مترو پیونگیانگ
مترو پیونگیانگ – پایتخت کره شمالی – دارای ۲ خط و ۱۷ ایستگاه است و در سال ۱۹۷۳ افتتاح شد
ساخت این مترو در سال ۱۹۶۸ شروع و در ۶ سپتامبر ۱۹۷۳ اولین خط آن افتتاح شد.
احداث تونل مترو در زیر رود توئهدونگ حادثهساز بود. حداقل ۱۰۰ کارگر در اثر حادثه جان خود را از دست دادند. این قسمت هرگز کامل نشد و مترو هماینک از غرب رود میگذرد.
مترو پیونگیانگ پایتخت کره شمالی با قرار گرفتن در ۱۱۰ متری زمین عمیقترین و نیز با داشتن ۵ ون قیمت بلیت ارزانترین مترو دنیاست.
در مترو از بلیت آلومینیومی که روی آن آرم مترو حک شده است، استفاده میشود.
شبکه:
خط یک در فرهنگ کره به معنی اسب پرسرعت افسانهایست که میتواند ۴۰۰ متر در روز بدود. این خط حدود ۱۲ کیلومتر وسعت دارد و در سال ۱۹۷۳ به بهرهبرداری رسید.
خط دو به معنی “تجدید شدن” در سال ۱۹۷۵ تاسیس شد و حدود ۱۰ کیلومتر است.
خط یک از جنوبغربی به سمت شمالشرقی امتداد دارد.
هر دو خط همدیگر را قطع و روزانه ۷۰۰٫۰۰۰ نفر را جابهجا میکنند.
در بیشتر موارد اسم ایستگاهها اشارهای به محل آنها ندارد و برگرفته از ویژگیها و اصطلاحات انقلاب کره شمالی است.
مترو پیونگیانگ دارای موزه ایست که تاریخ و احداث آن را نشان میدهد.
شبکه مترو کاملا در زیر زمین قرار دارد. طراحی شبکه بر اساس شبکه مترو سایر کشورهای کمونیستی به خصوص مترو مسکو است. هر دو در بسیاری ویژگیها مانند عمیق بودن و فاصله زیاد بین ایستگاهها مشترکند. ویژگی مشترک دیگر هنر رئالیسم اجتماعی در ایستگاههاست.
کارکنان مترو دارای لباس مخصوص هستند.
در زمان بمباران هوایی میتوان از مترو به عنوان پناهگاه استفاده کرد. نصب درهای بزرگ فلزی در ایستگاهها به همین منظور است.
ایستگاه کوانگمیونگ به دلیل قرار داشتن مقبره کیمایلسونگ در آنجا تعطیل است.
مترو طوری طراحی شده که قطارها هر چند دقیقه تردد نمایند. در ساعات پر رفتوآمد فاصله آنها حداقل ۲ دقیقه است.
توریستهای خارجی تنها میتوانند بین ایستگاه “پوهونگ” و “یانگوانگ” که مدرنتر هستند، سفر کنند. این دو ایستگاه در سال ۱۹۸۷ و بقیه در سال ۱۹۷۳ تکمیل شدند.
کشیدن سیگار و خوردن در داخل مترو ممنوع است و جریمه سنگین به آن تعلق میگیرد.
قطارهای پیونگیانگ به دو رنگ قرمز و کرم رنگآمیزی شدهاند، تمام تبلیغات حذف و پوسترهایی از “کیمایلسونگ” و “کیمجونگایل” رهبران کره جایگزین آن شدهاند.
دیدگاهی بنویسید.
بهتر است دیدگاه شما در ارتباط با همین مطلب باشد.