سیاست شهری در کشور بلژیک

بلژیک از شهرنشین ترین ملت های اروپایی است، و حدود ۹۷ درصد از جمعیت ۱۰میلیونی آن در نواحی شهری زندگی می کنند. تراکم جمعیت ۳۳۷ نفر در هر کیلومترمربع است. بلژیک فقط یک شهر ، بروکسل با جمعیت بالای یک میلیون نفر دارد. شهرهای مهم دیگر آن ورپ (۴۵۲ هزار نفر)˛ چنت (۲۲۸ هزار نفر)˛ چارلئوری (۲۰۰ هزار نفر)˛ لییگو (۱۸۴ هزار نفر) می باشد. این شهرها به وسیله شهرها ی با سایز متوسط مانند لیوون، مونس، نامار و بروگس دنبال می شود. ۹ شهر با سایز متوسط دیگر ۶۰ هزار نفر یا بیشتر جمعیت دارند، آلست ،سراینگ ، چنک ، تورنا ی، هاسلت ، اوستند ، سنت نیکلاس ، مارسل˛ لیویر ، این شهرها در سه منطقه بلژیک : فلاندر (منطقه هلند ی زبان در شمال )، منطقه شهری دوزبانی بروکسل، و والون ( منطقه فرانسه زبان در جنوب، با جامعه آلمانی زبان در ناحیه شرقی) قرار دارند.

در دهه های اخیر، فلاندر پیشرفت اقتصادی برجسته داشته است، مهاجرت شهر ی در تعداد زیاد متوقف شده و درجه رضایت ساکنین در ارتباط با شهرها ی آن ها در سطح بالایی قرار دارد. هر چند فلاندر از افزایش اخیر در قیمتهای مسکن رها نشده، ولی این قیمتها در مقایسه با کشورهای همسایه کاملا شایع است. منطقه شهری بروکسل در ۱۹۸۹ ، در رأس شهرهای ۱۹ بخش اصلی تأسیس شد . ۵۰درصد از مشاغل بروکسل به وسیله مردم خارج از منطقه اشغال می شود، در حالی که نرخ بیکاری درونی تا ۲۲ درصد در ۲۰۰۴ می رسد. بخش جمعیت ثروتمندتر به علت مشکلات مالی مهم برای منطقه بروکسل از شهر به طرف دو منطقه دیگر حرکت می کنند.

والون در حال حاضر صنعت زدایی شهری شناخته می شود . والون در ابتد ا میزبان تمرکز صنعت شهری، به طور ویژه زغال سنگ و فولاد، با کارخانه ها و کارگاه های تولیدی عموما واقع در نزدیک خانه های کارگران بوده است، ولی در حال حاضر ارتباط بین زندگی و کار منقطع شده است.

منبع: الهام فلاح منشادی (دانشجوی دکتری شهرسازی˛ پردیس هنرهای زیبا˛ دانشگاه تهران)

فرستنده: مهسا خدری