.

منبع : americancity.org