تاثیر اصلاحات ارضی بر شکل روستاهای ایران

در اولین سالهای دهه ۱۳۴۰ خورشیدی تغییری در ساختار اجتماعی و اقتصادی روستاهای ایـران پدیـد آمـد و نظام دیرپای زمینداری دگرگون شد. تا پیش از پیدایش شرایط جدید که در نهایت به اصلاحات ارضی انجامید، دولتها بر درآمد حاصل از تولید کشاورزی متکی بودند. اصلاحات ارضی در ایران از سویی بخش کثیری از دهقانان را از ستم ارباب رهانید و از سویی دیگـر، بـا حـذف مدیریت تولید زراعی و کشاندن سرمایهها از روستا به شهر، افول تولید کشاورزی و مهاجرت به شهرها را باعـث گردید. روستای پس از اصلاحات ارضی تحت تاثیر این پیآمدها، به شهر وابسته گـشت، الگـوی گـسترش و معمـاری شهری را پذیرفت و خزشی تدریجی از موقعیت پیشین به سمت جاده – به مثابه شریان دسترسی و بهرهمنـدی از خدمات شهر – را آغاز کرد. حصارهای درهمتنیده پیشین شکسته شد، فضاهای سکونتی شبه شهری وسـعت یافت و ورود و استفاده از مصالح و شیوههای غیر بومی ساخت و ساز چهره روستا را تغییر داد.

دریافت متن کامل مقاله