معرفی حمل و نقل غیرموتوری

حمل و نقل غیرموتوری (حمل و نقل پویا – حمل و نقل با نیروی انسانی) با دو هدف عمده؛ تفریحی و حمل و نقل (دسترسی به کالاها و فعالیت ها) یا ترکیبی از هر دو

گونه های مختلف حمل و نقل غیرموتوری

– پیاده روی

– دوچرخه سواری

– حمل و نقل با چرخ کوچک (اسکیت، روروک فشاری، چرخ دستی)

– ویلچر

تاثیرات سفر حمل و نقل غیرموتوری بر روی مدیریت تقاضای سفر

امکان انتقال معقولانه ۵-۱۰٪ سفرهای با اتومبیل به حمل و نقل غیرموتوری در یک محدوده شهری معمول

انتقال معمول ۱۰-۳۵٪ سفرهای کاهش یافته خودرویی (ناشی از محدودیت های حرکت سواره همچون قیمت گذاری پارکینگ یا سایر اصلاحات بازاری) به پیاده روی و دوچرخه سواری (برگشت پذیری حمل و نقلی)

پیاده روی، دوچرخه سواری یا استفاده از حمل و نقل عمومی برای ۴۹٪ سفرهای کاری و ۱۵٪ سفرهای غیرکاری در یک اجتماع پیاده مدار (به ترتیب ۱۸% و ۱۱٪ بیشتر از ساکنان یک اجتماع قابل قیاس اتومبیل مدار)

۳ برابر بودن پیاده روی در اجتماعی با خیابانهای دوستدار پیاده در مقایسه با اجتماعاتی که کمتر برای حرکت پیاده مساعد هستند.

مقایسه کشورهای جهان از نظر سهم حمل و نقل غیرموتوری اثر شگرف آن برمدیریت تقاضای سفر

مراحل بهبود از اعتیاد به اتومبیل

۱- پذیرش اینکه پیاده روی مناسب بوده و مردمی که پیاده می روند ممکن است تا حد زیادی شبیه ما باشند.

۲- بی اعتبار نکردن افرادی که پیاده روی می کنند که شبیه ما نیستند.

۳- سعی بر اینکه خودمان فعالیت کنیم

۴- قرار دادن پیاده روی در زندگی روزمره

۵- انتخاب اینکه یک دقیقه پارک کنید یا دو دقیقه از مقصدتان پیاده بروید: ۴ دقیقه رانندگی نکنید تا نزدیکترین جای پارک را بیابید.

۶- ترک خودرو برای یک روز کامل

۷- ترک اتومبیل برای یک هفته کامل

۸- ترک اتومبیل در تمامی اوقات باستثنای هنگامیکه مورد نیاز است.

۹- حرکت به بخشی از شهر و ایجاد یک سبک زندگی جدید جاییکه فراموش کنید کجا اتومبیل را پارک می کردید.

۱۰- فروش خودرو زیرا یک درد، یک دردسر و یک مایه آزار است … و کرایه یکی هنگامیکه شما واقعاً به آن نیاز دارید.

اثرات سفر اقدامات فردی

توانایی یک خانواده معمولی در کاهش ۲۵-۳۵٪ سفر با اتومبیل از طریق اجتناب از سفرهای با خودروی غیرضروری

عدم معادل بودن کاهش میزان رانندگی با همان مقدار افزایش سفر با حمل و نقل عمومی

انتقال تنها ۱۰-۲۰٪ از سفرهای اجتناب شده با اتومبیل به سامانه های حمل و نقل عمومی در محدوده های شهری یا استفاده اشتراکی در حومه ها، ۱۰-۲۰٪ به سفرهای غیرموتوری و بسیاری دیگر انصراف یا تغییر مکان به یک مقصد نزدیک تر

تجربه شهروندان سیاتل در عدم استفاده از اتومبیل دوم

شرکت ۲۲ خانواده سیاتلی در برنامه ۶ هفته ای عدم استفاده از اتومبیل دوم در سال ۲۰۰۱

پرداخت ۸۵ دلار در هفته از شورای شهر به هر خانواده

صرفه جویی ۷۰ دلار در هفته برای هر خانواده، ۱۷۰۰ سفر اتومبیل کمتر در هر محله، ۸۱۰۰ مایل سفر کمتر و جلوگیری از انتشار ۶۵۰۰ پوند دی اکسید کربن

بازگشت برخی خانواده ها به استفاده از اتومبیل دوم، اعتراف اغلب آنان به فراگیری اینکه چقدر استفاده از یک اتومبیل ساده بود، فروش اتومبیل دوم توسط یک خانواده پس از اتمام برنامه

تهیه کننده : دکتر خشایار کاشانی جو