تونل مشترک تاسیسات ژنو سوئیس

مشخصات عمومی :

صاحب: شهرداری ژنو

مدیر: شهرداری ژنو، بخش خیابان

طول: ۸۵۰ متر

سال ساخت: ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹

تاسیسات: برق، تلفن، فاضلاب و …

این تونل به خاطر تمرکز و تراکم موقعیت تجاری و تاریخی این محل و در حین نوسازی خطوط تراموا و توسعه شبکه های تاسیسات ساخته شده است.

تاریخچه :

• · منشاء پروژه

در مورد ژنو ایمنی و همگرایی کارهای حفاری خیابان، تعداد شبکه های اصلی و نوسازی تراموا منجر به این شد که کارشناسان و سیاست گذاران به ارزش تونل پی ببرند.گزارش امکان پذیری عملیات ساخت این پروژه ابتدا توسط مطالعات یک شرکت خصوصی در مارچ ۱۹۸۰ انجام شد.

• · شبکه ها

گالری ها برای عبور لوله های آب و کابل های برق آماده شدند.

• · تاریخ ها

گزارش امکان سنجی: مارچ ۱۹۸۰

شروع کار:۱۹۸۵

پایان کار: ۱۹۸۷

قراردادن شبکه ها پس از برنامه ریزی شهری: ۱۹۸۹

توصیف فنی:

• · شبکه های موجود

از نظر تاسیسات برقی شامل خطوط انتقال ۴۰۰ ولت، ۱۸ کیلو ولت و ۱۳۰ کیلو ولت است.

از نظر خطوط لوله آب شامل دو لوله ۱۵۰ میلی متری و ۵۰۰ میلی متری و یک لوله ۷۰۰ میلی متری برای تغذیه تانکرها و توزیع عمومی است.

گاز به دلایل ایمنی، ترجیح داده شد که در موقعیت منتها علیه و جداگانه به صورت دولوله ای زیر زمین قرار گیرد (در امتداد دیوارها).

جایگاه تلفن هم به راحتی در تونل مشخص شد.

دو لوله به قطرهای ۸۰۰ میلی متر و ۳۰۰ میلی متر برای انتقال فاضلاب.

خط انتقال ۶۰۰ ولت (جریان مستقیم DC) برای تغذیه خطوط تراموا.

• · ابعاد

باید توجه شود که ابعاد تونل ۶ m x 4,2 m بوده و دو سلولی (دوبخشی) است که با یک دیواره مرکزی بخشها از هم جدا شده اند. همچنین فضاهای خالی و پیش بینی شده برای توسعه آینده باید مدنظر قرار گیرد چرا که انتخاب و تنظیمات آینده را آسان می سازد.

سازماندهی برای امنیت

روشنایی به وسیله کلیدها فراهم شده است. روشنایی کافی با استفاده از باتری در زمان قطع ناگهانی برق در نظر گرفته شده است.

تعداد کسانی که دسترسی به GTRB دارند محدود است. هر ورودی نیاز به یک کلید مغناطیسی و یک ردیف گد (امضا) دارد. این کنترل ورودی ها و خروجی ها را آسان می سازد. ما می توانیم به انتهای هر گالری دسترسی داشته باشیم. راهبری مرکزی خدمات الکتریکی دسترسی و GTBR را کنترل و نظارت می کند.

یک سیستم ارتباطی بسیار ساده (ژنوفن Genophone) کارکنان داخل تونل را توانا می سازد تا بتوانند با یک گوشی ساره (هندست Handset) ارتباطشان را از طریق یک کابل مسی که از تونل می گذرد برقرار سازند. علاوه بر این، GTBR مجهز به یک آنتن برای تابش امواج شبکه تلفن های همراه Swisscom است.

