علم اصول طراحی اکولوژیکی(۱)

طراحی اکولوژیکی به مفهوم توجه به جنبه های زیست محیطی در تصمیم گیری در راستای روند طراحی محله به عنوان فاکتوری اضافه شده به سایر فاکتورهایی است که به طور سنتی (مانند: جنبه های اقتصادی، اجتماعی،سیاسی) مورد توجه قرار گرفته اند.

هدف طراحی اکولوژیکی ، کاهش اثرات زیست محیطی محله به همراه تمامی چرخه عمر آن محله است.مفهوم چرخه عمر یک شهر در اینجا، به معنای تمامی مراحلی است که در طی آن شهر نمو می یابد که مشتمل بر ۱- مرحله برنامه ریزی ۲- مرحله طراحی معماری و ساخت ۳- مرحله مدیریت محله و نهایتا ۴- تحول شهری (بازسازی شهر) بازبینی طرحهای شهری است. (نمودار ۲ )

رویکرد چرخه عمر در سطح برنامه ریزی و طراحی متضمن شناخت پیامدها و نتایج تصمیمات اتخاذ شده (اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی) در مراحل اولیه برنامه ریزی است.

در طی چرخه عمر، تصمیمات را می توان به شکلی عمیقتر و سیستماتیک تر اتخاذ نمود. این رویکرد می تواند به کاهش هزینه های مالی میان مدت و به طور همزمان کاهش فشار زیست محیطی از نظر تهی سازی کاهش یافته منابع منجر شود.

نمودار ۳ علم اصول این نوع طراحی را نمایش می دهد که پیرو طراحی و برنامه ریزی والبونا ایجاد شده است. منطقه والبونا ابتدا در اوایل سال ۲۰۰۸ به عنوان منطقه سنتی طراحی گردید تا اینکه درخواست سیاسی ویژه ای ازسوی شورای شهر مبنی بر ساخت محله پایدار در اکتبر سال ۲۰۰۸ مطرح گردید.

تشکیل تیمی از متخصصین رشته های مختلف علمی

وجود تیم میان رشته ای طراحی از ارزش و ضرورت بالایی برخوردار است و این تیم باید دارای درک کافی از شیوه های طراحی پایدار، محدودیت ها، شرایط موجود و تخصص باشد.تجربیات عملی به همراه تکامل سریع علم پایداری دانش عظیمی را برای برنامه ریزان فراهم می آورد.از این تجربیات ، داده ها و معیارها می توان برای طراحی آتی محلات اختیار نمود. اهداف این تیم، تقویت رویکرد زیست محیطی برنامه ریزی و طراحی هر دو بر حسب روش شناسی و مفاهیم می باشند.

مفاهیم و چارچوب

پس از تشکیل تیم، جلسات متعددی جهت بحث و تصمیم گیری درباره استراتژی ها و انتخاب بهترین آنها برای اخذ تصمیمات تشکیل شدند.جلسه ای به مفاهیم کلی پایداری شهری و محله پایدار برای شکل دهی چارچوب بحث و تصمیم گیری برای منطقه والبونا اختصاص داده شد. محله یا منطقه پایدار به عنوان زیستگاه شهری که منطبق با خصوصیات محلی زیست محیطی است تعریف می شود و کاربرد بهینه منابع (اولین و مهمترین آنها منابع محلی)، حداقل رسانی انتشار را منجر می شود و افزایش در کیفیت زندگی و احترام به محیط زیست طبیعی را نشان می دهد تا بتواند با قابلیت های اکوسیستم های محلی، منطقه ای و جهانی سازگار گردد.