بررسی عوامل مؤثر بر بیابانزایی، پهنهبندی مناطق آسیبپذیر و پیشنهاد راهکارهای مؤثر برای کاهش پدیده بیابانزایی در منطقه خمین
بررسی عوامل مؤثر بر بیابانزایی، پهنهبندی مناطق آسیبپذیر و پیشنهاد راهکارهای مؤثر برای کاهش پدیده بیابانزایی در منطقه خمین
هدف این تحقیق، بررسی و پهنهبندی بیابانزایی در منطقه نیمهخشک شهرستان خمین با بهکارگیری مدل مدالوس است. ابتدا منطقه مطالعاتی به چهار واحد کاری براساس رخسارههای ژئومورفولوژی تقسیم شد. براساس مدل مدالوس، معیارهای مؤثر در بیابانزایی شامل اقلیم، پوشش گیاهی، خاک، فرسایش، آب زیرزمینی و نحوه مدیریت انتخاب، شاخصهای وزندهی، میانگین هندسی شاخصها محاسبه و نقشه هر معیار تهیه شد. از طریق تلفیق نقشه های مربوط به هر معیار، نقشه بیابانزایی منطقه به دست آمد. نتایج نشان داد ۱۵/۴ درصد در تیپ مستعد، ۸/۱۲ درصد شکننده با شدت کم، ۵۲/۱۹ درصد شکننده با شدت متوسط، ۳۷/۱۱ درصد شکننده با شدت زیاد، ۱/۱۱ درصد بحرانی با شدت کم، ۳۳/۲۶ درصد بحرانی با شدت متوسط و ۷/۱۴ درصد بحرانی با شدت زیاد قرار دارد. همچنین، بررسی تیپهای بیابانزایی در رابطه با کاربریهای مختلف و واحدهای کاری نشان داد کاربری اراضی فاقد پوشش گیاهی، بیشتر از کاربریهای دیگر، مستعد بیابانزایی است که بیشترین درصد از تیپ بحرانی با شدت زیاد در این کاربری قرار دارد و واحدهای کاری ۱ و ۲ بیشترین مساحت تیپهای بیابانزایی با شدت بحرانی را به خود اختصاص داده اند.
بیابان زایی؛ بیابان زدایی؛ خمین؛ مدالوس؛ منطقه نیمهخشک
دیدگاهی بنویسید.
بهتر است دیدگاه شما در ارتباط با همین مطلب باشد.