معروف ترین تئوری های طرح و برنامه ریزی شهری

کامیلوزیته : شهر باید حافظ منافع و ضامن خوشبختی باشد

ایجاد دیوارهای بلند اطراف پارکها برای جلوگیری از آمدن سر و صدای خیابانهای اطراف ایجاد باغچه

گشودن مرکز میادین یا انتقال مجسمه ها و برج های یادگار به یک گوشه ی میدان

شهر از محیط طبیعی که در آن بوجود آمده، جدایی ناپذیر است و تنها وقتی می توان به ساختمان آن پی برد که وضعیت طبیعی و آب و هوایی آن مطالعه گردد.

شهر در امتداد خطوط تراموا (مسیرهای دسترسی) به صورت نوار مانند توسعه می یابد و نواحی مسکونی و صنعتی در امتداد یا طرفین آن شکل می گیرند.

بخش مرکزی شهر پاسخگوی مناسبی جهت تراکم ترافیک شهر به شمار می رود و جابجایی مردم را میسر می کند که در آن فضای سبز به اندازه ی کافی وجود دارد

شبکه های اصلی و شبکه راههای پر رفت و آمد نبایستی از میان بافت های مسکونی بگذرند

شبکه راههای داخلی بهتر است که به صورت کوچه های بن بست با وظایف سبکی که به طور عمومی آرامش محله را بر هم نریزد طراحی و تحت ساختمان قرار گیرند

این واحدهای خودیار بهتر است که به مرکزیت یک مدرسه ابتدایی که در میان فضای سبز قرار گرفته است بوجود آیند

حدود اشتغال فیزیکی یک واحد خودیار تقریبا ۱۶۰ ایکر (هر ایکر برابر ۴۰۰۰ متر مربع) بوده و حد تراکم جمعیت نیز ده خانوار در هر ایکر تعیین می شود

این واحد به وسیله تاسیسات خرید، مراکز مذهبی، یک کتابخانه و یک مرکز اجتماعی(محله ای) که بهتر است در نزدیک ترین فاصله به دبستان قرار گیر، سرویس دهی گردد

هر یک از طرحها بر اساس هدف های مشخصی مانند انسجام روابط اجتماعی، نزدیکی انسان به طبیعت و فضای سبز، حل مسائل مربوط به تردد و عبور و مرور و سیستم های پخش تسهیلات و تاسیسات عمومی، به گونه ای تلاش در زمینه ی حل این مسائل دارند و هر یک نقطه نظر خاصی را به عنوان هدف طرح خود برگزیده اند و هر کدام برای نقطه ای خاص و یا شرایط متنوعی پیشنهاد گردیده اند، اگر چه در زمینه تئوریهای فوق اختلاف نظرهای فراوانی وجود دارد، ولی همه ی آنها در چند اصل زیر مشترک اند :