ارزیابی پتانسیل تولید انرژی بادی در ایستگاه های منتخب ایران
ارزیابی پتانسیل تولید انرژی بادی در ایستگاه های منتخب ایران
امروزه مهار منابع انرژیهای تجدیدپذیر، یکی از راهکارها جهت اتخاذ مدیریت ریسک در حوزه تأمین انرژی میباشد. در این تحقیق با استفاده از دادههای ساعتی و دوره آماری سالهای ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ م، میزان تولید انرژی در مقیاس فصلی و سالانه برای ۳ ارتفاع ۱۰، ۳۰ و ۴۰ متری از سطح زمین برای ۴۲ ایستگاه کشور، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج سرعت باد، نشان دهنده بیشترین میانگین سالانه سرعت باد مؤثر به میزان ۵۹/۸، ۳۵/۱۱ و ۲۹/۱۲ متر بر ثانیه برای ایستگاه زابل و کمترین آن با ۶۷/۵، ۲۵/۷ و ۳۶/۸ متر بر ثانیه، به ترتیب برای سطوح ۱۰، ۳۰ و ۴۰ در گرگان میباشد. نتایج نشان میدهند که در بین فصول مختلف سال، بهار و تابستان مشترکاً با میانگین ۶۹ و ۱۲۹ وات بر متر مربع بترتیب برای تراز ارتفاعی ۱۰ و ۳۰ متر، همچنین بهار با ۱۵۰ وات بر متر مربع برای تراز ارتفاعی ۴۰ متر، بیشترین پتانسیل تولید انرژی بادی را دارا میباشند. از طرف دیگر در بررسی انجام شده در میان ایستگاههای مختلف کشور، مشخص گردید که بیشترین توان چگالی نیروی باد در ارتفاع ۴۰ متری از سطح زمین بترتیب با مقادیر ۳۰۴۲، ۱۶۷۵ و ۱۰۹۲ وات بر متر مربع در مقیاس سالانه به ایستگاههای زابل، اردبیل و کیش اختصاص یافته است. از اینرو انرژی بادی میتواند جایگزین مناسبی نسبت به سوختهای فسیلی در برخی از مناطق کشور مطرح باشد.
انرژی تجدید پذیر؛ توربین های بادی؛ نیمرخ باد؛ طبقات سرعت؛ ایران
دیدگاهی بنویسید.
بهتر است دیدگاه شما در ارتباط با همین مطلب باشد.