مترو رم

سیستم مترو رم در مقایسه با بسیاری از پایتخت‌های اروپایی توسعه چندانی نیافته است.

سیستم حمل‌ونقل زیرزمینی و عمومی رم پایتخت ایتالیا که در سال ۱۹۵۵ مورد بهره‌برداری قرار گرفت، دارای ۲ خط، ۴۹ ایستگاه و ۳۸ کیلومتر است.

سیستم مترو رم در مقایسه با بسیاری از پایتخت‌های اروپایی چندان توسعه نیافته است. ۳۸ کیلومتر خط مترو در مقایسه با ۱۵۰ کیلومتر مترو برلین و ۴۰۰ کیلومتر مترو لندن ناچیز است.

دو خط‌ نارنجی و آبی خطوط اصلی هستند، خط سبز در حال احداث و خط چهارم جزو برنامه است.

شبکه موجود به شکل x است و ارتباط مرکز شهر به اطراف از طریق ۸ خط راه‌آهن است.

خط ۲:

خط ۲ با ۲۲ ایستگاه به رنگ آبی که شمال و شرق شهر را به جنوب و غرب آن ارتباط می‌دهد، بر خلاف اسمش اولین خط مترو در رم بود.

طرح احداث این خط به دهه ۱۹۳۰ برمی‌گردد یعنی زمانی که دولت به دنبال ایجاد راه ارتباطی سریع بین ایستگاه ترمینی و محل برگزاری نمایشگاه جهانی ۱۹۴۲ با جنوب و غرب شهر بود. اما نمایشگاه به دلیل شروع جنگ جهانی دوم هرگز برگزار نشد.

با توقف عملیات، از تونل‌های تکمیل شده واقع در مرکز شهر در حملات هوایی استفاده می‌شد. ساخت مترو در سال ۱۹۴۸مجدا از سر گرفته شد، در ۹ فوریه ۱۹۵۵ رسما افتتاح و در ۱۹۹۰ توسعه یافت.

خط ۱:

خط ۱ که شمال و غرب شهر را به جنوب و شرق وصل می‌کند در سال ۱۹۵۹ افتتاح شد، ۲۷ ایستگاه دارد و به رنگ نارنجی است.

عملیات احداث این خط در سال ۱۹۶۴ شروع شد ولی به دلیل ضعف مدیریت ۵ سال تاخیر داشت. به دلیل تحقیقات باستان‌شناسی به خصوص در اطراف برج پیزا پروژه چندین بار متوقف گردید. خط ۱ سرانجام در سال ۱۹۸۰ را‌ه‌اندازی و تا دهه ۱۹۹۰ گسترش یافت.

سایر خط‌ها:

خط ۳ در حال حاضر در دست احداث است و با خطوط ۱و ۴ مرتبط خواهد بود. فاز ۱ آن تا سال ۲۰۱۱، فاز ۲ با ۶ ایستگاه تا سال ۲۰۱۲ و فاز ۳ تا ۲۰۱۵ افتتاح می شود. قطارهای این خط مانند مترو کپنهاگ و خط ۱۴ مترو پاریس تماما اتوماتیک خواهد بود.

احداث خط ۴ در سال ۲۰۱۱ شروع می‌شود، طول خط ۲۲ کیلومتر و شامل ۲۲ ایستگاه خواهد بود.

با توجه به این که رم یکی از قدیمی‌ترین شهرهای دنیاست و ساخت مترو در آن با موانع ناشی از اکتشافات باستان‌شناسی قرار دارد، بعید نیست تاریخ‌ها دستخوش تغییر قرار بگیرند!