میدان سان مارکو

پیازا سان مارکو

قسمتی از تحقیق در مورد میدان سان مارکو در زیر آمده است:
پیازا سان مارکو در انگیسی به میدان نشان مقدس شناخته می شود ، میدان اصلی ونیز در ایتالیا است.
نشانه ای که اغلب به ناپلئون ( وشاید به طور صحیح تر به آلفرد دموزت ) اختصاص داده شده که پیازا سان مارکو را اتاق رسم کشی اروپا می نامند . این یکی از معدود جاهای بزرگ شهر در اروپا است که صداهای انسان بر همه ی صداهای رفت آمد موتورها غلبه پیدا می کند که به آبراه های ونیز محدود می گزدد. این تنها قسمت شهر است که در ونیز پیازا نام دارد ، سایر قسمت ها بدون توجه به اندازه ی آنها کامپی نامیده می شوند .
به عنوان یک بنای تاریخی برای ونیز ، پیازا سان مارکو در میان توریست ها ، عکاسان و مهاجرکنندگان به ونیز بسیار پر طرفدار است .
پیازا در قرن نهم به عنوان یک ناحیه ی کوچک در جلوی قصر سلطنتی اصلی استی مارک (mark’s Basilicast) بوده است . این به اندازه ی کنونی اش گسترش یافت و در سال ۱۱۷۷ شکل گرفت در هنگامی که ریوباتاریو (Rio Batario ) که آن را به محدود کرده بود و لنگرگاهی که کاخداگ(Doge’s Palace ) را از میدان جدا کرده بود در آن قرار گرفتند . تنظیم مجدد آن به خاطر جلسه ی پاپ الکساندر سوم (Pope Alexander III )و امپراطور فردریک باباروسا (Fererick Barbarossa) بود .
پیازا همیشه به عنوان مرکز ونیز نگریسته شده است . این مکان قرارگیری همه ی ادارات مهم ایالت ونیتیان بوده است ، و از قرن نوزدهم مکان مقامات اسقف بوده است . این همچنین مکانی برای بیشتر جشنواره های ونیز بوده است . حتی امروز هم یک مکان پرطرفدار در ایتالیا می باشد .

ساختمان ها :
پیازا بر قصر سلطنتی ، کاخ داگ و برج قصر که جدا از آن قرار می گیرد مشرف است .
ساختمان های اطراف پیازا شامل محاسبه گر ساعتی کانال گرند (counter-clockwise from the Grand Canal )، کاخ داگ ( Doge’s Palace ) ، قصر سلطنتی استی مارک (St Mark’s Basilica ) ، برج ساعت استی مارک (St Mark’s Clocktower ) ، پروکوارتی وکی ( Procuratie Vecchie ) ، بال ناپلئونی پروکوارتی ها (the Napoleonic Wing of the Procuraties )، پروکوارتی نوو ( Procuratie Nuove)، برج کلیسای استی مارک (St Mark’s Campanile )و لوگتا(Loggetta ) و بابلیوتکا مارسینا (Biblioteca Marciana ) است.بیشتر قسمت همکف پوکوارتی ها به وسیله ی کافه هایی مثل کافه فلورین(Caffè Florian ) و چهار کافه ی گرن (Gran Caffè Quadri).موزه ی کور (Correr Museum) و موزه ی باستان شناسی (Museum of Archaeology )در بعضی از ساختمان های پیازا قرار گرفته است . ضرابخانه ی ونتی ها (Venetian Mint) در بالای مارسیانای بابلیوتکا در ساحل کانال گرند قرار می گیرد .
در زمان اشغال فرانسه از سال ۱۷۹۷ ، ناپلئون پروکوارتی نوو را به کاخ سلطنتی اش تبدیل کرد . او یک بال جدید را برای سالن رقص ساخت ، و این باعث خرابی کلیسای سان جمیانو (San Geminiano ) شد که به وسیله ی جاکوپوسانسووینو (Jacopo Sansovino) ساخته شد. آلاناپلیونیکا(Ala Napoleoni ) – بال ناپلئونی – توسط گوسپ سولی (Giuseppe Soli )در سال ۱۸۱۰ طراحی شد . بال ناپلئونی ، آخرین ساختمان های تکمیل شده ی پیازا بود ، البته به جز برج کلیسا که با طرح اصلی اش در آن زمان مجدداً ساخته شد .
پیازا همچنین به عنوان الهامی توسط مینورو یاماساکی (Minoru Yamasaki ) برای پلازای اوستین جی توبین ۵ جریبی (۵-acre Austin J. Tobin Plaza ) که در مرکزتجارت جهانی در شهر نیویورک تا یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ قرار گرفته بود ، استفاده شد .

سنگفرش :
پیازا در اواخر قرن سیزدهم با آجرهای قرار گرفته به الگوی استخوان های شاه ماهی ( زیکزاکی ) فرش شده است . سنگ های دارای رنگ روشن در جهت موازی با زاویه ی طولی پیازای اصلی قرار گرفتند . این خطوط احتمالاً در جایگاه های وی‍ه ی بازار و برای سازماندهی مراسمات مکرر استفاده می شدند . طرح اصلی سنگفرش می تواند در نقاشی های اواخر دوره های میانه و از زمان رنسانس ، مثل مراسم جنتل بلینی (Gentile Bellini ) در پیازا سان مارکوی ۱۴۹۶ دیده شود .

