فرودگاه بین‌المللی شهید مدنی تبریز

فرودگاه بین‌المللی شهید مدنی تبریز در سال ۱۳۲۹ در شمال‌غرب شهرستان تبریز قرار دارد.

این فرودگاه در ارتفاع ۱۴۹۴ متری از سطح دریا در زمینی به مساحت ۴۲۰ هکتار که از یک طرف به پایگاه دوم شکاری، از طرف دیگر به سه‌راهی غیرهم‌سطح جاده فرودگاه و مرند و از طرفی به پلیس‌راه تبریز – مرند مشرف شده است.

فرودگاه تبریز در سال ۱۳۲۹ با ماموریت ارایه خدمات هوایی، پروازهای برنامه‌ای و غیربرنامه‌ای، آموزشی و نظامی برای مسافرین، متقاضیان و سایر ارگانهای کشوری و تحت نظارت ضوابط سازمان جهانی هوانوردی ICAO در محل کنونی تأسیس گردید.

برای نخستین‌بار در سال ۱۳۲۶ دفتری با عنوان بی‌سیم هوایی در شهر تبریز در ساختمان مشهور به بی‌سیم در انتهای خیابان ارتش فعلی فعالیت خود را آغاز نموده و در سال ۱۳۲۹ از بی‌سیم هوایی به ایستگاه هوایی تغییر عنوان یافت و باند پروازی خاکی در محل فعلی فرودگاه مورد استفاده قرار گرفت.

تا اینکه در سال ۱۳۳۵ با نصب دستگاه‌های ناوبری در محوطه فرودگاه و ایستگاه هوایی به‌نام فرودگاه تبریز تغییر نام داده است. و در سال ۱۳۳۷ عملیات ساختمان ۳ طبقه و برج کنترل در طبقه چهارم در محوطه فرودگاه شروع شده و در سال ۱۳۳۸ مورد بهره برداری قرار گرفته و اداره فرودگاه از شهر به خود فرودگاه نقل مکان یافته و با راه‌اندازی دستگاه‌های مخابراتی و نصب یک دستگاه سانترال تلفن ۲۵ شماره‌ای داخلی و خرید و نصب یک رشته تلفن جهت ارتباط با شهر اقدام شده است. و سرویس هوایی بین تبریز – تهران و بالعکس با هواپیمای DC3 هفته‌ای ۲ پرواز توسط شرکت هواپیمایی ملی ایران (هما) دایر شده است.

در سال ۱۳۵۶ پرواز حجاج از این فرودگاه شروع و از سال ۱۳۷۰ با تصویب هیات دولت به عنوان فرودگاه بین‌المللی نام‌گذاری شده و در سال ۱۳۷۸ به عنوان یکی از فرودگاه‌های درجه یک کشور انتخاب شده و از آن تاریخ به عنوان یکی از چهار فرودگاه Open Sky (آسمان باز) ایران خدمات هوایی خود را به پروازهای داخلی و خارجی و عبوری ارایه می نماید.

این فرودگاه با داشتن حدود ۲۰۰ پرواز داخلی و ۲۰ پرواز خارجی ورودی و خروجی در هفته از نظر تعداد پرواز و تجهیزات ناوبری از جایگاه مناسبی در کشور برخوردار است و در حال حاضر دارای یک فرودگاه اقماری به نام فرودگاه سهند می‌باشد.