سرانه استاندارد فضای سبز

استانداردهای فضای سبز :
تعیین سطح و سرانه کاربری فضای سبز در ایران،تا کنون عمدتاً بر اساس استانداردهای مورد استفاده کشورهای دیگر بوده است.
تعیین سرانه ی فضای سبز تا حد زیادی بستگی به خصوصیات بیوکلیماتیک منطقه و شهر دارد.بر این مبنا باید گفت سرانه فضای سبز در یک شهر کویری و یا یک شهر بزرگ مثل تهران نمی تواند شرایطی همانند یک شهر ساحلی استان مازندران داشته باشد.با وجود این ، اطلاع از رسانه های فضای سبز می تواند به عنوان هدایتگر فعالیت ها و خط مشی ها به شمار آید.
بر اساس مطالعات و بررسی های وزارت مسکن و شهر سازی، سرانه متعارف و قابل قبول فضای سبز شهری در شهرهای ایران بین ۷ تا ۱۲ متر مربع برای هر نفر است که در مقایسه با شاخص تعیین شده از سوی محیط سازمان ملل (۲۰ تا ۲۵ متر مربع هر نفر) رقم کمتری است.
با وجود این در شهر های مختلف کشور نیز این رقم،با توجه به ویِگی های متفاوت جغرافیایی و اقلیمی آنها با اختلافاتی همراه است که میزان انرا طرح های مصوب هر یک از شهر تعیین می کنند.
در مجموع آنچه از دیدگاه محیط اجتماعی در ارتباط با فضای سبز اهمیت دارد،میزان فضای سبز عمومی است، یعنی فضای سبز که رفت و آمد عموم مردم در آنها بدون مانع باشد،یا به تعبیر دیگر فضای سبز اجتماعی.
بنابراین مفهوم سرانه فضای سبز تنها می تواند برای آن نوع فضای سبز به کار رود که برای گذراندن اوقات فراغت، بازی و تفریح مهیا شده است.
نکته ای که در خصوص فضای سبز از اهمیت بالایی برخوردار است، مکان یابی آن می باشد، جین جکوب ، منتقد شهر سازی معاصر معتقد است که پارک باید در جایی باشد که زندگی در آن موج می زند، جایی که در آن فرهنگ و فعالیتهای بازرگانی و مسکونی است . تعدادی از بخشهای شهری ،دارای چنین نقاط کانونی ارزشمندی از زندگی هستند که برای ایجاد پارکهای محلی یا میادین عمومی ، مناسب به نظر می رسد.
بر این اساس مکان یابی فضای سبز باید از اصولی چون ، سلسله مراتب و دسترسی ، تبعیت می کند.
مرکزیت فضای سبز به این مفهوم است که فضای سیز حتی المقدور در مرکز محله ناحیه و یا منطقه شهری مکان یابی شود.
همچنین فضای سبز در مقیاسهای متفاوت اعم از پارک محله ای ، منطقه ای و امثال آنها باید ساختار کالبدی متناظر خود، انطباق داشته باشد. به عنوان مثال پارک منطقه ای در محدوده منطقه پیشهاد شود .
دسترسی : به این مفهوم که پارک شهری باید از چهار جهت به شبکه ی ارتباطی دسترسی داشته باشد تا بدین طریق هم جمعیت بیشتری از آن استفاده کنند و هم امکان نظارت اجتماعی و امنیت پارک افزایش یابد . بدین ترتیب امکان بهره برداری دیداری از جلوه های زیبای پارک برای ره گذران از چهار جهت فراهم شود.
سرانه ی فضای سبز در شهر مشهد : بدون باغات شخصی ۷/۷ m2 ، با احتساب باغات m2 6/15

منطقه ۱۳ تهران : ۶۱/۳ متر مربع

پارکهای کوچک و فضاهای باز محلی ۲ هکتار تا ۴/ کیلومتر

منبع:کتاب راهنمای طراحی شهری ، رضا رضایی – انتشار شهرسازی آنلاین