شهر مسکو روسیه

مسکو (Moscow) پایتخت روسیه است و در ناحیه مرکزی بخش اروپایی این کشور قرار دارد.

تاریخ بنای این شهر به سال ۱۱۴۷ میلادی می‎رسد. مساحت مسکو در قرن ۱۴ خیلی کم بود و فقط شامل کرملین و منطقه کیتای گورود امروزی بود.

اولین کلیساهای سنگی، در محوطه کرملین ساخته شدند. به دستور تزار ایوان کالیتا در سال ۱۳۴۰ دیوار دفاعی کرملین از تنه‎های بسیار کلفت درخت بلوط ساخته شد که دارای برج‎های دیدبانی هم بود.

حلقه‎ای از صومعه‎ها و کلیساها، کرملین را احاطه کرده بود. مسکو در طی قرن‎ها سمبل روسیه بود و توانست قلب روسیه شود. در قرن ۱۵ مسکو برای اولین بار پایتخت شد و توسعه این شهر با سرعت زیادی پیشرفت ‎کرد.

پطر کبیر شهر سنت‎پترزبورگ را در سال ۱۷۰۵ میلادی به عنوان پایتخت جدیدی بر ساحل رود نوا بنا کرد و در سال ۱۷۱۲ پایتخت را از مسکو به سنت‎پترزبورگ انتقال داد.

وی اصلاً از مسکو خوشش نمی‎آمد زیرا کشته شدن عمو و مشاوران مادرش در جریان یک کودتای درباری در مسکو را به چشم دیده بود، اما این شهر برای ناپلئون همچنان یک هدف بسیار جالب باقی مانده بود.

سربازان ناپلئون در سال ۱۸۱۲ وارد روسیه شدند. بعد از جنگ خونین در بورودینو در ۱۳۰ کیلومتری مسکو روس‎ها مسکو را ترک کردند و اجازه دادند ناپلئون وارد مسکو شود و در کرملین استقرار یابد.

شبی که او وارد مسکو شد آتشی درگرفت که تقریباً تمام شهر را به کام خود کشید. با فرا رسیدن زمستان نیروهای ناپلئون مجبور شدند یک ماه بعد از ورود به مسکو آنجا را ترک کنند. بعد از آن مسکو بازسازی شد و جمعیت آن از ۳۵۰ هزار در سال ۱۸۴۰ به ۴،۱ میلیون در سال ۱۹۱۴ افزایش یافت.

اکتبر سال ۱۹۱۷ درگیری‎های زیادی برای مسکو دربرداشت. بلشویک‎ها کرملین را در طی ۸ شبانه‎روز اشغال و ترک کردند و دوباره به تصرف خود درآوردند.

در سال ۱۹۱۸ دولت روسیه بعد از دو قرن غیبت دوباره از سنت‎پترزبورگ به مسکو منتقل شد. این امر باعث نگرانی می‎شد که به علت نزدیکی سنت‎پترزبورگ (پطروگراد به قول آن زمان) به کشورهای اروپایی، پایتخت ممکن است مورد حمله آلمانی‎ها قرار گیرد.

مسکو زمان قرون وسطی یک شهر چوبی بود و آتش بویژه خطر بزرگی برای آن محسوب می‎شد. در دست‎نوشته‎های تاریخی از تعداد زیادی آتش‎سوزی یاد شده است که ده‌ها آتش‎سوزی در نیمه دوم قرن ۱۵ بوقوع پیوست.

در تابستان سال ۱۵۴۷ آتش‎سوزی وحشتناکی مسکو را فرا گرفت که بر اثر آن ۲۷۰۰ نفر جان خود را از دست دادند. ۲۵ هزار خانه و ۲۵۰ کلیسا سوخت. بعد از یکی از بزرگترین آتش‎سوزی‎ها که در سال ۱۴۹۳ رخ داد، میدان اصلی شهر – میدان سرخ – برای مدت طولانی نام میدان آتش به خود گرفت.

مسکو بزرگترین مرکز علمی و همچنین بزرگترین مرکز آموزش عالی در روسیه است. در این شهر بیش از ۸۰ مدرسه عالی، دانشگاه و انستیتو و مراکز علمی دیگر فعالیت می‎کنند.

مسکو به عنوان مرکز فرهنگی کشور به رسمیت شناخته شده است. همچنین به عنوان شهر ورزشی مشهور است. این شهر با جمعیت بیش از ۹ میلیون نفری خود دارای مساحتی به وسعت بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر مربع است.

شما در عرض نیم ساعت خواهید توانست دیوار کرملین مسکو به طول ۲،۲ کیلومتر را دور بزنید. در عرض چند ساعت موفق خواهید شد خیابان حلقه‎وار سادوویه کالتسو به طول ۱۶ کیلومتر را طی کنید و برای اینکه از شمال تا جنوب و یا از غرب تا شرق مسکو را که حدود ۴۰ -۳۵ کیلومتر است را طی کنید به یک روز کامل احتیاج دارید.

