مترو وین

مترو وین- پایتخت اتریش- دارای ۵ خط و ۸۴ ایستگاه است که اکثرا در زیر زمین قرار دارند.

اولین بخش مترو در ۸ می ۱۹۷۶ افتتاح شد.

بلیت برای تمام وسایل نقلیه عمومی در اتریش یکسان است.

هریک از خط‌ها با رنگ خاصی تفکیک می‌شود.

طول شبکه مترو وین ۶۹٫۵ کیلومتر است و به طور متوسط ۱٫۳۱ میلیون نفر را هر روز از ۵ صبح تا یک نیمه شب جابه‌جا می‌کند. تردد بعد از این زمان از طریق اتوبوس‌های شب‌رو وین امکان‌پذیر است.

فاصله رسیدن قطارها در طول روز ۵-۲ دقیقه و از ۸ شب به بعد ۸ دقیقه است.

خط‌ها:

احداث خط یک قرمز در سال ۱۹۶۹ آغاز و در ۱۹۸۲ تکمیل شد. قرار است این خط تا سال ۲۰۱۵ به طرف جنوب توسعه یابد.

خط ۲ به رنگ بنفش در دهه ۱۹۶۰ ساخته شد. توسعه ایستگاه‌ها تا سال ۲۰۱۹ ادامه دارد. به دلیل محدودیت‌‌ در ساخت تونل اصلی و فاصله کم ایستگاه‌ها، پیشرفت فیزیکی این خط کندتر از سایر خط‌ها بود.

بخشی از توسعه خط ۲ همزمان با بازی‌های فوتبال ۲۰۰۸ اروپا تکمیل شد و مابقی تا سال ۲۰۱۹ کامل می‌گردد.

ساخت خط ۳ به رنگ نارنجی در چهار مرحله بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۰ انجام شد. همه ایستگاه‌ها به جز دو مورد در زیر زمین قرار دارند.

خط ۴ به رنگ سبز بین سال‌های ۱۸۹۸ و ۱۹۰۱ احداث و در سال‌های ۱۹۷۶ و ۱۹۸۱ به شکل مدرن و امروزی در‌آمد. اکثر ایستگاه‌های این خط بازسازی شده‌اند.

پنجمین خط، خط ۶ نام دارد، به رنگ قهوه‌ای است، طولانی‌ترین خط مترو وین است و در مسیر دره‌مانند از روی پل اشتادبان می‌گذرد. برخلاف خط ۴ بیشتر ایستگاه‌های آن با همان طراحی اولیه رها شده ‌است. بخش جنوبی این خط در اواخر دهه ۱۹۷۰ و بخش شمالی آن در سال ۱۹۸۹ افتتاح شد. به دلیل کمی ترافیک، همه قطارها تا ایستگاه آخر نمی‌روند.