بازآفرینی فرهنگ مبنا در نیوکاسل و گیتزهید

پروژه نیوکاسل و گیتزهیددر انگلستان به عنوان نمونه‌ای موفق از بازآفرینی مبتنی بر فرهنگ که تاثیری مثبت بر ارتقای حس تعلق ساکنان داشته است، شناخته می‌شود.

این دو محدوده که در حاشیه رودخانه تین  در شمال شرقی انگلستان واقع شده‌اند در نیمه دوم قرن بیستم با آسیب‌های بسیار ناشی از افول فعالیت‌های صنعتی و نزدیکی به معادن ذغال سنگ مواجه شدند. بسیاری از سکنه اصیل، این شهرها را ترک کردند و مشکلات اجتماعی نیز میان بازماندگان در ناحیه شدت یافت. در آغاز دهه ۱۹۹۰ شورای شهر نیوکاستل و گیتزهید با کنار گذاشتن رقابت موجود میان این دو شهر، تصمیم به حل مشکلات اجتماعی این دو محدوده و بازگرداندن جمعیت به این مراکز از طریق تدوین طرح بازآفرینی شهری مشترک برای این محدوده‌ها، گرفتند.

 احیای فضاهای صنعتی رو به افول این محدوده از طریق سه پروژه اصلی طراحی گالری موزه هنرهای معاصر بالتیک ، مرکز موسیقی سیج گیتزهید  و پل هزاره گیتزهید و توسعه مسکونی و دو هتل بین المللی که از طریق پل هزاره به محور مجاور رودخانه تین متصل می‌شوند، انجام شده است. این توسعه ها زندگی جدیدی را به نیوکاستل و گیتزهید بخشیده و کل منطقه را با ایجاد یک نقطه کانونی عمومی و تعریف تصویری جدید از آن احیا و نوسازی کرده است