تعریف خودروی اشتراکی

خدمات  خودروی اشتراکی، خدماتی  است که امکان استفاده شخصی از ناوگان خودرویی خود را به صورت ساعتی برای اعضاء آن فراهم می‌آورد. به عبارت دیگر استفاده اشتراکی گروهی از افراد از تعداد مشخصی خودرو است. این خودروها معمولاً در یک فضای پارک مشخص یک محله یا ایستگاه حمل و نقل عمومی نگهداری می‌شوند.
خدمات  خودروی اشتراکی دستیابی آزاد به یک خودروی اشتراکی مورد استفاده برای سفرهای موردی افراد را تامین می نماید. این خودروها برای افراد شاغل در مکانهایی مستقر هستند که افراد به راحتی برای جابجایی از محل کار به ایستگاه‌های حمل و نقل عمومی (و بالعکس) بتوانند استفاده نمایند و یا در داخل محوطه‌های برخی مکان‌های عمومی بزرگ(همانند دانشگاه، فرودگاه‌ها و …) از این خدمات  برای جابجایی افراد استفاده می شود.

جهت انجام سفرهای با بعد متوسط، استفاده از یک خودرو اشتراکی می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. اهمیت این سیستم زمانی پررنگ‌تر می‌شود که به آن به عنوان یک شیوه حمل و نقلی که فاصله بین خودرو شخصی و حمل و نقل همگانی را پر می‌کند نگریسته شده و بکار می رود. از اینرو از خودرو اشتراکی گاهی اوقات به عنوان حلقه گمشده در مورد استفاده از سایر مودهای حمل و نقل (غیر از خودرو شخصی) نام برده می‌شود. استفاده از خودرو اشتراکی در سال‌های اخیر در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در اروپا بسیار معمول شده است.
بعضی از خانواده‌ها به دلیل لزوم انجام سفرهای متعدد در سطح محله نیاز به استفاده از خودروی سواری دارند. این افراد در صورتیکه بتوانند این خدمات را از سرویس خودروی اشتراکی دریافت نمایند، مطلوبیت مالکیت خودوی شخصی برای آنها کاهش خواهد یافت و این انگیزه‌ای برای فروش خودروی شخصی و یا عدم تمایل به خرید خودروی جدید برای آنان خواهد بود.
تهیه‌کنندگان: پدرام سعیدی زند، امیر روحی، علی تنگستانی فر