در سال ۱۷۲۳ آجرها با یک طرح سنگفرش هندسی پیچیده تری که متشکل از زمینه ای ازریزه سنگ آذرین تیره رنگ با طرح های هندسی ایجاد شده در در سنگ ایسترین (Istrian stone ) ، شبیه به تراورتین (travertine) بود جایگزین شدند . میدان های بلوک های مورب با طرج های بیضی و مثلثی همراه خطوط موازی گسترده تغییر یافتند . میدان ها به مرکز ، مثل یک برج وصل شدند ، که یک آبگذر در آن جا از سطوحآب به داخل سیستم رهکشی سطح پایین تری راه یافت . طرح ، سردر مرکزی قصر سلطنتی را به مرکز دروازه ی غربی در پیازا ارتباط داد . این خط که موازی با نمای پروکوارتی وکی بود یک فضای تقریباً مثلثی را در مجاورت پروکوارتی نووبا قسمت پهن تر نزدیک شده به برج کلیسا ایجاد کرد . طرح از پشت برج کلیسا ادامه یافت و در خط ارتباط دهنده ی سه میله ی پرچم بزرگ متوقف شد و فضا را فوراً در جلوی قصر تزئین شده ترک کرد . ویرایش کوچک تری از همان الگو در پیازتا موازی با کتابخانه ی سانسووینو بود که یک ذوزنفه ی باریکی را در مجاورت کاخ داگ با طرف گسترده ی از هم جدا شده به وسیله ی گوشه ی جنوب غربی قصر تشکیل داد . این الگوی کوچک تر دارای میدان های داخلی متمایل به شکل چهارگوش های غیر قائم بود .
طرح به وسیله ی معمار ونتیانی به نام آندری تیرالی (Andrea Tirali ) درست شد . اطلاعات کمی برای دلیل تیرالی در مورد اجزای طرح وجود دارد . بعضی ها بررسی کرده اند که الگو هنوز هم برای جایگاه های وی‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژه ی بازار استفاده می شد ، یا حداقل برای به یاد آوردن حضور قلبی شان در میدان بود . دیگران معتقدند که الگو ممکن است از روی قالیچه های شرقی ترسیم شده باشد .که بخش لوکسی را در مرکز تجاری این کشور به خود اختصاص دادند . قرارگیری کلی سنگفرش برای گسترش دادن زاویه طولی و تقویت کردن موقعیت قصر درسر آن می باشد . این ترتیب دهی ، ارتباط داخلی سالن کلیسا را با محراب درون آن منعکس می سازد . به عنوان قسمتی از طرح ، سطح پیازا به وسیله ی حدود یک متر برا ی کاهش وقوع سیل بالا برده شد و اجازه می دهد که اتاق بیشتری برای آب کشی های داخلی ، آب را به درون کانال گرند حمل کند .
در سال ۱۸۹۰ ، سنگفرش به علت فرسودگی و پارگی مجدداً درست شد . کار جدید تقریباً از طرح تیرالی تبعیت می کند اما شکل های بیضی را حذف کرد و لبه ی غربی الگو را برداشت که بال ناپلئونی را در آن طرف پیازا قرار دهد .
قسمتی از پیازا در بین کاخ داگ و مارسیانا بابلیوتکا ، کتابخانه ی جاکوپوسانسووینو ،سان مارکوی پیازتا است . این در دهانه کانال گرند به طرف مرداب باز است و به خاطر ستون های دو محافظ ونیز ، مارکو (Marco)و تئودور (Todaro ) ، که در کنار لبه ی آب قرار می گیرند مشهور است : بر روی آنها علامت شیر مقدس و مجسمه ی تئودور مقدس آماسی “سانتودارو (Santodaro ) ” با ونتیانی هایی است که بر روی تمساح مقدس مصر ایستاده اند . تئودور آماسی (Saint Teodoro of Amasea)به نسبت اوانجلیست (Evangelist )کمتر شناخته شده است : او معبد سیبل (Cybele temple of) را به عنوان عمل پارسایی مسیحیت آتش زد و به خاطر آن شهید شد . این ستون ها تشکیل دهنده ی دروازه های رسمی در ونیز است ؛ وقتی که هیچ مهمان رسمی در شهر وجود نداشت ، در فضای بین ستون ها قماربازی می کردند . این هم چنین مکانی برای حکم ها ( مثل اعدام ) در شهر بود .
از سال ۱۴۸۰ ، سه دکل کشتی با اسکله برخورد کرده اند ، پرچم استی مارک در روزهای جشن به خاطر آنها برپا شده است .
در سراسر پهنه ی آب ، پونتادلاسالوت (Punta della Salute)تا چپ بالداساره لانگنای سانتاماریا دلاسالوت (Baldassarre Longhena‘s Santa Maria della Salute ) وجود دارد . دوگاندی میر (Dogana di mare ) –اداره ی گمرک– اسم خود را به هر نوع فرهنگ ایتالیایی ارائه داده است همانگونه که ونیز هم دارای ملیت آرسنالی است .

وقوع سیل :
پیازا سان مارکو ، پایین ترین نقطه در ونیز است و به عنوان نتیجه ، در طی آکوا آلتا (Acqua Alta ) آب زیادی به خاطر طوفان از آدریاتیک (Adriatic) جاری می شود یا حتی باران سنگین ایده آل ، این اولین جایی است که سیل در آن جاری می شود . ریخته شدن آب به داخل آبراهها در پیازا مستقیماً به داخل کانال گرند راه پیدا می کند . این مسئله در طی باران سنگین ایده آل است اما در طی آکوا آلتا ، با آب کانال ایجاد شده در داخل میدان ، دارای تاثیر معکوسی است .
از نقاط ضعف این تحقیق متاسفانه عدم درج منبع آن است لطفاً اگر اطلاعی از منبع آن دارید آن را برای ما ایمیل نمائید. با تشکر وکیلی