ارتقای پایداری شهری از طریق تمهیدات بدیل حمل و نقل

ارتقای پایداری شهری از طریق تمهیدات بدیل حمل و نقل:
سنجش دست آوردها و چالش های طرح آزمایشی دوچرخۀ اشترا کی در تهران

چکیده
با عنایت به آرمان توسعۀ پایدار شهری، طی دو دهۀ اخیر، اجرای طرحهای دوچرخه مورد توجه برنامه ریزان شهرهای گوناگون، از جمله تهران، قرار گرفته است. از آنجا که نخستین طرحهای دوچرخۀ تهران قرین توفیق نبوده اند، لازم است تمهیدات آزمایشی جدید در مراحل مختلف ارزیابی/ارزشیابی شوند. هدف از این مقاله سنجش مقدماتی دست آوردها و چالشهای طرح دوچرخۀ اشتراکی منطقۀ هشت تهران (دو سال پس از آغاز فعالیتها) است. طرح به واسطۀ غور در نماگرهای دسترسی، آگاهی، ایمنی، تسهیل آمدوشد، رضایت مندی، پایداری و فرهنگ سازی مورد مطالعه قرار می گیرد. سنجش بر اساس نتایج پیمایش کمّی (نمونۀ ۲۵۰ نفری از حدود ۸۰۰۰ بهره ور ثب تشده) و نیز مشاهده، اخذ نظر غیرکاربران و مصاحبه با دست اندرکاران انجام می شود. یافته ها نشان می دهد که طرح در جذب کاربران مرد و جلب رضایت آنان موفق بوده، اما در عین حال دارای نارساییهایی از قبیل اطلاع رسانی ناکافی، فقدان فعالیتهای فرهنگ سازی (به ویژه برای حضور زنان)، کمبود علائم راهنمایی و کیفیت نامناسب دوچرخه ها و مسیرهاست. همچنین، پایداری طرح در گرو خدمات در مناطق همجوار و تأمین هزین ههای نگهداری و توسعۀ جغرافیایی خان ههای دوچرخه و مسیرها و نوسازی ادواری ناوگان از طریق تخصیص بودجه و فروش خدمات تبلیغاتی است.
واژه های کلیدی:توسعۀ پایدار شهری، طرح دوچرخۀ اشتراکی، سنجش دست آوردها و چالش ها، منطقۀ هشت تهران

متن کامل مقاله