طرح ساختار فرهنگی شهرهای آسیایی

با افزایش جمعیت در کشورهای آسیایی در حال توسعه، چگونگی رشد شهرسازی مستلزم توجه بیشتری به مقوله های فرهنگی است.

پیش‌بینی‌ها نشان می دهند که جمعیت دنیا در حال حاضر (۳/۶ میلیارد نفر) است و تا سال ۲۱۰۰ (۵/۹ میلیارد نفر) می رسد. این افزایش جمعیت بیشتر در کشورهای در حال توسعه و اغلب در آسیا مشهود خواهد بود. چین، هند و اندونزی به ترتیب در رده اول، دوم و چهارم از نظر افزایش جمعیت قرار دارند. این کشورها همراه با همسایه‌های‌شان آسیا را تبدیل به منزگاه بخش عمده ای از انسان‌های روی زمین کرده‌اند که کم‌کم به صورت مهم‌ترین و مستعدترین منطقه از نظر اقتصادی و زیست محیطی می‌شود. با تغییر جهت مرکزیت جهان به سمت آسیا، مذاکرات مربوط به نگرانی‌های جمعی (تغییرات آب و هوا، کمبود منابع و ذخایر و افزایش درگیری‌های خشونت‌آمیز) به طور فزاینده‌ای وابسته به دیدگاه‌های جهان‌ است. توسعه سریع شهرسازی در شهرهای آسیایی تحت شرایط خاصی از جمله اختلافات فرهنگی، فشارهای زیاد پس از آمارگیری و سرعت بی‌سابقه تغییرات اجتماعی انجام گرفته است. مطالعه آسیا از زمانی که مستعمره بوده است تا اکنون که به استقلال رسیده شرایط را برای طرح سوالات مربوط به رابطه جوامع بشری با محیط اطرافشان فراهم می‌کنند؟

چه نیروهایی در غرب در جریان هستند که موجب تغییر تعریف آسیا در طول زمان می‌شوند؟
چگونه نمادهای بصری و خیالی در این رابطه نقش ایفا می‌کنند؟ چطور طرح سازه‌ها در قالب ابرازی برای احیا روابط به کار گرفته می‌شود؟ چگونه تصورات و اسطوره‌های کشورهای توسعه‌یافته غربی در ساخت فضای شهرهای آسیایی نقش ایفا می‌کند.
نکته اصلی این است که ارتباط خاص بین نیروهای فرهنگی و سازه‌ها بیشتر در تاریخ شکل‌گیری معماری و شهرسازی در آسیا نمود پیدا می‌کند تا در مکان‌های دیگر.
از نکات جالب، مطالبی است که اخیرا در مورد تغییر مفهوم فرهنگ ارایه شده است. اصطلاحات مربوط به «چرخش فرهنگی» برای نقد و بررسی اقتصاد سیاسی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. حتی برای دانشجویانی که قصد انجام هیچ نوع فعالیتی را در آسیا ندارند، این رشته این امکان را برای آنها فراهم می‌آورد تا به خارج از دنیای خود قدم گذارند و با دیدی انتقادی به تحلیل مسایل بپردازند.
ادامه مطالب برای اثبات چارچوب‌های فرضی است که در کنار مطالعات برگرفته از مسایل تاریخی و معاصر منطقه، طرح می‌شود. بحث‌های کلاسی برای ارزیابی روش‌های مطرح شده در هر مورد انجام می‌گیرد. در هر مورد نقش فرهنگی معماری و شهرسازی در بطن هر موضوع به طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد همچنین رابطه این مسایل با مشکلات معماری و شهرسازی معاصر ارزیابی می‌شود. برخی از مسایلی که مورد بررسی قرار گرفتند عبارتند از مفهوم توسعه، هویت مذهبی، ساختار قدرت استعماری، ملی‌گرایی، نقش زنان، رشد جامعه شهری، حفظ میراث، خانه‌سازی در سطح ملی، تلاش‌های شهری، گردشگری، پروژه‌های بزرگ، جهانی شدن، دوگانگی اجتماعی، بحران‌های منطقه‌ای (ناشی از تقسیم کشور به نواحی مختلف) و مسایل متعدد دیگری که در شکل‌گیری فرهنگ نقش دارند.
هر یک از مشارکت‌کنندگان در این طرح باید تحقیقی را با به کار گرفتن اصول مورد بررسی در سمینار ارایه دهد. این تحقیقات ممکن است در آسیا منتشر شود، اما باید نمایانگر تحلیل‌های فرهنگی لازم که به درک اهمیت این مساله کمک کند، باشد.