تحلیل سطح پایداری شهری در سکونتگاه های غیررسمی (مورد: شهر سنندج)

تحلیل سطح پایداری شهری در سکونتگاه های غیررسمی (مورد: شهر سنندج)

چکیده
با مطرح شدن توسعه پایدار شهری و لزوم توجه به همه ابعاد وجودی شهر  اعم از زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی  به عنوان پایه های توسعه پایدار شهری، مشکل سکونتگا ههای غیررسمی وارد فاز مطالعاتی جدیدی شده است و محققان علوم انسانی با دیدی کلی و نگاهی جغرافیایی، پدیده اسکان غیررسمی در شهرها را مورد مطالعه قرار می دهند. این پدیده که در سال های گذشته و تا قبل از دهه ۷۰ در ایران فقط از لحاظ توصیفی  تعریفی مورد توجه بود؛ از دهه ۷۰ به بعد با گسترش ابعاد آن، نه تنها خود محدوده سکونتگاه های غیررسمی، بلکه در برخی از موارد یک ناحیه و حتی منطقه ای را تحت تأثیر خود قرار می داد. در مقاله حاضر برای دستیابی به هدف تحقیق، که همانا تحلیل میزان پایداری سکونتگاه های غیررسمی شهر سنندج است، از روش تحلیلی  توصیفی با استفاده از تعیین متغیرهایی در هریک از ابعاد سه گانه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی پایداری شهری مانند شیب، سرانه ها، نوع مصالح ساختمانی، درصد باسوادی، نوع شغل، درصد بیکاری و درآمد خانوار استفاده گردیده است . نتایج حاصل از این تحقیق بیان می دارد که میزان پایداری در تمامی متغیرهای انتخاب شده بسیار پایین است.
کلی دواژ هها: اسکان غیررسمی، توسعه پایدار شهری، پایداری اجتماعی  فرهنگی، پایداری زیست محیطی، سنندج.

متن کامل مقاله