طرحهای جدید حمل و نقل در آمستردام

در سال ۲۰۰۳ آمستردام در هلند شاهد اجرای دو طرح عظیم و توافق بر سر اجرای یک طرح بزرگ دیگر بود. اولین طرح، ساخت متروی جدید شمال-جنوب بود که نیازمند احداث ایستگاههای جدید و تونلهای بسیار می باشد. دومین طرح، گسترش تراموای IJ بود که در حومه مسکونی جدید IJburg اجرا گردید و عملیات ساخت دو پل جدید نیز در آن گنجانیده شد. سومین طرح نیز احداث تونل دوم کوئن بود که در پی اجرای آن از میزان تراکم راهبندان در مسیر بندر آمستردام تا فرودگاه شیپول کاسته خواهد شد.

دراین نقشه، همچنین، عریض سازی تونل اول کوئن نیز در نظر گرفته شده است. شهرداری آمستردام خود را ملزم می داند که حمل و نقل عمومی شهروندان و گردشگران را در سطحی عالی ارائه دهد. این در حالی است که برای طرحهای جاده سازی آینده، شهرداری با کمبود زمین مواجه است.

خط متروی شمال-جنوب آمستردام

خط متروی جدید شمال-جنوب امکان ارتباط بین مناطق رو به گسترش شهر آمستردام را فراهم می آورد. مناطق داخلی شهر مستقیما به دو مرکز تجارت جهانی شهر در قسمت جنوبی و شمالی متصل خواهند شد. هر دو مرکز از جمله مناطق در حال گسترش بخش تجاری و مسکونی می باشند. شبکه فعلی اتوبوس و تراموای زمینی در آینده قادر به پاسخگویی به نیاز جمعیت فزاینده مسافران نخواهد بود. تا سال ۲۰۰۵ هرروزه ۱٫۱ میلیون مسافر در آمستردام از وسایل نقلیه عمومی استفاده خواهند کرد. هنگامی که خط جدید در سال ۲۰۱۱ گشوده شده؛ بیش از ۲۰۰۰۰۰ مسافر از آن بهره خواهند برد و زمان سفر بین شمال تا جنوب به ۱۶ دقیقه کاهش خواهد یافت. سرمایه گذاری عمده در این طرح به عهده دولت است و مبلغ ۱٫۵ میلیارد یورو را در این راه هزینه خواهد کرد. شهرداری آمستردام نیز در مشارکت با دولت ۳۴۶ میلیون یورو در ساخت و ساز سرمایه گذاری خواهد نمود.

جاده شمال-جنوب

خط شمال-جنوب به طول ۹٫۵ کیلومتر خواهد بود و از شمال آمستردام و بصورت روزمینی آغاز شده و از آن پس، بصورت زیر زمینی از مناطق IJ و ایستگاه مرکزی و سپس، از میان دو تونل زیر دامارک، روکین، ویزلسترات،فردیناند بولسترات و شلدسترات عبور خواهد کرد. این خط پس از طی این مسیر، از زیر مرکز تجارت جهانی جنوب سر در خواهد آورد. این مسیر شامل ۹ ایستگاه خواهد بود که به ترتیب در بویکسلوترمیرپلین، یوهان فان هاسلتوگ، ایستگاه مرکزی، روکین، ویزلگراخت، سینتوربان، اروپاپلین، مرکز تجارت جهانی جنوب و سیکسهاون ساخته خواهند شد.

