تحلیل اجتماعی – فضایی در بافت های فرسوده شهری مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر سردشت

تحلیل اجتماعی – فضایی در بافت های فرسوده شهری مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر سردشت

چکیده
بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری از جمله چالش های مهم فراروی مدیریت شهری در کشور ها ی در حال توسعه از جمله کشور ما است. فرسودگی فیزیکی – کالبدی و کارکردی و تبعات اجتماعی ناشی از آن در پاره ای از محلات شهری، به ویژه محلات مرکزی که به علت روند شتاب آلود شهرنشینی کشور مورد بی توجهی مدیریت شهری و برنامه ریزان در عصر نوگرایی قرار گرفته ان د. محله سرچشمه واقع در مرکز شهر سردشت با ۱۱۳۲ نفر، به عنوان محله مورد مطالعه در این پژوهش از قاعده فوق مستثنی نبوده و در چرخه فرسودگی و روبه زوال رفتن قرار گرفته است. بررسی اقتصادی – اجتماعی و کالبدی – فضایی محدوده مورد مطالعه جهت ارائه راهکارهای موثر در نوسازی و بهسازی آن نشانگر شواهدی از مهمترین عامل پایداری است که می تواند بعنوان پارامتری در ایجاد تشکل ها و (Sence of place ) اجتماعی یعنی حس تعلق به مکان در راستای بهسازی و نوسازی این محله بکار گرفته شود . ( CBO) و( NGO) ،سازمان های مردم نهاد (سمن ها) این در حالی است که نگرش های کالبد محور مانع از توجه مدیریت شهری به این چنین عامل مهمی در نوسازی این نوع بافت بوده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و رویکرد اثبات گرایی دنبال شده است . روش جمع آوری داده ها متکی بر اسناد کتابخانه ای، برداشت های میدانی و پیمایشی بوده است. در این محله که به عنوان نماد وهویت شهر محسوب می شود از بافت اجتماعی قوی برخوردار و به عنوان یک سرمایه اجتماعی می توان از آنها استفاده کرد، یعنی با ایجاد تشکل ها و سازمان ها ی غیر دولتی ، برگزاری دوره ها ی آموزشی و آموزش های تخصصی در زمینه مسائل شهری و راهکارهای حل آنها می توان به عنوان یک بازوی قوی و خود جوش استفاده کرد.
واژههای کلیدی: بافت فرسوده، مدیریت شهری، توسعه پایدار، پایداری اجتماعی، سردشت

متن کامل مقاله