هرمنوتیک شهرک های جدید

چکیده: هدف اصلی مقاله حاضر، ارائه تحلیلی زمینه ­ای از «جنبش شهرک جدید» و کنکاش بیشتر در بنیان­ ها و بُن ­مایه­ های فکری و ایدئولوژیکی آن با کمک «روش هرمنوتیک» است. چنین تلاشی از طریق جُستارهایی در تجربیات نوگرایی و برنامه­ ریزی شهریِ نوگرا و درک دنیای شهری بر پایه انگاره ­های آرمانی و آرمانشهرگرایی صورت گرفته است. یکی از دلالت­ های این کار، افکندن پرتویی بر ابعاد مثبت و منفیِ سیاست­ های شهریِ جامع و ارائه چارچوبی برای درک چالش­ های شهری­ شدن در دنیای امروزی است. شهرک­ های جدید به عنوان پروژه ­هایی اساساً آرمانی در سده بیستم، بر آن بوده است تا آینده شهریِ بهتری را برای انسان­ ها رقم بزند؛ آرمانشهرهایی جدید که با نقد همه آنچه در شهرهای موجود وجود داشت، امیدها و انتظارات بسیاری را بر ادعاهای مدعیان آن گره می­زد. کاربست روش هرمنوتیک در بازاندیشی گذشته شهرک­های جدید، در این مقاله، نشان می­دهد که این جنبش، زمینه و بستر بسیار مناسبی برای کشف و درک بسیاری از زوایای پنهان و نامکشوف برنامه­ ریزی شهری و منطقه­ ای در سده بیستم است.

واژگان کلیدی: شهرک­ های جدید، هرمنوتیک، برنامه ­ریزی شهری، برنامه ­ریزی منطقه ­ای، تاریخ شهر