پایان نامه نقش مسیرهای سبز درون شهری در توسعه پایدار شهری

نویسنده:  فاطمه شاهانی
استاد راهنما: دکتر حسن احمدی
استاد مشاور: دکتر الهام امینی
تاریخ شروع: ۱۳۸۹/۸/۱
دانشگاه: آزاد
مقطع: کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی: طراحی و برنامه ریزی شهری

چکیده:  
گسترش شهرها سبب افزایش بهره وری از مواهب طبیعی بیش از ظرفیت محیط و عدم پایداری آن شده، که توجه مضاعف به اجزای طبیعی و فضاهای سبز شهری را می طلبد. دیدگاه توسعه پایدار، بر نقش فضای سبز به همراه ویژگی های آن تاکید کرده و در راستای تحقق اهداف آن، استفاده از"مسیرسبز" را، به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای اساسی در جهت ارتقای توسعه شهری پایدار در نظر دارد. مسیرهای سبز شبکه هایی از عناصر خطی هستند که برای اهداف چندگانه از قبیل بوم شناختی، تفریحی،‌ فرهنگی،زیبایی شناختی و دیگر اهداف سازگار با مفهوم شهر پایدار، برنامه ریزی، طراحی و مدیریت می شوند.
هدف مقاله استفاده از ایده مسیرسبز جهت بالابردن کیفیت زیست محیطی درون شهری بوده و می خواهد نشان دهد که کدامیک از مولفه های توسعه پایدار را می توان توسط آن محقق نمود، در راستای تحقق این امر، شناسایی ترکیب فضاهای سبزشهری به عنوان اجزای ساختاری مهم در فرآیند تاثیر مسیرهای سبز ضروری می نماید. درجهت رسیدن به هدف اصلی، شاخص های لازم درجهت استفاده از پتانسیل کریدورهای سبز موجود در منطقه مورد مطالعه، مشخص شده و با استفاده از پرسشنامه یافته های پژوهش بدست آمده که توسط روش های آماری تحلیل های لازم به تناسب پاسخ ها صورت پذیرفته است. در نهایت بیان می شود که مسیر های سبز با چندکارکردی بودن خویش از طریق ایجاد دسترسی و تعاملات مناسب به همراه درآمدزایی در محورهای سبز موجود در جهت رسیدن به توسعه پایدار شهری حرکت می¬نمایند.

واژه های کلیدی:  
مسیر سبز شهری – توسعه پایدار– منطقه ۳ شهر تهران

خلاصه
گسترش شهرها سبب افزایش بهره وری از مواهب طبیعی بیش از ظرفیت محیط و عدم پایداری آن شده، که توجه مضاعف به اجزای طبیعی و فضاهای سبز شهری را می طلبد. دیدگاه توسعه پایدار، بر نقش فضای سبز به همراه ویژگی های آن تاکید کرده و در راستای تحقق اهداف آن، استفاده از"مسیرسبز" را، به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای اساسی در جهت ارتقای توسعه شهری پایدار در نظر دارد. مسیرهای سبز شبکه هایی از عناصر خطی هستند که برای اهداف چندگانه از قبیل  بوم شناختی، تفریحی،‌ فرهنگی، ‌زیبایی شناختی و دیگر اهداف سازگار با مفهوم شهر پایدار، برنامه ریزی، طراحی و مدیریت می شوند. این پژوهش از ایده مسیرسبز جهت بالابردن کیفیت زیست محیطی درون شهری استفاده نموده و نشان داده کدامیک از مولفه های توسعه پایدار را می توان توسط آن محقق نمود.

هدف این پژوهش ارتقا و گسترش مسیرهای سبزشهری به منظور بهبود کیفیت زیست محیطی بوده که در قالب پیوستگی بستر طبیعی شهر، بکارگیری اصول مسیرسبز و شناسایی ترکیب فضای سبزشهری بیان شده است. در راستای اهداف مورد نظر، سوالاتی در زمینه چگونگی ارتقای کیفیت زیست محیطی و تحقق مولفه های توسعه پایدار توسط مسیرسبز شهری مطرح گردیده و اینکه چگونه می توان از پتانسیل های فضای سبز منطقه مورد مطالعه در جهت ایجاد این مسیرها استفاده نمود. برای پاسخ دادن به این سوالات فرضیه هایی مشخص شد که بیان می دارد، مسیرهای سبز شهری در جهت ارتقای محیط زیست و زندگی شهری موثر بوده و می توان درمنطقه مورد مطالعه در جهت ایجاد آن حرکت نمود. به همین منظور برای اثبات فرضیه ها از روش موردی زمینه ای و برای آزمون آن ها از آزمون آماری کای اسکور استفاده گردید.

درنهایت بیان می شود که عوامل و شاخص های مورد نظر در جهت ارتقای توسعه پایدار، در مسیرهای سبز شهری حائز اهمیت بوده و جز در زمینه بالابردن کیفیت زندگی، در بقیه موارد مورد تائید واقع شده است. درواقع مسیرسبزی پایدار می باشد که بتواند با چندکارکردی بودن، در جهت رسیدن به حداکثر مطلوبیت و افزایش بهره وری حرکت نماید و بعنوان فضای سبز خطی قابل استفاده و پرتحرک در محیط های شهری مطرح گردد.