مترو هنگکنگ
در مترو هنگکنگ بسیاری از نشریات رایگان توزیع میشود
مترو هنگکنگ در سال ۱۹۷۹ افتتاح شد و دارای ۱۰ خط، ۸۵ ایستگاه به طول ۱۷۵ کیلومتر است.
مترو به صورت اکسپرس تا فرودگاه ادامه دارد و روزانه ۳٫۷۶ میلیون نفر را جابهجا میکند.
احداث خط اکسپرس فرودگاه %۲۳ در کاهش ترافیک نقش داشت.
مترو هنگکنگ به تمیزی، استفاده راحت، امنیت و مطمئنبودن معروف است. تردد قطارها زیاد است و برنامهها بندرت تاخیر دارد.
مترو استانداردهای شهرهای شرقی مانند سنگاپور، چینتایپه، پکن، شانگهای و گوانجو را رعایت کرده است.
تاریخچه:
هنگکنگ تا سال ۱۹۹۷مستعمره بریتانیا بود.
در دهه ۱۹۶۰، حکومت پادشاهی بریتانیا در هنگکنگ پی به ضرورت تاسیس سیستم ریلی حملونقل عمومی در این شهر برد.
طرح ۴ خط اولیه به شکل فعلی تنظیم شد. ابتدا قرار بود اجرای طرح به چند شرکت ژاپنی سپرده شود اما در اواسط دهه ۷۰ به دلیل بحران نفت و در نتیجه انصراف شرکتهای ژاپنی، دولت تصمیم گرفت، خود این طرح را به انجام رسانده و اداره کند.
سه خط اول بین سالهای ۱۹۸۵-۱۹۷۹ و خط اکسپرس فرودگاه در سال ۱۹۹۸ تکمیل شد.
خط والتدیسنی:
در سال ۲۰۰۵، تنها خط مترو والتدیسنی به روی عموم گشوده شد. با آن میتوان وارد پارک دیسنی هنگکنگ شد یعنی ۳٫۵ کیلومتر را در ۱۰-۴ دقیقه بدون راننده طی کرد.
پنجرهها و دستگیرههای این خط به شکل سر میکیموس و داخل واگنها با مجسمههای برنزی شخصیتهای والتدیسنی تزیین شده است.
بلیت:
قیمت بلیت بسته به مسافت مورد نظر از ۴ دلار تا ۴۸٫۵۰ دلار متغیر است.
بلیت فرودگاه از سایر خطوط گرانتر است. امکان استفاده از کارت هوشمند به خصوص در خط فرودگاه به ارزش ۱۵۰ دلار نیز وجود دارد.
توریستها میتوانند از بلیتهای یک و سه روزه مخصوص خود و توریستکارت مخصوص فرودگاه استفاده نمایند.
قیمت بلیت یک روزه ۵۵ دلار است و از زمان صدور یک ماه اعتبار دارد.
کودکان زیر ۱۲ سال، سالمندان بالای ۶۵ سال و معلولان از تسهیلات خاص در تمام خطوط بهرهمندند.
دانشآموزان بیش از ۱۲ سال و دانشجویان تا سن ۲۵ سال در تمام خطوط به جز فرودگاه دارای تسهیلاتند.
سفر کودکان زیر ۳ سال رایگان است.
ساعت کار:
ساعت کار مترو از ۶ بامداد تا ۱ نیمهشب است.
گسترش:
ایستگاه جدید نمایشگاه جهانی آسیا به عنوان مرکز جدید نمایشگاه بینالمللی در فرودگاه هنگکنگ در واقع گسترش خط اکسپرس فرودگاه است. این ایستگاه در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۵ همزمان با افتتاح نمایشگاه شروع به کار کرد.
در طول نمایشگاه و برنامههای مختلف تعداد واگنهای آن افزایش مییابد.
قرارداد خرید ۱۰ قطار جدید که تا سال ۲۰۱۲-۲۰۱۱ وارد خواهند شد، بسته شده است.
خصوصیسازی و ادغام:
در ۵ اکتبر ۲۰۰۰، شبکه مترو به عنوان اولین شرکت ریلی هنگکنگ خصوصی شد. یعنی دولت منافع خود را از تاسیسات عمومی قطع کرد.
