۵ شهر شگفت انگیز سبز

مادامی که هنوز بحث درباره ی اینکه آیا شهر امرالد ” پایتخت سرزمین خیالی از Oz ” واقعاً می توانسته یک شهر کاملا سبز باشد یا نه، در دنیای واقعی شهرهای زیادی در سراسر جهان به طور سالانه نمره ی سبز بودن می گیرند . این شهرهای ایده آل با ترکیبی از ضوابط رتبه بندی می شوند . این ضوابط شامل برنامه ریزی های شهری و آمارهای زیست محیطی می باشند.ضوابطی که شامل منابع تامین انرژی ، نحوه ی مصرف و گزینه های حمل و نقل و مواردی از این قبیل است . بیشتر لیست هایی که در این زمینه تهیه می شوند ، در مورد زندگی سبز ( مواردی مثل : دسترسی به پارک های عمومی ، شغل های سبز و ساختمان های با دوام ) و چشم انداز سبز ( مثل بازیافت ) هم ، مواردی را در بر می گیرند .
این روش ، به طور استثنایی مناطق شهری را برای سبز بودن به مبارزه می طلبد .مناطق شهری حجم زیادی از جمعیت ، ترافیک در هم فشرده ، زباله و آلودگی هوا را در خود دارند تا مانع از سبز نامیده شدن آنها شوند . ۷۵ درصد انرژی جهان توسط شهرها مصرف می شود . شهرهای سبز باید بدون به خطر انداختن آینده ی شهر ، نیازهای جاری خود را به موازنه درآورند .
در دهه ی ۱۹۹۰ ، کشورهای صنعتی برای اقدامی در مقابل پدیده ی گرم شدن زمین و تغییرات آب و هوا با همدیگر متحد شدند . آنها با همدیگر پیش نویس پیمان کیوتو را نوشتند و تصویب کردند . این توافق نامه با هدف کاهش اثرات تغییر آب و هوا از طریق کاهش اثرات تغییر آب و هوا از طریق کاهش گاز گلخانه ای شناخته شده ، تصویب شده است .
این ۶ گاز عبارتند از :دی اکسید کربن ، متان ، نیتروژن ، مونواکسید ، هیدروفلوئورکربن ها ، پرفلوئوروکربن ها و هگزافلوئوراید .
کشورهایی که از سال ۱۹۹۷ (که این پیمان بسته شد) به آن پیوستند قانون ملزم به پایبندی به هدف این قرارداد در جهت کاهش خروج گازهای گلخانه ای خود به میزان متوسط ۵ درصد کمتر از میزان خروجی گازهای گلخانه ای شان در سال ۱۹۹۰ هستند . آنها باید تا دوره ی ۲۰۰۸ الی ۲۰۱۲ به این هدف دست یابند . (به نقل از بی .بی .سی ) برخی روش ها برای دستیابی به هدف این معاهده عبارتند از : استفاده از انرژی های تجدید شدنی شامل انرژی خورشیدی و نیروی باد ، روش های مناسب کشاورزی و ارتقاء بازده انرژی .
در این مقاله ما با ۵ شهر سبز جهان آشنا می شویم که نه تنها به خاطر شیوه های کاری سبز بلکه به خاطر ابتکارات و مدیریت سبزشان ، برگزیده شده اند .

۵ـ مالمو ، سوئد ( Malmo ) :
مالمو شهری که محل زندگی ۲۸۰ هزار نفر است ، سومین شهر بزرگ سوئد است . این شهر در استان جنوبی اسکان قرار دارد و شهری مرکب از کانال ها ، ساحل ، پارک ها ، بندرگاه و ساختمان هاست که هنوز نما و حس قرون وسطی را نگه داشته است . اما زیبایی شناختی مربوط به قرون وسطی آن را در این لیست قرار نداده است . بلکه این استفاده های ابتکاری شهر مالمو از منابع انرژی تجدید شدنی و هدف آن برای تبدیل شدن به یک شهر از نوع اکو زیستی (شهری که از همه لحاظ های اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی شهر برتری باشد ) است که آن را در این جایگاه قرار داده است .
سوئد کشوری است که به عنوان پیشتاز الکتریسته سبز شناخته می شود . الکتریسته ای که از انرژی هسته ای و برقابی تامین می شود . شهرهایی مثل مالمو به سوئد برای سبز شدن کمک می کنند تا بتواند تا دوره ی ۲۰۰۸ الی ۲۰۱۲ میزان تولید دی اکسید کربن خود را به میزان ۲۵ درصد کاهش دهد . یعنی خیلی فراتر از هدفی که در پیمان کیوتو در نظر گرفته شده بود .
برای دستیابی به این هدف سخت ، محله های شهر مالمو ، در حال تبدیل شدن به نواحی نسبتاً خودکفا هستند .وسترن هاربر ، سیج پارک و آگوستن بورگ .
وسترن هاربر که قبلاً کارخانه ی کشتی سازی بود ، و اکنون منطقه ی شهری متراکمی است ، با استفاده از انرژی های ۱۰۰ درصد تجدید شدنی به کار خود ادامه می دهد . این انرژی ها شامل انرژی خورشیدی ، برقابی و سوخت های زیستی به وجود آمده از زباله های آلی می شوند . ساختمان های آن با موادی با عمر طولانی ساخته می شوند . طوری طراحی می شوند که از انرژی به نحو مطلوب استفاده کنند . خیابان های آن مناسب پیاده روی و دوچرخه سواری هستند .۴۰ درصد از کسانی که به سر کار خود می روند و ۳۰ درصد کل افرادی که در حرکت هستند از دوچرخه استفاده می کنند .
علاوه بر این ، ترمیم منطقه ی سیج پارک انرژی محل را از طریق انرژی های سبز شامل فتو ولتائیک (انرژی خورشیدی )، باد و سوخت های زیستی ( Biofuel) تامین خواهد کرد .
آگوستن بورگ ، منطقه ای که از دهه ی پیش حرکت به سوی سبز شدن را آغاز کرده است به خاطر بام های سبزش شناخته شده است .
باغ هایی بر روی بام ها که آبهای حاصل از بارندگی را کاهش می دهند و یک محله ی شهری را عایق می کنند و پوشش گیاهی می دهند . آگوستن بورگ اولین شهر جهان است که از قطارهای الکتریکی خیابانی بدون آلایندگی استفاده کرد . به علاوه ۱۲ خانه بازیافت در آن وجود دارد که ۷۰ درصد زباله های جمع آوری شده را بازیافت می کنند .

