مترو مکزیکو سیتی

آن‌چه بیش از هر چیز در مترو مکزیکوسیتی جلب نظر می‌کند تایرهای لاستیکی است که سفری راحت را به همراه دارد

استفاده از تایرهای لاستیکی در ده خط به‌جای چرخ‌های فلزی قدیمی ضمن کاهش صدا، بهترین گزینه در خاک نرم مکزیکوسیتی است.

مترو مکزیکوسیتی- پایتخت مکزیک- بعد از نیویورک بزرگ‌‌‌ترین مترو در آمریکای شمالی است.

در سال ۲۰۰۶ مترو این شهر با جا‌به‌جایی ۱٫۴۶۰ میلیارد مسافر در رتبه پنجم دنیا قرار گرفت.

شلوغی جاده‌ها و بزرگراه‌ها به خصوص در جنوب شهر که %۴۰ سفرهای درون‌شهری در آن انجام می‌شد، مکزیکوسیتی را در حمل‌ونقل عمومی با مشکلات بسیار جدی مواجه کرده بود. در این قسمت از شهر ۶۵ خط اتوبوس فعال و با بودن ۱۵۰٫۰۰۰ اتومبیل شخصی در اوج ترافیک، سرعت تردد حتی از پای پیاده هم کمتر بود.

در سال ۱۹۶۷ مطالعات اولیه در مورد مترو انجام شد، دو سال بعد یعنی در ۱۹۶۹ اولین خط مترو با ۱۶ ایستگاه به روی عموم گشوده شد.

در مرحله نخست احداث مترو، مهندسان، زمین‌شناسان، مکانیک‌ها،مهندسان راه و ساختمان، شیمی‌دان‌ها، کارگران آب و فاضلاب، کارشناسان برق، باستان‌شناسان، زیست‌شناسان، کارشناسان تهویه، آمارگران، کارشناسان حمل‌و نقل، حسابداران، اقتصاددانان، وکلا و کارگران حضور داشتند. وجود ۴۰۰۰- ۱۲۰۰ کارشناس و ۴۸۰۰۰ کارگر منجر به ساخت یک کیلومتر مترو در هر ماه می‌شد که سریع‌تر از ساخت هر مترو بود.

زلزله ۱۹۸۵در مقیاس ۸٫۱ ریشتر بسیاری از خانه‌های قدیمی، هتل‌ها و حتی ساختمان تلویزیون را فروریخت. آوار ساختمان‌ها، تردد در خیابان‌ها را با مشکل روبه‌رو کرده بود. اما به دلیل ساختار مستطیل شکل مترو و این که قوسی شکل نبود، هیچ خسارتی به آن وارد نشد و به مردم اطمینان داد بهترین وسیله حمل‌ونقل در زمان بحران خواهد بود.

هر ایستگاه به جای استفاده از رنگ یا نشانه خاص با لوگوی کوچک خاصی که به نام ایستگاه یا محیط اطراف بود، مشخص می‌شد. رنگ زمینه لوگو خط مورد نظر را تداعی می‌کرد. اگرچه امروزه با اطلاع‌رسانی‌های انجام شده نیازی به لوگو نیست، اما کاربرد لوگو مختص مترو مکزیک شد.

امروزه از رنگ خاص برای هر خط استفاده می‌شود.

مترو در حال حاضر دارای ۲۰۱ کیلومتر طول و با سرعت متوسط ۳۶ کیلومتر در ساعت و حداکثر ۸۰ کیلومتر در ساعت، روزانه ۳٫۸۸۲٫۰۰۰ مسافر را جابه‌جا می‌کند.

از مجموع۱۶۳ ایستگاه، ۲۴ ایستگاه در چند خط مشترکند.

۱۰۶ ایستگاه در زیر زمین و عمیق‌ترین آن در ۳۵ متری از سطح زمین است. ۱۱ ایستگاه داخل شهر و مابقی حومه را پوشش می‌دهد.

در سال ۲۰۰۷، احداث خط جدید یعنی ۱۲ در جنوب‌شرقی شهر که با خط‌های ۷، ۳، ۲ و ۸ در ارتباط است، اعلام شد. تا سال ۲۰۱۰ اولین فاز و تا ۲۰۱۱ کل خط با ۲۳ ایستگاه به بهره‌برداری می‌رسد.

بلیت:

از آن‌جا که مترو مکزیکوسیتی ارزان‌ترین در دنیاست، قیمت بلیت از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر ۱۵ سنت است.

مترو برای سالمندان و معلولان خدمات رایگان ارائه می‌دهد.

استفاده از کارت‌های قابل شارژ تا ۳۱۰ بار سفر نیز امکان‌پذیر است.

با بودن ایستگاه‌های مشترک، امکان جا‌به‌جایی بین خطوط وجود دارد و نیازی به ترک ایستگاه یا خرید بلیت اضافه نیست.