مترو قبل از آن که در فهرست بورس اوراق بهادار قرار بگیرد، کاملا دولتی بود. مترو با فروش حدود یک میلیارد سهام، هم اینک جزو بیشترین سهامداران در هنگکنگ است.
در ۱۱ آوریل ۲۰۰۶، مترو با امضای یک تفاهمنامه با دولت مسئولیت اداره دو شبکه ریلی حملونقل را برعهده گرفت. این مسئله در مجمععمومی فوقالعاده همراه با استفاده از بلیت واحد در دو سیستم به تصویب رسید.
خدمات و تسهیلات ایستگاهها:
در ایستگاههای مترو به جای استفاده از ظرافت هنری، به کاربردهای واقعی توجه شده است. با توجه به ازدحام جمعیت در طول روز، به دوام و دسترس بودن ایستگاهها اهمیت زیادی داده شده است.
در داخل واگنها فضایی برای ویلچر در نظر گرفتهاند.
کاشیهای مخصوص به ایمنی افراد نابینا در سکوها کمک میکند.
برای ویلچر درب مخصوص در نظر گرفته شده است.
از طریق تابلوهای اطلاعرسانی و تلویزیونهای داخل قطار، پیامهای مهم مانند اعلام ایستگاه بعد نمایش داده میشود.
امکان استفاده از تلفن همراه حتی تماس تصویری در کل سیستم وجود دارد.
در تمام خطوط به جز خط فرودگاه، ازدحام مسافران پیشبینی شده است. طرز چیدمان صندلیها، فنهای اضافه و داشتن ۵ درب در هر طرف واگن از جمله این تدابیر است.
مترو هنگکنگ از طولانیترین، پهنترین و بیشترین ظرفیت قطار در دنیا استفاده میکند. طول قطارها ۲۳ متر و توانایی جابهجایی۳۵۰ مسافر را دارد.
قبل از خصوصی سازی، مترو هنگکنگ فقط دارای شعبات بانک هانگسنگ، کیکفروشی و تعدادی مغازه بود. اما بعد از آن تعداد فروشگاههای مختلف در ایستگاههای آن افزایش و تبدیل به مراکز خرید کوچک و عمومی شد. ضمن آن که اکثر ایستگاهها به مراکز خرید و املاک مسکن هم نزدیکند.
مطبوعات در مترو:
شرکت مترو جهت توزیع مجلات و روزنامههای رایگان با ناشران قرارداد بسته است.
“رکرویت” اولین مجله رایگانی بود که از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲ به مدت ۱۰ سال در ایستگاهها توزیع میشد.
هم اینک مجله “جیوجیک” جایگزین رکرویت شده و هر دو هفته یکبار در ایستگاهها موجود است.
روزنامه “متروپلیس” و “اکسپرس پست” در ایستگاهها رایگان توزیع میشوند.
هفته نامه “متروپاپ” با گرایش فرهنگی و شهری، چاپ مترو اینترنشنال، از سال ۲۰۰۶ هر پنجشنبه در اختیار عموم قرار میگیرد.
دسترسی به روزنامههای رایگان چینی زبان “ای ام ۷۳۰” و “هدلاین دیلی” نیز امکانپذیر است.
مترو هنگکنگ با افزودن کوپن سفر رایگان با مترو، مسافران را به مطالعه نشریات ترغیب میکند.
کشیدن سیگار، خوردن، آشامیدن و حمل مواد قابل اشتعال در قطار و ایستگاهها ممنوع است.
امنیت:
نیروهای پلیس در بعضی ایستگاهها حضور دارند.
تا سال ۲۰۰۵، در تمام ایستگاهها، درهای محافظ نصب شد.
دوربینهای مدار بسته در تمام ایستگاهها وجود دارد.
هنر:
اجرای زنده برنامهها، نمایشگاههای هنری و گالریهای مختلف، جوانان و دانشآموزان را به ایستگاههای مترو میکشاند.
اجرای کارهای هنری به شکلهای مختلف در شبکه مترو به خوبی مشهود است.
دیدگاهی بنویسید.
بهتر است دیدگاه شما در ارتباط با همین مطلب باشد.