۴ـ کپنهاگ ، دانمارک :
یک میلیون و هفتصد هزار نفر ساکن شهر کپنهاگ به خاطر ترجیح دادن دوچرخه و مترو بر اتومبیل شخصی شناخته شده هستند . اما حمل و نقل سبز تنها بخشی از برنامه ی شهری دوستدار محیط زیست این شهر است . در سال ۲۰۰۶ ، کپنهاگ برنده جایزه زیست محیطی اروپا به علت آب راه های تمیز و مدیریت برنامه ریزی زیست محیطی اش شد . چه چیزی این شهر را به چنان شهرتی رساند ؟ آب و توربین های بادی .
این شهر به خاطر تلاش هایش در بیش از ۱۰ سال اخیر جهت تمیز و ایمن نگه داشتن آب های بندرگاه خود ، مورد ستایش قرار گرفته است . مقامات رسمی بر روی سیستم هشدار دهنده ی کیفیت آب سرمایه گذاری کرده اند تا میزان آلودگی آب را زیر نظر داشته باشند .
علاوه بر این کپنهاگ به علت توربین های بادی اش معروف است . بیش از ۵۶۰۰ توربین بادی در کپنهاگ ، ۱۰ درصد برق دانمارک را تامین می کنند . در سال ۲۰۰۱ هم کپنهاگ بزرگترین مجموعه توربین های بادی دریایی در جهان را افتتاح کرد . این پارک جدید قادر است که ۳۲۰۰۰ خانه در شهر را تحت پوشش خود قرار دهد . که برابر با ۳ درصد از کل نیاز شهر به انرژی است .

۳ ـ پورتلند ، اورگان :
پورتلند در سواحل رودخانه ی ویلامت در شمال غربی آمریکا قرار دارد که دارای جمعیتی برابر با ۵۰۰۰۰۰ نفر است . این شهر برای چند دهه مدلی از زندگی سالم و پایدار ، با در هم آمیختن هوشمندانه فضاهای شهری و باز بوده است .

سبزی این شهر ، چندان جدید هم نیست.از سال ۱۹۰۳ ، پورتلندها ، شهرهایی امید بخش برای سراسر ایالات متحده آمریکا و جهان بوده اند تا فضای سبز را در برنامه های شهری خود بگنجانند . (در آمریکا چندین شهر با نام پورتلند وجود دارند ).۳۰ سال پیش پورتلند این راه را با خراب کردن یک اتوبان ۶ بانده برای ایجاد یک پارک ساحلی در مکان آن ، ادامه داد . در حال حاضر ، پورتلند دارای فضای سبزی به مساحت حدود ۳۷۲ کیلومتر مربع است .که این فضای سبز شامل ۱۱۹ کیلومتر مسیر برای دوچرخه سواری ، دو و پیاده روی است .
پورتلند مرز رشد شهری ای را تصویب کرده است که کنترل کننده ی دورنمای شهر است و ۱۰۱ هزار کیلومترمربع از جنگل و مزارع را محافظت می کند .
پورتلند اولین شهر ایالات متحده بود که قانونی برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای اش تصویب کرد و یکی از اعضای موسس “کمپین ( مبارزه ) شهرها برای محافظت از آب و هوا ” بود . همچنین پورتلند برای چندین سال در بالای لیست شهرهای سبز در آمریکا و جهان قرار داشته است . این شهر ۵۰ ساختمان دارد که در حد استانداردهای هیئت ساختمان های سبز ایالات متحده یا حتی بالاتر از آن ، هستند . ترکیب مناطق مسکونی و تجاری آن مناسب پیاده روی و دوچرخه سواری است . تقریباً یک چهارم افراد برای رفتن به محل کار از دوچرخه استفاده می کنند .
پورتلند ، برای آینده انرژی شهر ، اهداف جاه طلبانه ای در نظر گرفته است ، قرار است در سال ۲۰۱۰ کل انرژی شهر از طریق انرژی های تجدید شدنی تامین شود .این هدف شامل روش های ابتکاری نظیر پارکومترهای خورشیدی می شود .

