تحلیل ژئوپلیتیکی لزوم تغییرات جمعیتی و سیاست‌گذاری آمایشی در عرصه توزیع جغرافیایی آن در ایران

تحلیل ژئوپلیتیکی لزوم تغییرات جمعیتی و سیاست‌گذاری آمایشی در عرصه توزیع جغرافیایی آن در ایران

ایران از نظر ژئوپلیتیکی، برای دست‌یابی به وزن ژئوپلیتیکی بالا در سطح منطقه و جهان، و رفع تهدیدات پیرامونی، باید جمعیت خود را افزایش دهد. وسعت سرزمینی ایران به اندازه‌ای است که می‌تواند پذیرای جمعیتی بیشتر از جمعیت کنونی باشد. ایران هم اکنون با تراکم جمعیتی ۴۶ نفر در هر کیلومتر مربع در رتبه ۱۶۲ جهان قرار دارد. اما علاوه بر تعداد جمعیت، کیفیت و کارایی جمعیت نیز برای پیشرفت و افزایش وزن ژئوپلیتیکی لازم است. از این رو، در این پژوهش سعی شده ضمن تبیین ژئوپلیتیکی لزوم تغییرات افزایشی جمعیت در ایران، شاخص‌های بهینه‌سازی این تغییرات و سیاست‌گذاری برای هدایت آن در قالب برنامه‌های آمایش سرزمین بررسی شود. سؤال‌های پژوهش چنین طرح شده‌اند: از منظر آمایش سرزمین چه شاخص‌هایی در برنامه افزایش جمعیت اولویت دارد؟ و چه مناطق و استان‌هایی برای پذیرش جمعیت بیشتر وضعیت بهتری دارند؟ هدف کلی این مقاله بررسی شاخص‌های مهم آمایش سرزمین در سیاست افزایش جمعیت و سپس اولویت‌بندی استان‌های کشور بر اساس این شاخص‌‌‌ها برای افزایش جمعیت است. این مقاله به شیوه‌ای تحلیلی- توصیفی نگاشته شده است.

آمایش سرزمین؛ ایران؛ تغییرات جمعیتی؛ توزیع جغرافیایی؛ ژئوپلیتیک

متن کامل مقاله