پارک لاویلت، پاریس

پارک لاویلت با هدف ایجاد یک پارک شهری “فرهنگی” در زمینی ساخته شد که در گذشته کشتارگاه پاریس بود و در کنار آن بازار فروش دام قرار داشت. قرار بود پارک شامل موزه علم و صنعت، شهر موسیقی، نمایشگاه، سینمای سه بعدی و محوطه پارک باشد. پارک می‌بایست “شهریت، شادمانی و تجربه” را همزمان ارائه دهد و علاوه بر آن وحدتی بین معماری و معماری منظر پدید آورد. هدف این بود که پارک دروازه ای به پاریس از سمت شرق باشد و به عنوان پلی بین شهر و حومه عمل کند.

طرح پارک به مسابقه ای بین المللی گذاشته شد و برنار چومی برنده مسابقه شد. طرح او توجه زیادی را به خود جلب کرد، زیرا این طرح بر پایه یک ایدئولوژی طراحی استوار بود. پارک چومی از روی هم قرار گیری سه نظام مستقل و کاملاً متفاوت تشکیل می شود: نقاط، خطوط و سطوح. این سه نظام هرکدام در درون خود کامل است. ولی وقتی روی هم قرار می گیرند، تأثیر متقابلی بر یکدیگر دارند. هرکدام سیستم هندسی خالصی محسوب می شوند. اما به هنگام تداخل با یکدیگر گاه به هم می پیوندند و همسان می شوند و گاه با یکدیگر شدیداً برخورد می کنند و تداخل می یابند.

چومی شبکه ای ۱۲۰متری را در سراسر سایت گسترده است که شمال به جنوب آن هشت مربع و شرق به غرب آن پنج مربع است. نظام نقاط، اولین نظام محسوب می شود. چومی در نقاط تقاطع، ساختمان های جعبه مانند قرمزرنگی به نام فولی ( به ابعاد تقریبی ۱۰متر) قرار می دهد. هرکدام از این ساختمان ها از تعدادی از مکعب های کوچکتری تشکیل شده اند که در هریک از فولی های به شیوه خاص خود ترکیب شده اند.

نظام دوم از تعدادی خط تشکیل شده است. این ها مسیرهای حرکت عابران پیاده است. بعضی از این مسیرها به شدت هندسی اند و بقیه فرم های بسیار آزاد دازند که در مسیر آن ها دیدهای متوالی و فضاهای محصور پیش بینی شده است. نظام سوم مربوط است به سطوح پارک: مربعی که شهرک علم را محصور می کند، دایره ای در جنوب آن و مثلثی که در شرق تالار بزرگ قرار می گیرد. سطح آب ساختمان ها را دور می زند و جذابیت ویژه ای به پارک و ساختمان های آن بخشیده است. یک زیردریایی در آب های مقابل موزه دریایی پارک شده است.
ساختمان تقریباً کروی شکل بزرگی ( به نام ژئود) ساخته شده از صفحات فلزی، سالن سینما را در خود جای داده است. آمفی تأتر آن به نام تأتر زنیت، یک چادر پولیستر است که می تواند جمعیتی تا حدود ۶۰۰۰نفر را در موارد کنسرت های پاپ در خود جای دهد.

در طول تابستان، پارک روزانه ۱۵۰۰۰نفر بازدیدکننده دارد که این رقم در زمستان به حدود ۳۰۰۰نفر می رسد. دولت فرانسه به هدف خود رسیده است. پارک مورد استقبال جهانیان واقع شده است و گردشگران بین المللی زیادی را به خود جذب کرده است. موفقیت پارک نه تنها به دلیل در کنار هم جمع شدن فعالیت هایی فی نفسه جذاب است، بلکه به دلیل “ایدئولوژی علمی زیبایی شناسی” آن و طراحی مبتکرانه و بدیع آن نیز هست.

پارک لاویلت در واقع یک پروژه طراحی شهری موفق است که عناصر معماری منظر و معماری را در یک مجموعه باهم تلفیق کرده است. در عین حال توانسته در ارتقای بافت شهری اطرافش به صورتی موفق عمل کند. بافت اطراف آن در گذشته ، بافتی فرسوده بود که به لحاظ اجتماعی طبقات فرودست در آن ساکن بودند. تأثیر قوی ایجاد پارک باعث شده که زمین های اطراف پارک گران تر شوند، بافت بهسازی شود و اکنون مسکن به صورتی به روزتر و مطلوب تر در آن در آمده است. موفقیت یک پروژه طراحی شهری می تواند تأثیری عمیق و مثبت در بافت اطراف خود باقی بگذارد و بدین سان در ارتقای شهری مؤثر واقع شود.