ساخت خط شمال-جنوب

عملیات ساخت این خط از ایستگاه مرکزی و سینتوربان، از ماه آوریل ۲۰۰۳ آغاز گردیده است. این ناحیه از نقطه نظر فنی، دشوارترین قسمت کار است و آنهم بخاطر احتمال آسیب رسانی به ایستگاه تاریخی مرکزی می باشد. خرپاهایی که بر روی آنها این ایستگاه تاریخی بنا گردیده اند، با ساخت تونلی با طول ۱۳۰ متر و عرض ۲۱ متر در زیر آن، در معرض آسیب قرار خواهد گرفت. از این رو، عملیات حفر تونل با سرعتی آهسته و با دقت بسیار زیاد صورت خواهد پذیرفت. یکی از تکنیکهای اصلی ساخت و ساز که بکار می رود، شناوری است که در آن، محفظه های زیر آبی و  بخشهای مختلف تونل در یک dock ساختمانی ساخته خواهند شد و تا محل مورد نظر یدک کشیده می شوند. این بخشها، سپس، در شیارهایی که قبلا در زیر آب یک کانال یا بندر تعبیه شده اند؛ نصب خواهند شد. به این دلیل، عبارت تونل شناور بکار می رود. روش دیگری که برای ساخت تونل، بویژه در زیر ایستگاه مرکزی بکار خواهد رفت؛ روش دیوار-سقف خواهد بود. در این روش، دیواره هایی از جنس بتون مسلح و به ضخامت ۱٫۲ متر و عمق ۴۰ متر ساخته خواهند شد. سقفی نیز بر فراز آن ساخته می شود تا شکلی جعبه مانند را برای تونل بوجود آورد.

گسترش بزرگراه تراموای IJ

شهرداری آمستردام در حال ساخت یک منطقه مسکونی جدید بنام IJburg می باشد. تا سال ۲۰۱۲ بیش از ۱۸۰۰۰ خانه بر روی هفت جزیره مصنوعی در دریاچه IJ احداث خواهد شد. منظور از اجرای این طرح در چنین مکان منحصربفردی، استفاده بهینه از فضای نزدیک شهر آمستردام بوده است. در حال حاضر، زمین اندکی برای ساخت و ساز وجود دارد. سیاست محیط زیست ملی ایجاب می کند که مناطق شهری جدید باید تا سرحد امکان به مرکز شهر نزدیک باشند تا از این طریق، میزان آلودگی حاصل از حمل و نقل کاهش یابد و همگان از یک سیستم حمل و نقل عمومی کارا بهره مند شوند.

گمان می رود IJburg جمعیتی بالغ بر ۴۵۰۰۰ نفر در زمان تکمیل ساخت آن داشته باشد و از این میان، ۱۲۰۰۰ نفر هرروزه، برای کار به شهر مراجعه کنند. طرح کشیدن تراموا به IJburg به عنوان قسمت بسیار مهمی از کل پروژه این ناحیه در نظر گرفته شده است.

عملیات ساخت و ساز این طرح در سه فاز صورت خواهد پذیرفت. در اولین فاز، تراموا از ایستگاه مرکزی آمستردام شروع خواهد شد و تا پایان سیتی استریت ادامه می یابد. این فاز ۸٫۵ کیلومتر را در بر می گیرد و در آن ۹ ایستگاه وجود دارد و زمان تکمیل آن نیز سال ۲۰۰۴ بود. فاز دوم، خط تراموا را در استرندایلند به پیش خواهد برد و تاریخ تکمیل آن نیز سال ۲۰۰۷ بود. در این سال ۸۰۰۰ خانه نیز در این منطقه به بهره برداری خواهد رسید. فاز سوم احتمالا در سال ۲۰۱۲ شروع  شد و کار احداث تراموا را در بویتنایلند به پایان خواهد رساند؛ آنهم درست قبل از اینکه کار ساخت ۱۸۰۰۰ خانه مسکونی به پایان برسد. اولین فاز نیازمند ساخت بیش از ۱٫۵ کیلومتر پل، تونل و پل دره گذر می باشد و همچنین برق مورد نیاز برای حرکت واگنهای حمل بار نیز باید تامین گردد. طرحهای مربوطه که در کنار این طرح اجرا خواهند شد؛ از این قرارند: حلقه IPTA ( حلقه ای دوار که به تراموا اجازه می دهد از پایانه مسافربری اوستلیک عبور کند، کاری که در حال حاضر امکان پذیر نیست) و IJweg ، یک سیستم جاده ای برای خودروها، دوچرخه ها و عابرین پیاده ای است که قصد آمد و رفت به IJburg را دارند.