۲ـ ونکوور ، کانادا :
ونکوور شهری ساحلی است ، ۵۶۰ هزار نفر جمعیت دارد و طبق برآورد مجله اکونومیست ، به عنوان بهترین شهر جهان برای زندگی شناخته شده است . اکنون ثابت شده است که نه تنها بهترین شهر برای زندگی است بلکه مدل کانادایی برای استفاده از منابع انرژی تجدید شدنی است .

ونکوور یک برنامه ی ۱۰۰ ساله ی جاه طلبانه برای زندگی پاک و سبز دارد . این شهر هم اکنون به عنوان پیشتاز از جهت استفاده از نیروی برقابی در جهان است چرا که ۹۰ درصد انرژی خود را از این طریق تامین می کند . ونکوور برنامه ای هم برای کاهش ۲۰ درصدی تولید گازهای گلخانه ای اش بر اساس ساختار پیمان کیوتو دارد . با سرمایه گذاری شهر در سیستم های بادی ، خورشیدی ، موج و جزر و مدی ، سوخت های فسیلی نیز کاهش می یابند .
علاوه بر اینها ، به عنوان بخشی از برنامه های افزایش بازده انرژی ، ونکوور هیچ ترسی برای استفاده از پدیده های نوظهور ندارد .
دستگاه های پرس کننده ی زباله ی خورشیدی در اطراف شهر ظاهر شده اند . هر کدام به اندازه ی یک ظرف زباله هستند . اما می توانند ۵ برابر زباله نگه دارند .این کار موجب می شود که کامیون های جمع آوری زباله کمتر در سطح شهر ظاهر شوند .

۱ـ ریکویک ، ایسلند :
ریکویک کوچکترین شهر سبز در لیست ما محسوب می شود .
در کل ایسلند ۳۰۰ هزار نفر زندگی می کنند و در ریکویک هم ۱۱۵ هزار ، اما تاثیر این شهر بر جهان مهم است .

ریکویک در ایسلند ، سقف های رنگارنگ و برنامه ای سبز برای تامین انرژی دارد .

ایسلند برنامه ریزی کرده است که تا سال ۲۰۵۰ وابستگی خود به سوخت های فسیلی را کاملاً برطرف کند تا بتواند یک اقتصاد هیدروژنی را تجربه کند .
در حال حاضر ، ریکویک (و تمام ایسلند ) انرژی جهت گرمایش خود را از آب گرم و الکتریسته خود را از انرژی برقابی و گرمای مرکزی زمین تامین می کنند . که هر دوی اینها تجدید شدنی هستند و گازهای گلخانه ای نیز ، تولید نمی کنند .
حتی برخی از وسایل نقلیه از جمله ۳ اتوبوس شهری با هیدروژن کار می کنند .
این ۵ شهر تنها یک نگاه سریع به پروژه های سبز سازی مناطق شهری در سراسر جهان هستند . خیلی از شهرهای دیگر در تلاش هستند تا مصرف انرژی خود را کاهش دهند ، شیوه های توسعه ی شهری دوست دار محیط زیست را گسترش دهند و شیوه های زندگی سبز را که هم اکنون برقرار هستند ، بپذیرند .که هر کدام از این کارها می تواند یک شهر را به سبزترین شهر جهان تبدیل کند .
و در پایان شهر سبز آینده را هم به شما معرفی می کنیم :
مصدر ، ابوظبی ، امارات متحده ی عربی :
در میان خاورمیانه ی نفت خیز ، امارت ابوظبی در امارات متحده ی عربی در حال هزینه کردن ۱۵ میلیارد دلار جهت ساختن شهری دوست دار محیط زیست است : شهر مصدر .
مصدر از منابع انرژی تجدید شدنی و بادوامی مثل انرژی خورشیدی ، انرژی باد و سوخت های زیستی ( بایوفیوئل ) برای تامین انرژی و تصفیه آب استفاده خواهد کرد . همچنین از خط ریلی زیرزمینی سبکی نیز برای حمل و نقل برخوردار خواهد بود . ساخت مصدر در اوایل سال ۲۰۰۸ آغاز شد و باید در دهه ی آینده میلادی پایان یابد . این شهر دارای مساحتی برابر ۵ کیلومتر مربع خواهد بود و جامعه ای بدون هیچ گونه آلایندگی خواهد داشت . ساکنان این شهر از ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر خواهند بود .

تالیف: رامتین زرگری