تحلیلی بر بهینهیابی سبد مصرف انرژی در نواحی شهری (موردپژوهی: کلانشهر شیراز)
تحلیلی بر بهینهیابی سبد مصرف انرژی در نواحی شهری (موردپژوهی: کلانشهر شیراز)
پژوهشها حاکی از آن است که از پنچ بخش عمدهی مصرف کننده انواع انرژی در جهان، بخش ساختمان و مسکن سهم شایان توجهی از میزان انرژی مصرفی را به خود اختصاص داده است. میانکین مصرف انرژی ساختمانها در ایران ۵۸/۲ برابر متوسط مصرف جهانی است و بخش ساختمان و مسکن با سهمی بالغ بر ۹/۴۱% بزرگترین مصرف کننده انرژی در ایران میباشد. از دیگر سو، نه تنها پتانسیل صرفهجویی انرژی در بخش ساختمان و مسکن بیش از سایر بخشهاست، بلکه کاهش مصرف انرژی در این بخش سادهتر و با سرمایه گذاری کمتری نسبت به بخش های دیگر امکان پذیر میباشد. همچنین، مقولهی سبد مصرف و پورتفولیوی انرژی در بخش مسکن و شهرسازی، در زمره موضوعاتی است که مبنای الگوی مورد اشاره است. اهمیت این موضوع با تدوین قیمتهای پله کانی و تفاوت هزینه در بکارگیری هر نوع انرژی در پریودهای مختلف زمانی، محسوستر شده است. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی خانه ایرانی انرژی محور با رویکرد سبد بهینه مصرف انرژی های چند پریودی و چند نرخی است. یک مدل ریاضی بهینه یابی سبد مصرف انرژی های چند پریودی و چند نرخی ارائه و به دو روش برنامه ریزی خطی صفر و یک (BLP) و روش ابتکاری تجزیه و ترکیب (HDC)، به طور جداگانه حل شده است؛ جهت بررسی میزان کارایی الگوریتم پیشنهادی، بخش مسکونی شهر شیراز به عنوان جامعه آماری مورد نظر انتخاب گردیده و داده های انرژی مصرفی (برق و گاز) ۲۷۰ خانه ایرانی مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه نتایج حاصل از دو روش BLP و HDC، با یکدیگر و نیز با مقادیر واقعی هزینه انرژی نمونههای تصادفی، بیانگر مدیریت بهینه منابع کمیاب انرژی، میزان استفاده از هر یک از منابع در هر پریود و کاهش مجموع ۱/۲۶ و ۵/۳۰ درصدی هزینه انرژی مصرفی (به ترتیب در دو روش HDC و BLP ) نسبت به مقادیر واقعی میباشد.
مدیریت انرژی شهری؛ سبد مصرف؛ انرژی چند پریودی؛ بهینه یابی؛ خانه ایرانی
دیدگاهی بنویسید.
بهتر است دیدگاه شما در ارتباط با همین مطلب باشد.