ارزیابی پیاده روها و اولویت بندی طرح های توسعه

در طراحی و اجرای طرح ها هدف اصلی تامین امنیت و راحتی عابرین در پیاده رو هاست .
مسیر پیاده روی باید تا حد امکان کوتاه باشد و حدالامکان در طراحی آن از مسیرهای پر پیچ و خم پرهیز شود ، حداقل عرض ۵ فوت مناسب حرکت دو عابر پیاده در کنار هم می باشد .
پیاده رو نباید بدون توجه به نیازهای عابرین با معلولیت های جسمی و بینایی طراحی شده باشد.
فضای بین ساختمانها و پارک ماشینها در خیابان باید ایمنی لازم جهت تردد عابرین را داشته باشد.

پیاده رو ها باید مراکز فعالیت را بهم مرتبط سازد تا مردم تشویق شوند بجای وسیله نقلیه از این پیاده رو ها استفاده کنند .
فضای پیاده رو در میزان استفاده از آن تاثیر گذار بوده و باید تا حد ممکن باز و جالب توجه باشد و حین پیاده روی برای هر عابر پیاده سرگرم کننده باشد.
در طراحی پیاده رو ها مناطق مناسبی جهت پارک ماشین ها و و دسترسی مستقیم از این مناطق پارک به سمت پیاده رو ها در نظر گرفته شود.
در صورت عدم توجه به نیازهای عابرین پیاده ، مردم به استفاده از ماشینهای خود حتی در مسیرهای کوتاه بیشتر تشویق می شوند .
قابلیت دسترسی پیاده رو مهمترین فاکتور طراحی است و باید نیازهای معلولین جسمی نیز در نظر گرفته شود.
بهینه سازی شبکه پیاده روها با توجه به توسعه پیاده روهای موجود و ساخت پیاده روهای مورد نیاز بدست خواهد آمد .
بعد از انجام بررسی های لازم ، نوع و مکان پیاده روهای مورد نیاز در سطح شهر تعیین شده و براساس رتبه آنها اولویت بندی می شوند .
لازم به ذکر است که مشخصات پیاده روها بستگی به افزایش جمعیت ֠کاربری منطقه و احداث خیابان یا جاده خواهد داشت . استانداردهایی برای ساخت پیاده رو ها تعیین شده است ولی در مواقعی نیاز به تدوین استاندارد خاص و جدیدی مطابق با نیازهای مردم هر منطقه وجود دارد.
جدول زیر ، بعنوان چک لیست ارزیابی پیاده روها قابل استفاده می باشد.

ارزیابی شرایط موجود پیاده رو ها و دریافت نظرات مردمی که هر روز از پیاده رو ها استفاده می کنند اطلاعات مفید و کاربردی می دهد و به شناسایی نیازهای آنان نیز کمک می کند .
مجموعه این اطلاعات در تدوین برنامه های توسعه معابر و اولویت دادن به آنها موثر خواهد بود.
در ادامه به بعضی از این اولویت ها اشاره می شود :
– مسایلی که به ایمنی عابرین مربوط می شود در اولویت قرار میگیرند .
– اجرای راه حل های کاربردی ساده و ارزان مثل برداشتن سطل زباله و استند روزنامه ها از پیاده رو ها اولویت اجرایی دارند.
– استفاده از امکانات موجود و توسعه آنها تا حد امکان قبل ازهر پروژه جدیدی
– بررسی پیاده رو از نظر میزان دسترسی عابرین معلول و امکان استفاده آنان
– کنترل عدم مزاحمت ساخت و سازهای حاشیه پیاده رو ها برای عابرین
– بهتر است هزینه بهسازی پیاده روها در چند پروژه کوچکتر با هزینه کمتر تقسیم کنید و از سرمایه گذاری بر یک ایده پرهزینه بپرهیزید زیرا چند پروژه کوچک تاثیر بیشتری در قابلیت دسترسی عابرین خواهد داشت .
– با توجه به مقدار بودجه ، بخشی کوچکی از کار را انجام داده و منتظر دریافت بودجه برای انجام کامل پروژه نمانید زیرا هر توسعه کوچکی نیز در امنیت عابرین مفید خواهد بود.
– در اولویتبندی طرح های توسعه معابر ، تعداد عابرینی که از پیاده رو استفاده می کنند ، مد نظر قرار گیرد.
– اولویت طرح های توسعه جاده ها به اهمیت نقاطی که از طریق پیاده رو بهم ارتباط پیدا می کنند مربوط می باشد.
– اولویت طرح های توسعه جاده ها با مقدار جمعیت آن منطقه تعیین می شود.
– اولویت طرح های توسعه جاده ها با توجه به پیشنهادات ویژه و درخواست های مردم ( مثلا از طرف معلولین ) تعیین می شود.

مناطقی که نیاز شدیدی به ساخت پیاده رو دارند عبارتند از :

مسیر های عبور و مرور
این مسیرهای معمولا با اهداف حمل و نقل و جابجایی انجام می شوند . براساس مطالعات انجام شده هر عابرپیاده حدود ۴/۱ مایل پیاده روی می کند . مسیرهایی که توسط افرادی که به قصد تفریح و یا ورزش طی می شود بیش از ۰٫۵ مایل می باشد .

مسیرهایی با مقاصد خاص :
دلایل طی شدن این مسیرها متفاوت بوده و برخی از اهداف به شرح زیر است :
– مدرسه
– کار
– خرید
– تفریح

تحقیقات نشان می دهد که عابرین پیاده معمولا تمایل به پیاده روی از ۰٫۵ مایل تا ۱ مایل برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس را دارند لذا محدوده ۰٫۷۵ مایلی اطراف آن باید برای پیاده روی با امکانات مناسب در نظر گرفته شود.
اطراف هر یک از مراکز ذکرشده در بالا منطقه مناسبی برای پیاده رو در نظر گرفته شود.

اولویت های برنامه با توجه به نظر سنجی درهر کشوری قابل شناسایی است .

آمار زیر مربوط به نظر سنجی مردم لوئیزیانا در مورد فاکتورهای است که پیاده روی را برای آنان آسانتر کرده و یا تمایل آنها را برای استفاده از پیاده روها افزایش می دهد:

۱ ֠افزایش تعداد پیاده رو ۶۱ درصد
۲- پیاده رو دور از جاده ۵۷٫۸۰ درصد
۳- نزدیکی مقاصد معابر به خانه و محل کار ۳۳٫۹۴ درصد
۴- آموزش وسایل نقلیه ۳۰٫۲۸ درصد
۵- اجبار بیشتر قوانین دوچرخه سواران و وسایل نقلیه ۲۸٫۴۴ درصد
۶- افزایش تعداد نیمکت و منابع آب آشامیدنی ۲۸٫۴۴ درصد
۷- افزایش خطوط عابر پیاده ۲۷٫۰۶ درصد
۸- تردد آهسته تر وسایل نقلیه در جاده های محلی ۲۱٫۵۶ درصد
۹- خدمات بهتر حمل و نقل ۱۵٫۱۴ درصد