بررسی فضای شهری کاناری وارف، آیل آو داگز، داکلندز در لندن

هدف این پروژه ارائه خدمات تجاری لندن در خارج از مرکز تجاری موجود آن معروف به “سیتی” بود. سیتی به دلیل ازدحام بیش از حد، قادر نبود نقش مهمی راکه به عنوان یک مرکز بین المللی تجاری بر عهده داشت، به خوبی ایفا کند. محل پروژه در گذشته یکی از بنادر فعال بوده ( داکلندز به معنی محل اسکله هاست) که در دهه ۱۹۶۰ به دلیل تغییر در اندازه کشتی ها و تغییر در فناوری حمل و نقل، متروکه شده بود. سعی بر این بود که زمین بایر و تسطیح شده که حدود ۳۵ هکتار وسعت داشت ، مجدداً واجد کاربری های ارزشمند شود.

شرکت توسعه داکلندز، درصدد بود که کاناری وارف بر اساس یک طرح جامع و دستورالعمل طراحی واحد ساخته شود تا حاصل کار طرحی هماهنگ و دارای حس وحدت شود. کنترل های طراحی، آزادی چندانی برای معماران صاحب نامی که ساختمان ها راطراحی کردند باقی نگذاشت. کسانی مانند آی .ام. پئی(طراح هرم شیشه ای لوور)، سزار پللی (معمار مرکز تجارت جهانی در بتری پارک نیویورک) و مک اصلان. یکی از سه برج شاخص مجموعه به نام‌”وان کانادا اسکوئر “کار سزار پللی است. این ساختمان که ۲۴۵ متر ارتفاع دارد، طرحی نسبتاً ساده دارد که از مصالح شیشه و استیل و پایه سنگ ساخته شده و بیشتر به خاطر حالت هرمی شکل بام آن قابل تشخیص است.

طرح مجموعه شامل ۱۸ ساختمان اداری، یک مرکز خرید، هتل، یک مرکز پذیرایی و سالن کنفرانس، پارکینگ و یک فضای باز منظرسازی شده است. تنها قسمت مسکونی آن ، تعدادی آپارتمان لوکس در وودوارف است. مشکلات ساخت کاناری وارف به جز مسائل مالی که مبتلابه هر پروژه عظیمی است؛ عدم تأمین زیرساخت ها از سوی دولت بود. زیرا دولت وعده داده بود که یک ارتباط راه آهن زیرزمینی با محل پروژه برقرار شود. وعده در سال ۱۹۸۷ داده شده که در سال ۲۰۰۰ عملی شد! عدم تأمین این ارتباط در بحران های مالی پروژه بی تأثیر نبود. تا سال ۲۰۰۲، ۹۵% فضاها اجاره داده شده بود. اما بسیاری از مستأجرانی که قراردادهای آن ها به پایان رسیده و باید تمدید می شد، خواستار نرخ پایین تری نسبت به آن چه تا آن زمان می پرداختند، شده اند. یکی از دلایل این خواست، مشکل حمل و نقل عمومی برای کارکنان آن است که از وجوه انتقاد پروژه محسوب می شود. در عین حال از کیفیت منظرسازی آن به خوبی یاد می شود. به نظر منتقدین شخصیت فردی ساختمان هایی که توسط معماران مختلف طراحی شده، به خوبی رعایت شده است.

یکی از تفاوت های بارز طراحی شهری بین لادفانس و کاناری وارف این است که در کاناری وارف ساختمان ها دارای آدرس خیابانی اند و از خیابان می توان به آن ها دسترسی پیدا کرد. در لادفانس دسترسی به ساختمان ها از طریق یک محوطه بسیار وسیع عابر پیاده ممکن می شود و بدین لحاظ این دسترسی دشوار می باشد.

در هر صورت هدف اولیه طرح که کم کردن فشار روی قسمت مرکزی شهر لندن (سیتی) بود، برآورده شده و طرح بدین لحاظ موفق ارزیابی می شود.