بافتهای فرسوده شهری، مکانهای جرمخیز: تأثیر بافت فرسوده پیرامون حرم رضوی بر وقوع جرم

بافتهای فرسوده شهری، مکانهای جرمخیز: تأثیر بافت فرسوده پیرامون حرم رضوی بر وقوع جرم

چکیده
تحقیقات نشان رضوی (ثامن) نشان میدهد که منطقۀ مذکور به لحاظ فراوانی وقوع بسیاری از ج رایم به نسبت جمعیت، رتبۀ اول یا دوم شهر مشهد را به خود اختصاص داده است. همچنین بالابودن شدت محکومیت در احکام قضایی برای مجرمان این بافت (در دو مجازات رایجِ حبس و شلاق) به نسبت مجرمان سایر نواحی، حاکی از شدت بزه ارتکابی در این بافت است. با تقسیم ویژگیهای اصلی بافت فرسوده ثامن به سه دستۀ کالبدی، جمعیتی و اجتماعی، و با تکیه بر نظریات ارائه شده درباره انحرافات اجتماعی و رابطۀ جرم و مکان، میتوان علل بالابودن میزان جرم در این بافت را تبیین کرد . به لحاظ کالبدی: ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری املاک فرصت فیزیکی مناسب برای ارتکاب جرم و نیز کاهش امکان کنترل رسمی را فراهم میکند. به لحاظ جمعیتی: ورود و خروج میلیونها زایر در سال، مهاجرت ساکنان اصی ل و جایگزینی گروههای ناهمگون اجتماعی و افزایش نسبت سال خوردگان، به کاهش امک ان کنتر ل غیر رسمی و ا فزایش جرم میانجامد. همچنین به لحاظ اجتماعی: فقر و احساس محرومیت نسبی و نیز پیدایش گروههای کجرو در این بافت، از طریق رضایتبخش شدن کجروی و افزایش تماسهای انحرافی به عضویت افراد بافت در گروههای کجرو و افزا یش جرم منجر میشود.
واژگان کلیدی: آسیبھای اجتماعی، بافت فرسوده، پیشگیری از جرم، جرم، رابطه جرم و مکان.

متن کامل مقاله