تحلیل کارکردی تقسیمات کشوری در اجرای برنامه‌های آمایش سرزمین با تأکید بر ایران

تحلیل کارکردی تقسیمات کشوری در اجرای برنامه‌های آمایش سرزمین با تأکید بر ایران

سازماندهی سیاسی فضای هر کشور در قالب تقسیمات کشوری به اجرا در می­آید. تقسیمات کشوری از مهم­ترین عواملی است که یک نظام سیاسی باید برای تهیه و اجرای برنامه­ های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فضایی، زیست­ محیطی و همچنین اداره بهتر سرزمین و بهره­ برداری بیشتر، به آن توجه کند. از جمله این برنامه­ ها، برنامه آمایش سرزمین است که به منظور رفع نابرابری­ها و ایجاد تعادل فضایی در بسیاری کشورها تهیه و اجرا می­شوند. در این تحقیق که از نوع بنیادی است با استفاده از روش کتابخانه­ ای، اطلاعات مورد نیاز جمع ­آوری گردید و سپس با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی این مسئله پرداخته شد؛ که تقسیمات کشوری چه نقشی در اجرای برنامه­ های آمایش سرزمین ایفا می­کند و عملکرد تقسیمات کشوری ایران در این راستا به چه نحو بوده است؟ نتیجه بررسی­ها نشان داد که تقسیمات کشوری از سه جهت عمده: ۱- ایجاد یک پایگاه اطلاعاتی ۲- ایجاد یک مبنا و بستر برای برنامه های آمایش ۳- مکانیسم اجرای برنامه­ های آمایش از طریق تمرکززدایی می­تواند در اجرای طرح­های آمایش سرزمین مؤثر باشد. از طرف دیگر تقسیمات کشوری ایران بدلیل ناهمگن بودن حوزه­های تقسیماتی و به تبع آن عدم انطباق با الزامات منطقه­ای و همچنین سیستم حکومتی متمرکز که موجب تمرکز جمعیت و فعالیت­ها در مرکز و عدم تعادل در ابعاد مختلف در سطح سرزمین شده است، نتوانسته کارایی لازم را در تهیه و اجرای برنامه­های آمایش داشته باشد.

تقسیمات کشوری؛ آمایش سرزمین؛ سازماندهی فضا؛ برنامه ریزی؛ ایران

متن کامل مقاله