Alvaro Siza

مقدمه :
Alvaro Siza معمار پرتغالی بهترین معمار در زمینه ی تلفیق مسایل گوناگون است. بارزترین خصیصه ی آلوار سیزا استادی او در پرداخت و اجرای معماری در زمینه هایی است که ظاهراً غیرممکن هستند. وی با مهارت مطالعاتش از مکان را به فرم های مجسمه گونه که قابل پیش بینی و عادی نیستند، بدل می کند.
در معماری سیزا و شاید تنها در معماری اوست که المان های معماری نسبت به شکل و بافت برتری دارند. این گونه معماری که با یک الهام فضایی مخلوط شده ، بسیار ارزشمند است.
آلوارو سیزا معمار معروف معاصر پرتغالی ، آثار معماری وی حس آزادی و تازگی را با انسان زمزمه می کند. معماری ماجراجویانه وی احساسات او را به سطح منتقل می کند.در معماری وی ، تنها چیزی که او را به واهمه وا می دارد ، خطر انقراض است.
بیوگرافی :
آلوارو یواخیم ملو سیزا ویرا در سال ۱۹۳۳ در متوزینو در نزدیکی پورتو در پرتغال به دنیا آمد.
هنگامی که او در سال های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۵ درمدرسه هنرهای زیبای پورتو بهتحصیل می پرداخت؛ اولین طرحش در سال ۱۹۵۴ ساخته شد. سیزا از سال ۱۹۵۵ تا
۱۹۵۸ با معماری به نام فرناندو تاوورا همکاری کرد. او در سال های ۱۹۶۶ تا
۱۹۶۹ در مدرسه معماری پورتو تدریس می کرد و در سال ۱۹۷۶ به عنوان استادیار سازه منصوب شد.

سیزا به عنوان استاد مدعو در موسسه فدرال تکنولوژی سوئیس، دانشگاه پنسیلوانیا، مدرسه لوس آندسبوگوتا و مدرسه عالی طراحی دانشگاه هاروارد (به عنوان دستیار کنزو تانگه)فعالیت کرد. او تدریس را در مدرسه معماری پورتو ادامه داد.

کارهای آلوارو سیزا :

کپنهاگ (۱۹۷۵)،
آرهوس و بارسلونا (۱۹۷۶)،
نمایشگاه هنری ونیز (۱۹۷۸)،
میلان (۱۹۷۹)،
موزه معماری در هلسینکی و موزه آلوارو آلتو در فندلاند(۱۹۸۲)،
مرکز ژورژ پومپیدوی پاریس (۱۹۸۲)،
موسسه هنر های معاصر لندن وبنیاد زندگی بهتر در آمستردام (۱۹۸۳)
، دانشگاه صنعتی دلفت، مدرسه معماریپورتو و گالری آلمادا نگریه ی لیسبون (۱۹۸۴)،
نمایشگاه جهانی ساختمان دربرلین (۱۹۸۴ و ۱۹۸۷)،
نمایشگاه هنری پاریس و موسسه تکنولوژی ماساچوستکمبریج (۱۹۸۵)،
گالری H9 لندن (۱۹۸۶)،
دانشگاه کلمبیای نیویورک (۱۹۸۷)،
مدرسه عالی طراحی هاروارد در کمبریج (۱۹۸۸)،
گالری وزارت کار و امور اجتماعی در مادرید (۱۹۹۰)،
بنیاد سلطنتی معماران بریتانیا (RIBA) در لندن (۱۹۹۱)،
بنیاد معماری سویا (۱۹۹۱)،
گالری دسینگل در انت ورپ (۱۹۹۲)،
گالری روی آلبرتو در پورتو، گالری وزارت کار و امور
اجتماعی در مادرید ، گالری DESSA در اسلوونی (۱۹۹۳)،
بنیاد معماری در گراندا و سویا، تالار ریسکو در لیسبون (۱۹۹۴) در معرض نمایش قرار گرفت.

افتخارات :
کنفرانس ها و سمینار های مختلف در پرتغال، اسپانیا، ایتالیا، آلمان،فرانسه، نروژ، هلند، سوئیس، اتریش، انگلیس، کلمبیا، آرژانتین، برزیل،ژاپن، کانادا و ایالات متحده شرکت کرد.

بخش کشور پرتغال درانجمن بین المللی هنر در سال ۱۹۸۲ جایزه معماری اش را به سیزا اهدا کرد.
او همچنین جایزه ای از انجمن معماران پرتغال در سال ۱۹۸۷ دریافت کرد.

سیزا در سال ۱۹۸۸ مدال طلای معماری مدرسه معماری اسپانیا، مدال طلای بنیاد آلوارو آلتو، جایزه ی شاهزاده ولز در طراحی شهری از دانشگاه هاروارد، و جایزه ی معماری اروپا از بنیاد میس ون دروهه در بارسلونا را دریافت کرد. او در سال ۱۹۹۲ جایزهپریتزکر را از بنیاد هیات در شیکاگو، برای موفقیت هایش در طول زندگی دریافت کرد. همچنین در سال ۱۹۹۳ جایزه ی ملی معماری را از انجمن معماران پرتغال دریافت کرد.