منوچهر مزینی (۱۳۱۳-۱۳۸۱)

منوچهر مزینی متولد سال ۱۳۱۳ در شهر ساری است.

او دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه تهران، دارنده مدرک عالیه درجه مهندسی در معماری از دانشگاه آی آی تی در شیکاگو و دکترای شهرسازی از دانشگاه فنی مونیخ بوده است.

وی از برجسته ترین صاحب نظران در زمینه مباحث شهرسازی و معماری به ویژه با نگاه برنامه‌ریزی شهری است و مطالعات بسیاری را در باب این مفاهیم به انجام رسانده است.

همچنین دکتر مزینی به سبب تسلط بر زبانهای انگلیسی، آلمانی، فرانسه و عربی، ترجمه کتابهای ارزشمندی را با موضوع شهرسازی و معماری از خود به یادگار گذاشته است.

دکتر منوچهر مزینی در سال ۱۳۸۱ دار فانی را وداع گفت.

برخی آثار تالیفی این معمار عبارتند از: مقالاتی در باب شهر و شهرسازی – دانشگاه تهران، از زمان و معماری – مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، مدیریت شهری و روستایی در ایران – سازمان زمین و مسکن، ساختار مدیریت شهری در ایران – مرکز مطالعات برنامه‌ریزی شهری وزارت کشور، شهر ددر ورای دو بعد – وزارت مسکن و شهرسازی، مطالعه تهران از نظر کالبدی – مرکز مطالعات برنامه‌ریزی شهری وزارت کشور، مطالعه فرا دوبعدی بزرگراه رسالت تهران – شهرداری منطقه ۴ تهران، تاریخ و هنر معماری – سروش.

همچنین آثار ترجمه مزینی شامل: فضا، زمان و معماری – علمی و فرهنگی، سیمای شهر – دانشگاه تهران، روشهای علمی و عملی مسائل شهری – دانشگاه تهران، عرصه‌های زندگی خصوصی و زندگی جمعی – دانشگاه تهران، واسازی (دکانستراکشن) – شهرداری تهران هستند.