سرعت سنج لیزری

دستگاه رادار عادى یک پالس رادیویى را صادر می کند و منتظر انعکاسش می ماند . سپس انتقال دوپلر را در سیگنال اندازه می گیرد و از آن استفاده می کند تا سرعت را تعیین کند. (پدیده دوپلر)
سرعت سنج لیزری به جای اینکه انتقال دوپلر را حساب کند از یک روش مستقیم تر که بستگی به زمان بازتاب نور دارد استفاده می کند . احتمالا زمان بازتاب امواج صوتى را در قالب یک پژواک تجربه کرده‌اید. براى مثال ، اگر شما درون یک چاه یا میان یک دره فریاد بکشید ، صدا مقدار قابل توجهی زمان می برد که به ته چاه برسد و دوباره به گوش شما بازگردد . صوت چیزی در حدود ۱۰۰۰ فوت را (۳۰۴ متر) در یک ثانیه طی می کند ، بنابراین یک چاه عمیق یا یک دره یِ عریض زمان محسوسی برای رفت و برگشت صدا به وجود می آورد .
سرعت سنج لیزری زمان رفت و برگشت را براى نور اندازه می گیرد که به یک خودرو برخورد می کند و به سمت سرعت سنج باز می گردد . نور منتشر شده از یک سرعت سنج لیزری خیلی سریع تر از صوت حرکت می کند– حدود ۹۸۴۰۰۰۰۰۰ فوت در ثانیه(۳۰۰۰۰۰۰۰۰ متر در ثانیه ) یا حدود ۱ فوت(۳۰٫۴ سانتیمتر) در نانو ثانیه(یک میلیاردیوم ثانیه). سرعت سنج براى یک رفت برگشت تعداد نانو ثانیه ها را می شمارد و با تقسیم کردن بر ۲ می تواند فاصله تا خودرو را محاسبه کند . اگر سرعت سنج ۱۰۰۰ نمونه گیری در هر ثانیه انجام دهد می تواند تغییر فاصله بین دو نمونه برداری را با هم مقیاسه و سرعت خودرو را محاسبه کند. دقت می تواند با جند صد نمونه گیری روی مسیر در یک سوم ثانیه ( یا در همین حدود ) خیلی بیشتر شود.
مزیت یک سرعت سنج لیزری (براى پلیس ) آن است که اندازه ی مخروطنور منتشر شده از سرعت سنج خیلی کوچک است ، حتی در محدوده ی ۱۰۰۰ فوتی (۳۰۰ متری). امکان دارد قطر مخروط در این فاصله ۳ فوت( یک متر) باشد . این مزیت به سرعت سنج این اجازه را می دهد که یک وسیلیه ی نقلیه مشخص را هدف گیری کند. بنا براین سرعت سنج لیزری بسیار دقیق است. اشکال این وسیله آن است که افسر پلیس مجبور است سرعت سنج لیزری را هدف گیری کند– رادار عادی پلیس بوسیله یک پرتوی راداری وسیع می تواند بدون نشانه گیری تغییر مکان دوپلری را آشکار کند .

ترجمه از : آقای مسعود مشکین