معرفی استان اردبیل

استان اردبیل در شمال غربی فلات ایران، با بیش از ۱۸ هزار و ۵۰ کیلومتر مربع، یک درصد مساحت کل کشور را تشکیل می دهد. این استان از شمال به رود ارس، دشت مغان و بالهارود در جمهوری آذربایجان، از شرق به رشته کوه های طالش و بغرو در استان گیلان، از جنوب به رشته کوه ها، دره ها و جلگه های به هم پیوسته استان زنجان و از غرب به استان آذربایجان شرقی محدود است.

ارتباط استان اردبیل با مرکز کشور از طریق محور اردبیل ـ آستارا (گردنه حیران) و از راه رشت و قزوین به تهران میسر می شود. این استان دارای ۶ شهرستان، ۱۶ بخش و ۲۱۹۳ آبادی است. شهرستان های استان اردبیل عبارتند از: اردبیل، بیله سوار، گرمی، خلخال، مشکین شهر و پارس آباد.
قالی بافی، ورنی بافی و جاجیم بافی که تقریباً منحصر بفرد بوده، در مناطقی همچون مغان و خلخال توسط هنرمندان بافته می شود. بافت گلیم و مسند که کار خاص هنرمندان بخش های نمین و عنبران و گرمی و خلخال است، از صنایع دستی شاخص استان اردبیل به شمار می رود. قالی بافی در استان اردبیل دارای سابقه طولانی است. قالی هایی با گره ترکی و طرح هائی چون هراتی، مشایخی، گلدانی، ظل السلطان و ترنجدار شیخ صفی در این منطقه بافته می شود. بی مناسبت نیست که به قالی معروف اردبیل که شهره خاص و عام شده نیز اشاره ای داشته باشیم.
این قالی مشهور از آن جهت قالی اردبیل نامیده می شود که از مسجدی واقع در مصلی اردبیل که شاه اسماعیل و جد او شیخ صفی الدین (که سلسله صفویه نام خود را از او گرفته) مدفون شده اند، به دست آمده است. این قالی بنا به توصیه “ویلیام موریس” از شرکت “ونیست رابینسون” خریداری شد که شرکت مزبور آن را از شرکت “زیگلر” واقع در تبریز خریده بود. قالی اردبیل از نظر طرح و بافت یکی از نفیس ترین و مشهورترین قالی های جهان است. از لحاظ تاریخی نیز سند و مدرک مهمی محسوب می شود زیرا دارای تاریخ و امضاء است. از این رو هسته مرکزی گروه قالی های ترنجدان یا سبک مشابه است که با اطمینان کامل می توان آن را متعلق به اواسط قرن شانزدهم دانست. این قالی در سال ۱۵۳۹ میلادی (۹۴۶ ه. ق.) یعنی در سیزدهمین سال سلطنت پنجاه و دو ساله شاه طهماسب بافته شده است. تار و پود این قالی ابریشم و گره آن فارسی است. قالی اردبیل برخلاف بسیاری دیگر از قالی های مشهور آن زمان طرحی آرام دارد و فاقد تصاویر حیوان و انسان است، چه هدف از بافت قالی استفاده از آن در مکانی مقدس بوده است. این قالی در تبریز و در دربار شاه طهماسب که تبریز را به پایتختی برگزیده بود، در کارگاه های سلطنتی بافته شده است.

مهمترین بناها و مناطق دیدنی مشهور و تاریخی این استان عبارتند از: مسجد جامع اردبیل، آرامگاه شیخ صفی، مقبره شیخ جبرئیل، کلیسای مریم مقدس، دریاچه نئور، دره شیروان و بازار اردبیل؛ آرامگاه شیخ حیدر و قلعه قدیمی مشکین شهر و کوه سبلان.
اگر قصد سفر به این استان را دارید؛ آنوبانینی توصیه مى کند که مسیر رفت یا بازگشت را محور آستارا- اردبیل انتخاب کنید. “گردنه حیران” حد فاصل محور آستارا و اردبیل از چنان طبیعت زیبا و منحصر به فردى برخوردار است که با دیدن آن مفهوم “آلپ ایران” که به این منطقه اطلاق شده است را متوجه می شویم.

مشکین شهر

شهرستان مشکین شهر (مشگین شهر) یکی از زیباترین و با صفاترین شهرهای استان اردبیل است. این شهرستان در ۹۰ کیلومتری غرب شهرستان اردبیل واقع شده و به جهت واقع شدن در دامنه پر برکت و حاصل خیز سبلان، از طبیعتی زیبا و دلنشین و آب و هوایی خنک و آب های معدنی فراوان برخوردار است.

شهر نمین

شهرستان نمین یکی از شهرستان های استان اردبیل است که مرکز آن شهر نمین می باشد. مردم نمین در کنار زبان ترکی و فارسی به زبان تالشی نیز تکلم می‌کنند. به زبان مردم نمین، آذری قدیم نیز می‌گویند.

کوثر (گیوی)

شهرستان کوثر یا گیوی یکی از شهرستان های استان اردبیل است که مرکز آن شهر گیوی می باشد. از مشخصات و ویژگی‌های گیوی وجود مناظر طبیعی و کوه های مشجر و پارک های زیباست. از مناطق مهم، دیدنی و توریستی آن می‌توان به آبگرم “ایستی سو” و محیط دلپذیر و آرام منطقه و هوای لطیف کوهستان و مناطق زیبای طبیعی آن اشاره نمود.

گرمی

شهرستان گِرمی یا مغان یکی از شهرستان های استان اردبیل در ایران است. شهر گرمی مرکز شهرستان گرمی است. این شهرستان قبلا بخش مرکزی شهرستان مغان بود که شامل شهرستان‌های کنونی گرمی، پارس آباد و بیله سوار می‌باشد.

اردبیل

شهر اردبیل مرکز استان اردبیل و مهم ترین شهر این استان به شمار می رود. شهری تاریخی که آثاری همچون آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی نشان از اهمیت آن در گذشته دارد. اردبیل شهری بزرگ، زیبا با آب و هوایی سردسیر است. زمستان های پر برف و سرد و تابستان های خنک از ویژگی های خاص این شهر به حساب می آید.

سرعین

شهر سیاحتی سرعین در ۲۵ کیلومتری اردبیل در دامنه کوه سبلان واقع شده و به علت چشمه های آب معدنی فراوان، مشهور شده است. سرعین دارای ده ها چشمه آب گرم معدنی می باشد که از کوه سبلان سرچشمه می گیرند. چشمه های آب معدنی معروفی از قبیل گاومیش گلی، بش باجیلار، مجتمع آب درمانی سبلان و… در این شهر واقع شده است.
سرعین در فرهنگ لغت فارسی به معنای سرچشمه می باشد. در ادوار گذشته از این منطقه به نام های ساری قیه، سارقین، سرائین و سرقین یاد شده است.

منابع:
anobanini
daneshnameh (dot) roshd (dot) ir
cbc (dot) ir
fa.wikipedia (dot) org