سنجش وضعیت پایداری توسعه محلی در کلاردشت با استفاده از یک الگوی راهبردی

سنجش وضعیت پایداری توسعه محلی در کلاردشت با استفاده از یک الگوی راهبردی

چکیده
به رغم این که مفهوم راهبردهای توسعه شهری حدود ۲ دهه است وارد ادبیات مدیریت شهری شده اما رویکرد غالب به توسعه در سیست مهای مدیریت شهری در کشور ما به گونه ای است که تنها در حد هدایت و راهبری طرح های هادی یا جامع شهری، تغییرات کاربری واحدها و گسترش سرمایه های فیزیکی محدود مانده است. به عبارت دیگر پارادایم های غالب در فرایند توسعه شهری در ایران، طوری شکل گرفته است که بیشتر به بعد اقتصادی توسعه توجه دارد. این در حالی است که در دنیای امروز، استراتژیهای توسعه اقتصادی بدون در نظر داشتن ابعاد انسانی، اجتماعی و زیست محیطی آن، پویایی هایی را ایجاد میکند که به موجب آن، عوامل اصلی توسعه یافتگی به جای آن که به عنوان پیشران برای فرآیند توسعه عمل کنند، با تأخیرهای زمانی، در مقابل توسعه قرار می گیرند. در این حالت، این گونه توسعه ها را ناپایدار تلقی می کنند. این نوشتار وضعیت پایداری توسعه ،(PW) یافته های مطالعه ای را ارایه می کند که با استفاده از روش وزن دهی ترجیحی محلی را در کلاردشت مورد سنجش و بررسی قرار د اده است. در این مطالعه پس از نمونه گیری، سنجش، پردازش و پایش دستاوردها و پیامدهای منفی حاصل از توسعه محلی کلاردشت در ۲۰ سال گذشته و مقایسه آن با استانداردهای بین المللی ارایه شده برای سنجش پایداری توسعه، جهت میل توسعۀ محلی این منطقه از کشورمان به سمت پایداری، سیاست های مناسب پیشنهاد می شود.

متن کامل مقاله