بررسی تطبیقی پراکنده رویی د ر سه شهر میانی ایران نمونه موردی: شهرهای اردبیل، سنندج، کاشان

بررسی تطبیقی پراکنده رویی د ر سه شهر میانی ایران نمونه موردی: شهرهای اردبیل، سنندج، کاشان

چکیده
پراکنده روییِ شهری به عنوان یکی از مهم ترین چالش ها و موضوعات سیاست گذاری فضایی، به ویژه از نیمه دوم قرن بیستم در دستور کار حکومت های بسیاری از کشورها قرار گرفته است. چنین الگویی موجب شکل گیری نوعی از گسترش می شود که به دلیل عدم اختلاط کاربری ها، فقدان مرکزیت و ضعف و ناکارآمدی در دسترس ی، از یک سو به اتلاف منابع و انرژی دامن می زند (مانند  زمین برای ساخت وساز، و انرژی برای حمل ونقل بین نقاط ؛ و از) سوی دیگر آلاینده های مختلف محیطی تولید می کند. به نظر می رسد مفهومِ پراکنده رویی، با تعاریف اغلب متکی بر منابع کشورهای غربی، در ایران در قالب الگوهای متفاوتی ظاهر بشود . هدف این مقاله اندازه گیری و تعریف مشخصه های پراکنده رویی شهری در سه شهر میانی اردبیل و کاشان و سنندج، براساس چارچوب نظری مرجح در شرایط ایران است . در این مطالعه از داد ه های تحت سیستم اطلاعات جغرافیایی، روش تحلیل عاملی و SPSS استفاده شده است . به نظر می رسد در الگوهای پراکنده رویی شهری در شهرهای میانی، برخلاف کشورهای توسعه یافته غربی که در آنها توسعه کم تراکم مشخصه اصلی است، فقدان مرکزیت و ضعف اختلاط کاربری عمده ترین مشخصه های تعریف این پراکنده رویی اند.
کلیدواژه ها: پراکنده رویی، گسترش شهری، تحلیل عاملی، اردبیل، سنندج، کاشان.

متن کامل مقاله