مجتمع‎های ساختمانی در مسکو به انواع گوناگون هستند که به دوره‎های مختلف تعلق دارند. تعداد زیادی از این خانه‎ها بشکل قوطی کبریت ساخته شده‎اند. این نوع از خانه‎ها در سال‎های۱۹۵۰ برای اولین بار ظاهر شدند و معمولاً ۹ – ۸ طبقه بودند.

علاوه بر ساختمان‌های مسکونی، ادارات و تئاترها، موزه‎ها وساختمان راه‎آهن و غیره وجود دارند. در مسکو ایستگاه‎های زیادی وجود دارد که از جمله می‎توان از ۹ ایستگاه راه‎آهن، ۲ ایستگاه کشتی‎های رودخانه‎رو، ۵ فرودگاه که به فاصله ۳۰ تا ۴۰ کیلومتری از مرکز شهر واقع شده‎اند، نام برد.

یکی دیگر از بناهای شهر مسکو مدارس است. تا سال ۱۹۲۵ فقط ۵۰ – ۴۰ مدرسه در مسکو فعالیت می‎کرد. اما از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۴ توانستند ۷۰ مدرسه دیگر بسازند. در سال ۱۹۳۵ تصمیم گرفته شد که طرح تمام مدارس یکسان باشد. یعنی تمام مدارس باید دارای ۲۲ کلاس، ۲ رخت‎کن و فقط ۴ طبقه باشد.

مدارس سال‎های ۱۹۳۰ میلادی تماماً آجری و دارای ۴ طبقه و دو ورودی در دو انتهای ساختمان بود. یکی برای رفت و آمد دانش‎آموزان ارشد و دیگری برای رفت و آمد دانش‎آموزان کلاس‎های ابتدایی.

مسکو شهری است کاملاً مسطح و دارای علائم شهری بسیار نادر که احتمالاً ۷ خواهران استالین را می‎توان جزئی از آنها دانست. این ساختمان‌های بزرگ و با ابهت در زمان استالین ساخته شده‎اند که دانشگاه مسکو و وزارت امور خارجه از آن تعداد هستند.

در مسکوی قدیم فقط خیابان‎های اصلی که از کرملین منشعب می‎شدند را نام‎گذاری می‎کردند. این خیابانها به وسیله کوچه‎های باریک و کوتاه و حتی بعضی‎مواقع کوچه‎های پیچ‎دار بهم وصل می‎شدند.

لغو نظام سرفاژ (نظام فئودالی که در آن دهقان به زمین‎دار تعلق داشت و قابل خرید و فروش بود) در سال ۱۸۶۱ باعث ورشکستگی بزرگ ‎مالکان شد. آنها جنگل و بیشه خود را فروختند. درختان این جنگل‎ها را بریدند و بجای آن قطعات زمین (داچا) برای استراحت کارمندان و تاجران و روشنفکران فراهم نمودند. در زمان شوروی به اهالی شهر مسکو از طریق محل کار قطعات زمینی به مساحت ۶۰۰ متر تعلق می‎گرفت.

مسکو دارای رودخانه‎های زیادی است که از معروف‎ترین آنها می‎توان از رودخانه مسکو، یائوزا، سٍتون و سخودنیا نام برد. رودخانه‎های مسکو در مسیر حرکت خود گودال‎های زیادی ایجاد می‎کردند که عبور از آنها به ویژه در فصل بهار تقریباً غیرممکن بود.

باغ‎ها و باغ‎های وحش در مسکو از زمان‎های بسیار قدیم ایجاد شدند. تزار آلکسی میخائیلوویچ در قصبه ایزمائیلوف که در سال ۱۶۵۶ به محل زندگی تزار مبدل شد، مبتکر ایجاد باغ‎های بسیار زیبایی بود. در سال ۱۸۶۴ باغ وحش مسکو گشایش یافت. در آن زمان فقط ۲۸۶ جانور در آن جا داده شده بود.

مسکو شهری کثیرالمله است. از اولین خارجیانی که در مسکو ساکن شدند باید از یونانی‎ها؛ ساکنان بیزانس آن زمان، نام برد که مذهب ارتدکس را با خود به مسکو آوردند.

در طی قرن ۱۹ اقوام جدیدی مانند کولی‎ها، آشوری‎ها در مسکو ظاهر شدند. در طی دهه‎های اخیر تعداد خارجیان ساکن در مسکو بیشتر شده است که دانشجویان اکثریت آنها را تشکیل می‎دهند. و در سال‎های اخیر بر تعداد دانشجویان ایرانی افزوده شده است.

بر اساس آمار سال ۱۹۹۹ میلادی، مساحت شهر مسکو ۱۰۳۵ کیلومتر مربع وجمعیت آن ۱۰ میلیون است.

ساعت رسمی: از ماه اکتبر تا مارس، گرینویچ ۳+ و از ماه آوریل تا سپتامبر گرینویچ ۴+. اختلاف ساعت مسکو با تهران به وقت محلی فقط ۳۰ دقیقه است. تهران ۳۰ دقیقه از مسکو جلوتر است.