برای جلوگیری از گسترش دود در هنگام آتش سوزی، تونل به ۶ قسمت به وسیله دیواره های آبی تقسیم می شود. ورودی دستی به سرویس این دستگاه ها مشروط به آزمایش منظم است. نصب آشکارساز خودکار دود مجاز است. برای لوله های خدمات آب، درجه ها در سرتاسر تونل نصب می شوند، در هنگام سیل (ترکیدگی لوله) یا کمبود در لوله های ۲۵۰ و ۵۰۰، آنها به طور خودکار، بستن دریچه های پروانه ای را راه می اندازد که بخش های لوله ها را در گالری ایزوله می کند.

مدیریت بهره برداری

شهرداری ژنو، صاحب تونل، مدیریت آن را به خدمات صنعتی ژنو (شرکت برق) اختصاص داده است.

این شهرداری یک توافق نامه بین سازمان های تاسیسات مختلف و مدیر برقرار کرد و آن امضای این قرارداد است.این شهر برای ساختار (تعهد “مالک”) , بتون, اتصالات, آب بندی و … مسئولیت دارد. مدیر برای نگهداری (پمپ ها, تجهیزات مشترک)، نظافت، نظارت، نگهداری روشنایی و کنترل دسترسی مسئول استکه شامل تجهیزاتی از جمله کنسول ها، دیواره ها و سینی کابل ها می شود.

مخارج مشترک به نسبت فضای اشغال شده توسط هر شبکه تقسیم شده است، همچنین برای فضای دایره ای، فضا برای انحراف ها نسبت به زمین تقسیم بندی صورت گرفته است. پرداخت ها توسط مدیر مالی با احتساب هزینه های تسهیلات نظارتی (نرم افزار، نظارت هوا، تجهیزات جا به جایی، قرارداد نگهداری و …) و یک اشتراک از هزینه کلی ساختارهای زیربنایی(شرکت کننده در نسبت متراژ گالری ها) محاسبه می شود.

اقتصادی – اجتماعی :

این کار از تاریخ ۱۹۸۷ آغاز و هزینه حدود ۳۰ میلیون فرانک سوئیس در بر داشت.

در ۱۹۹۸ – ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ تسهیلات به خدمات اضافه شد و صورتحساب برق و آب بالا رفت.

میانگین ۵ ساله:

۳۱۲٫۶ ÷ ۵ =۶۲٫۵ هزار فرانک سوئیس = ۴۱٫۵ هزار یورو

بین ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۸ : هزینه کل ۱۰۰۰۰۰ فرانک سوئیس بود(فوم دیواره، کاندنسرها (چگالنده ها)، …)

مشارکت :

امروزه، این کار بین شرکا انجام می شود، هریک تلاش می کنند تا صاحبان یا به جای آن کاربران باهم را از مقاصد آن آگاه کنند، هزینه های نگهداری موضوعی است که باید در طول سال مالی توسط شرکا مورد تایید قرار گیرد و هزینه ها بهتر است بر اساس استانداردهای حسابداری تعریف و اخذ شوندو بنابراین، نگهداری نسبت به گذشته پیچیده تر شده است. در ۲۰۰۳ بر طبق پیشرفت سیستم های نظارتی و امنیتی (با اضافه شدن تلفن های (Pushcall) و آشکارساز دود، قفل خودکار دیواره آب و …)

هر کاربر می تواند شبکه های خود را با اطلاع دیگران توسعه دهد.

خلاصه:

در نهایت باید این نکته بیان شود که فایده ساخت چنین پروژه هایی در آینده بیشتر به چشم می خورد جایی که مثلا در سال ۲۰۳۰ قصد جایگزینی کابل ۱۳۰ کیلو ولت را داشته باشیم یا بخواهیم در آینده دو طرف خیابان را از شبکه تغذیه کنیم.

همچنین باید توجه داشت که نکات امنیتی در نظر گرفته شود تا با نظارت و موانع ایمنی از خرابکاری و تروریسم پیشگیری شود.

منابع :

کتاب ” Guide pratique des galeries multiréseaux – Clé de Sol” صفحات ۱۶۸ تا ۱۷۲